Uppeldi og menntun - 01.06.2015, Blaðsíða 23

Uppeldi og menntUn/icelandic JoUrnal of edUcation 24(1) 2015 23
lOFTUr gUTTOrmssOn
að í skólamálahópi og samstarfsnefnd örugglega verða felldar á almennum nem-
endafundi.
Svipað viðhorf hafði áður komið fram í leiðara í Snepli eftir tvo helstu fyrirliðana,
Gísla Ásgeirsson og Hauk Viggósson (1977).
Snemma í febrúar báru fulltrúar nemenda í skólaráði fram fyrirspurn varðandi
samstarfsnefndina en störf hennar höfðu legið niðri vegna jólaleyfis og prófa (ÞÍ.
Skólaráðsfundur 8. febrúar 1978, bls. 180). Þetta mun hafa orðið nefndarmönnum hvöt
til að hefja fundahöld að nýju. Svo mikið er víst að um miðjan febrúar hélt nefndin
sinn 4. fund. Í greinargerð, sem Haukur Viggósson flutti á almennum fundi nemenda-
ráðs skömmu síðar5, kemur fram að á nefndarfundinum hafi kennarar og nemendur
lýst áliti sínu á áður fram komnum tillögum og verið samdóma um að þær væru mjög
ófullnægjandi. Þó mun nefndin ekki hafa séð ástæðu til að standa gegn óskum um að
tillögurnar yrðu birtar í málgagni nemendaráðs (Haukur Viggósson, 1978b, bls. 4).
Þar er talað um þær sem „vinnuplagg sem kom út úr starfi samstarfsnefndar í haust“,
m.ö.o. sem sögulegt plagg (Tillaga að nýju skipulagi 1. árs – haustmisseri, 1978, bls. 9).
Öðrum þræði má líta á birtingu vinnuplaggsins sem viðleitni af hálfu nemenda til að
útvíkka umræðu um breytingastarfið en að hinu leytinu mun hún hafa átt að undir-
strika að nýr áfangi væri að hefjast í málatilbúnaði og stefnumótun. Um þetta vitnar
m.a. áðurnefnd greinargerð, svo sem nánar verður vikið að.
Nefndarmönnum mun fljótlega hafa orðið ljóst að nauðsynlegt væri að skoða
kennaranámið sem heild, og þá einkum kjarnaþætti þess, áður en hægt væri að ganga
frá tillögum um breytta námsskipan á einstökum misserum námsins. Einkum munu
fulltrúar nemenda hafa mælt fyrir nauðsyn heildarstefnumótunar. Þetta sjónarmið
kemur skýrt fram í greinargerð Hauks Viggóssonar (1978b) en þar segir að endur-
skoða þurfi „námið í K.H.Í. með hugmyndafræðilegan grunn [svo!] sem marki stefnu
í endurskoðuninni“. Þennan grunn sé að finna í markmiðum skólastarfsins eins og
þau séu skilgreind í grunnskólalögum, námskrá fyrir grunnskóla, almennum hluta, í
erindisbréfi kennara og öðrum viðlíka plöggum.
Í febrúar mun hafa samist svo um að tveir kennarar í uppeldisskor, sem sæti áttu
í samstarfsnefndinni, Jónas Pálsson og Þuríður J. Kristjánsdóttir, yrðu tilteknum full-
trúum nemenda í nefndinni innan handar við vinnu að umræddri stefnumótun. Tveir
nemendanna sem áttu sæti í samstarfsnefndinni, Guðbjörg Pálsdóttir og Rúnar Sig-
þórsson, fjölluðu í kennsluritgerð sinni (1978) um stefnumótun í kennaramenntun.
Mynduðu þessir fjórir einstaklingar óformlegan umræðuhóp sem starfaði a.m.k. út
marsmánuð. Að sögn Þuríðar tók rektor skólans, Baldur Jónsson, öðru hverju þátt í
umræðum hópsins (Loftur Guttormsson, 2014). Annars eru heimildir um þær mjög af
skornum skammti; t.d. er óljóst hvort hópurinn starfaði í einhvers konar umboði sam-
starfsnefndar, en a.m.k. virðist sú síðarnefnda hafa tekið sér hvíld á meðan. Á sama
tíma héldu kennarar áfram kynningu innbyrðis á kennslu sinni og viðfangsefnum
sem og umræðu um títtnefndar breytingar á námsskipan skólans. M.a. lagði Þuríður
fram drög að þemauppbyggingu kjarnaþátta kennaranámsins þar sem gert var ráð
fyrir fimm þemum á 1.–3. námsári (Þuríður J. Kristjánsdóttir, 1978). Þá héldu kjarna-
greinakennarar 1. árs með sér fund snemma í apríl þar sem þeir þinguðu m.a. um það