Reykjalundur - 01.06.1968, Qupperneq 14

Sviðsmynd
herra var að því leyti líkur mörgum íslendingum
að hann svaraði engu okkar sendibréfum, en þau
urðu æði mörg áður en lauk. Leið svo af veturinn
að ekkert fréttum við af Rhodin og síðan tók að
líða á sumarið næsta við sama fréttaleysi.
Nú var í almæli og þótti tíðindum sæta að
vænta mætti komu Cirkus Zoo til bæjarins þá
um sumarið og eftirvænting mikil meðal almenn-
ings. Eigi vildum við valda fólki vonbrigða eða
ómerkingar heita í þessu máli og var því úr vöndu
að ráða. Kallaður var saman fundur sambarids-
stjórnar og þar ákveðið að senda okkur Árna
Einarsson, framkvæmdastj óra í Reykjalundi, utan
að finna Rhodin hvar sem hann væri niðurkominn
og færa hann og allt hans fjölleikahús til Reykja-
víkur hvort sem honum væri ljúft eða leitt.
Svo vorum við til ferðar búnir að fátæklegan
áttum við farareyri, enda lá erlendur gjaldeyrir
ekki á lausu í þann tíma og þá var ekki til neinna
þæginda að hvorugur okkar átti armbandsúr.
Hins vegar átti ég gamalt vasaúr, sem gat gengið,
en hafði þann ókost herfilegan að vísum þess
varð ekki haggað, hvorki fram eða aftur nema
lil kæmi aðstoð fagmanns, auk þess seinkaði það
sér. Vísar þess voru því í engu samræmi við sólar-
hæð. Þurf^i því að reikna út hvað tíma liði. Þá
var nú ekki ónýtt að hafa til taks innbyggða
reikningsvél míns ágæta svarbróður til að gefa
upp meðaltíma þeirra staða, er við gistum hverj u
sinni.
Eitt sinn brast þó reikningslistin og það kostaði
okkur að þreyta þolhlaup langt um þrek fram, til
að bjarga mætti nákvæmri tímaáætlun, sem eigi
mátti haggast, Þá sáu Oslobúar tvo vanheila
framkvæmdastj óra utan af íslandi hlaupa sig
sprengmóða um götur og torg. Þeir vissu bara
ekki að þetta voru framkvæmdastj órar á ferð til
að gera stórviðskipti erlendis en höfðu ekki efni
á að eiga tímasigurverk sem kynni að vinna í sam-
ræmi við gang sólar. Ég vissi það þá og hef löng-
um vitað að félagi okkar hlyti að vegna vel í fram-
tíðinni. Framkvæmdastjórar þess höfðu eigi efni
á að ganga með nýtilegan tímamæli. Þarfir allar
og þrifnaður félagsins hlaut ávallt að vera þyngri
á metaskálum en einkahagsmunir starfsmanna.
1. dagur ferðar 25. september.
Komum að kvöldi dags til Oslóar. Enga gist-
ingu að fá í þeirri borg. Með góðra manna aðstoð
fengum við þó inrii í fjallahóteli eigi allnærri
borginni. Bagalegur aukákostnaður. Sá fyrsti en
ekki sá síðasti á ferð okkar. Fyrsta járnbrautar-
lest til Svíþjóðar skyldi renna kl. 930 árdegis. Á
henni skyldi ferðum fram haldið.
2. dagur. 26. september.
Fórum snemma á fætur til vonar og vara. Þótt-
umst þó hafa nægan tíma, en það var þá, sem
12
REYKJALUNDUR