Húnavaka - 01.05.1963, Side 16

14
HÚNAVAKA
hvert — og gáfu þessir útvegir honum fjárafla nokkuð að jöfnu.
Flest ár fór hann fótgangandi í verið, mundi það þykja erfitt og
langsótt nú. Næturgreiði kostaði þá 1.00 kr. norðan heiða og 1.50
kr. sunnan. — Venjulega fóru vermenn niður á Akranes, þá kallað
Skipaskagi, og fengu sexæring suður um flóann. Þórður og fleiri
Húnvetningar höfðu gjarnan viðdvöl að Hvassahrauni á leið frá
Hafnarfirði til Keflavíkur. Þar bjó þá kona, sem verið hafði í
kaupavinnu að Eiríksstöðum í Svartárdal — og áttu þeir vissan hjá
henni góðan beina. Þórður reri lengst hjá Bjarna Ólafssyni útvegs-
bónda í Keflavík. Var þá sá háttur jafnan á hafður, að vermenn
voru á vist með þeim útgerðarmanni, sem þeir höfðu ráðizt til.
Sjórinn var sóttur á tírónum áttæringi, og var Þórður ætíð sjómað-
ur. Venjulega var sótt suður í Miðnesdjúp. Varð stundum erfitt um
landtöku, ef hvessti á suðaustan, meðan á sjóferðinni stóð, gat þá
stundum orðið alveg landbann. Einu sinni lágu þeir við Garðskaga
næturlangt, og mun sú útilega ekki hafa verið hlýleg. Yfirleitt var
góður afli á vertíðum. Veiðarfæri voru bæði net og lína. Meðan
róið var með línu var lengra til sótt, farið var með 4—6 bjóð í róð-
ur. 8. marz mátti fyrst leggja net, þá var róið styttra, aðeins fram í
Garðssjó. Netin voru 30 faðmar hvert net — 8—10 í hverri trossu,
og trossurnar venjulega 3—4. Skipshöfnin var 10—12 manns og þótti
gott að fá 50 fiska til hlutar í róðri.
Oft brimaði skyndilega við Suðurnes, og það þótt logn væri og
gott sjóveður. Gat þá orðið viðsjál landtakan og olli jafnvel stór-
slysum. Veturinn 1906—1907 fórst bátur með 9 manna áhöfn í
brimlendingu við Sandgerði, í svokölluðu Músasundi. Formaðurinn
á bátnum hét Einar, 19 ára gamall piltur, sonur útvegsbónda í
Sandgerði. Þetta var laugardaginn fyrir páska, veður var gott, en
mikill sjór. Skipið sökk og sást ekki bóla upp af því.
Álitið var, að trossan hefði verið fram í, og þegar aldan svo reið
yfir gekk skipið undir og sökk. — Þennan atburð allan sáu þeir frá
skipi því sem Þórður var á, en fengu ekki að gert.
Á þeim árum sem Þórður stundaði sjóróðra, var hann jafnframt
5 ár á vist með Páli Hannessyni á Guðlaugsstöðum, en fór þaðan
aftur að Holtastöðum til Jónatans Jósafatssonar, sem þá var tekinn
þar við búsforráðum. Og á Holtastöðum kynntist hann henni
Kristínu sinni, — og urðu þau ásátt með að rugla saman reytun-
nm, og deila kjörum hvort með öðru, hvað þeim mun hafa tek-