Morgunblaðið - 20.05.2015, Blaðsíða 71

Teg. 1881 Mjög þægilegir dömuskór
úr mjúku leðri. Litir rautt og beige.
Stærðir: 36-42. Verð: 14.885.
Teg. 6957 Mjúkir og þægilegir
dömuskór úr leðri, skinnfóðraðir.
Stærðir: 36-42 Verð: 14.685.
Teg. 7296 Mjúkir og þægilegir
dömuskór úr leðri, skinnfóðraðir.
Stærðir: 36-42. Verð: 15.685.
Teg. 619202 Sérlega mjúkir og
þægilegir dömuskór úr leðri,
skinnfóðraðir. Stærðir: 36-41.
Verð: 16.500.
Teg. 3750 Þægileg og falleg dömu-
stígvél úr leðri. Stærðir: 36-40.
Verð: 22.300.
Komdu og líttu á úrvalið
hjá okkur!
Sími 551 2070.
Opið mán.-fös. 10–18,
laugardaga 10–14.
Góð þjónusta – fagleg ráðgjöf.
Sendum um allt land
www.mistyskor.is
Erum einnig á Facebook.
Ýmislegt
UNDIR ÞESSU MERKI
SIGRAR ÞÚ
Hálsmen úr silfri 5.900 kr., gulli
49.500 kr., (silfur m. demanti 11.500
kr., gull m. demanti 55.000 kr.,) silfur-
húð 3.500 kr.
ERNA, Skipholti 3,
sími 552 0775,
www.erna.is - Póstsendum
Smáauglýsingar
Teg. SMOOTHING - stærðir 32-40,
D, DD, E, F og 32-38FF, G á kr. 7.880.
Teg. SUSANNA - 32-42, DD, E, F,
FF, G-skálar á kr. 11.885.
Laugavegi 178, sími 551 3366.
Opið mán.-fös. 10–18,
laugardaga 10–14.
Þú mætir – við mælum og
aðstoðum.
www.misty.is
– vertu vinur
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 20. MAÍ 2015
✝ Eiríkur Hlöð-versson fædd-
ist á Djúpavogi 15.
nóvember 1927.
Hann lést á Borgar-
sjúkrahúsinu 4.
apríl 2015.
Eríkur átti
heima í Sunnuhvoli
hjá foreldrum sín-
um Hlöðver Lúð-
víkssyni og Rósu
Eiríksdóttur öll sín
uppvaxtarár og framan af ævi.
Hann var nemandi við Gagn-
fræðaskólann á Akureyri einn
vetur og var annan vetur í
verkamannavinnu á Bolungar-
vík. Síðan starfaði hann sem
verkamaður á Djúpavogi.
Hann giftist þar Ásdísi
Stefánsdóttur og bjuggu þau
fyrstu búskaparár-
in á Djúpavogi og
eignuðust tvo
drengi sem lifa föð-
ur sinn, þá Lúðvík
og Grétar. Fjöl-
skyldan flutti í
Hveragerði á ní-
unda áratugnum og
hóf Eiríkur þá störf
sem iðnverkamað-
ur í Ullarþvottastöð
SÍS. Hjónin slitu
samvistir en Eiríkur var búsett-
ur í Hveragerði það sem eftir
lifði ævinnar. Eiríkur var mjög
tónhneigður, söng í mörgum
kórum um ævina og lék á harm-
onikku.
Útför Eiríks fór fram í kyrr-
þey 22. apríl 2015 og hvílir hann
í Kotstrandarkirkjugarði.
Eiríkur Hlöðversson, móður-
bróðir minn, var borinn til grafar
í Kotstrandarkirkjugarði í kyrr-
þey miðvikudaginn 22. apríl sl.
Eiríkur var auðugur af þeirri
dyggð að vilja hjálpa öðrum af
fremsta megni og verja sínum
tómstundum í að styðja þau mál
sem stuðluðu að því að bæta líf
þeirra sem minna máttu sín.
Honum lét vel að starfa undir
stjórn annarra og gat þá verið
forkur duglegur. Hann gat sér
gott orð í fiskverkun á Bolung-
arvík og Djúpavogi, einnig sem
verkamaður í Ullarþvottastöð-
inni í Hveragerði.
Eiríkur var eitt sumar staddur
á heimili móður minnar og ég í
vandræðum með stíflað klóak við
húsið mitt. „Við förum bara í
þetta strákur!“ sagði Eiríkur.
Moldargusurnar gengu á báða
bóga undan reku Eiríks og minn-
ar. Skurðurinn var fullgrafinn
um kvöldið og málinu bjargað.
Tónelskur var Eiríkur, söng í
MK-karlakvartettinum á Djúpa-
vogi og í kirkjukórnum þar með
ömmu Rósu. Í Hveragerði söng
hann bæði í kirkjukórnum og í
Kór eldri borgara á Selfossi og
fór með þeim í söngferðalög.
Harmonikkan varð honum lífs-
förunautur, hann lék fyrir sjálfan
sig og aðra, í einkasamkvæmum
og á dansleikjum.
Gísli Brynjólfsson, sá hinn
mikli völundur í höndum og á
nikku, var Eiríki mikil hvatning í
eigin leik og sá Eiríkur mikið eft-
ir að missa félagsskap hans, þeg-
ar Gísli flutti norður til Akureyr-
ar.
Eiríkur var einstakur öðling-
ur, sem talaði vel um alla og sá
orðstír mun lifa hjá þeim sem til
hans þekktu.
Ég votta Lúðvíki, Grétari, Ás-
dísi, Eriku Rós og Rakel Láru,
ásamt öðrum nánum vinum og
frændum Eiríks, mína dýpstu
samúð.
Um leið flyt ég innilegar
kveðjur frá móður minni Sigur-
björgu, okkur systkinum og fjöl-
skyldum, einnig frá Gísla Brynj-
ólfssyni, með þökk og virðingu
við góðan bróður, frænda og vin.
Jón Hlöðver Áskelsson.
Eiríkur
Hlöðversson
Elsku afi minn,
nú hvílir þú loks í
friði. Í minningunni
er fátt venjulegt við þig. Þegar
ég var lítil bjóst þú í Singapúr
og komst reglulega í heimsókn
til Íslands og dvaldir þá heima
hjá okkur.
Þér fylgdi framandi blær og
talsverð óreiða. Ég man að þú
gekkst í pilsi, (eins og karlmenn
frá Austur-Asíu gera) innan-
dyra. Þú stússaðir mikið í eld-
húsinu og eldaðir framandi rétti
Jón Baldur
Sigurðsson
✝ Jón Baldur Sig-urðsson dýra-
fræðingur fæddist
8. október 1937.
Hann lést 28. apríl
2015.
Jón Baldur var
jarðsunginn 8. maí
2015.
enda varstu mikill
áhugamaður um
matargerð. Ég veit
ekki um neinn sem
á eins mikið af mat-
reiðslubókum eða
jafn fjölbreytt og
sérhæfð matará-
höld og þú áttir. Þú
áttir meira að segja
ólívusteina-
úrklíputöng, og það
fleiri en eina! Mér
eru minnistæðastar fjöru-
ferðirnar sem við fjölskyldan
fórum reglulega saman í þar
sem við tíndum kræklinga, og þú
fræddir okkur um sjávarlífverur
og -gróður, enda varstu þar á
heimavelli. Þegar við komum
heim suðum við svo kræklingana
í risastórum potti og átum þá
svo með sojasósu, af bestu lyst.
Ég man að einu sinni þegar
þú dvaldir hjá okkur yfir jól,
kom ég niður einn morguninn og
þá stóðstu við eldhúsvaskinn, í
pilsi, og gulum gúmmíhönskum,
með uppþvottabursta í hendi. Í
vaskinum var hrúga af kjúk-
lingalöppum sem þú varst að
skrúbba hátt og lágt, undir létt-
um tónum jólalaga. Úr þessu út-
bjóstu dýrindis kjúklingarétt, af-
ar framandi en skemmtilegan.
Þín síðustu ár voru erfið. Þú
varst með lífshættulegan sjúk-
dóm, sem að lokum dró þig til
dauða. Það var erfitt að horfa
upp á þjáninguna sem þessum
sjúkdómi fylgdi, en afkomendur
þínir stóðu þétt við bakið á þér í
veikindunum. Það er sárt að
missa þann afa sem ég þekkti og
átti á árum áður. En á sama
tíma er ákveðinn léttir að vita að
þjáningu þinni sé lokið og að nú
hvílir þú í friði. Góðu minning-
arnar sem ég á um þig lifa áfram
og ég mun ávallt halda fast í
þær.
Elsku afi, þú varst sérstakur,
ótrúlega fróður og skemmtilegur
á góðum stundum.
Sara Pálsdóttir.
Hún mamma á
afmæli í dag, 20.
maí, hún hefði orðið
82 ára. Það eru tæp-
ir þrír mánuðir síð-
an hún lést á hjúkrunarheimilinu
Grund.
Mamma var skemmtileg,
eyddi litlum tíma í að vera í fýlu
og var með eindæmum orðhepp-
in. Meira að segja síðustu árin
þegar minnið var farið að verða
lélegt, þá tapaði hún ekki húm-
ornum.
Eitt skemmtilegasta partí sem
ég hef verið í á ævinni var þegar
mamma varð sextug, alls konar
fólk, ungir og gamlir, sungið og
trallað, eintóm gleði, enda var
mamma mjög ánægð með afmæl-
ið.
Það var líka gaman að sitja og
spjalla við mömmu, hún ólst upp í
Reykjavík á stríðsárunum, eyddi
sumrunum í sveitinni, fór ung að
Hjördís
Sigurjónsdóttir
✝ Hjördís Sigur-jónsdóttir
fæddist 20. maí
1933. Hún lést 26.
febrúar 2015. Útför
Hjördísar fór fram
10. mars 2015.
vinna, ferðaðist áð-
ur en hún gifti sig,
gat sagt manni alls
konar sögur.
Coca Cola og
súkkulaði var alltaf
til hjá mömmu, vatn
fannst mömmu ekki
spennandi drykkur.
Ég sakna
mömmu, sakna þess
að koma heim til
hennar, fá kók og
súkkulaði og spjalla.
Síðustu árin voru mömmu þó
erfið því minnið varð mjög lélegt,
hún var alveg tilbúin að fá að fara
þegar kallið kom.
Mig langar að þakka starfs-
fólkinu á Grund fyrir að hugsa vel
um mömmu síðustu árin hennar.
Sérstakar þakkir fær herbergis-
félaginn hennar hún Halldóra og
Sólveig sem var bæði besta vin-
kona mömmu og vann á Grund.
Ég er viss um að pabbi og
Sigurjón bróðir hafa tekið vel á
móti mömmu og fagna með henni
afmælisdeginum.
Til hamingju með afmælið,
elsku mamma, sjáumst síðar!
Þinn sonur,
Egill Már.
Það var okkur
báðum mjög þung-
bært að geta ekki
fylgt Unni Ernu,
vinkonu okkar, síð-
asta spölinn en við vorum stadd-
ar erlendis þegar athöfnin átti
sér stað en hugur okkar var hjá
fjölskyldu hennar og ættingjum.
Við stöllurnar þrjár störfuðum
saman í nokkur ár um aldamótin
síðustu og tengdumst góðum
vinaböndum sem aldrei rofnuðu.
Við áttum líka sameiginlegt
áhugamál sem ekki skemmdi fyr-
ir. Ég hafði verið í golfi í nokkur
ár og þær sýndu því mikinn
áhuga og báðu mig að taka sig í
tíma. Það var ekkert hikað við
það, við fórum allar saman í
Sporthúsið í Kópavogi og ég
kenndi þeim gripið og golfsveifl-
Unnur Erna
Hauksdóttir
✝ Unnur ErnaHauksdóttir
fæddist 31. janúar
1955. Hún andaðist
14. apríl 2015.
Útför hennar var
gerð 24. apríl 2015
una og eftir það
varð ekki aftur snú-
ið. Unnur fékk strax
áhuga á golfinu og
var tilbúin að leggja
það fyrir sig en
óþolinmæðin lét
stundum á sér
kræla, hún vildi
bara geta spilað
„strax“. Hún hafði
gaman af þessu og
fyrr en varði tók
hún sveifluna með trukki eins og
allt sem hún gerði. Síðan tóku við
ferðir á golfvöllinn og nutum við
þess að spila saman. Með árun-
um fóru eiginmennirnir að koma
með okkur og þá voru spilaðir
hinir ýmsu vellir og oft var glatt
á hjalla. Ein ferð stendur þó upp
úr, þegar Magnea og Þórir buðu
okkur í helgardvöl í bústað
þeirra að Kiðjabergi fyrir um
tveimur til þremur árum og þar
var að sjálfsögðu kylfunum
sveiflað og keppst við að gera
betur en síðast og svo var skálað
í bjór á eftir, mikið skrafað og
hlegið. Þetta voru skemmtilegar
stundir og sterkar í minningunni.
Unnur Erna var flott kona,
sterkur persónuleiki, einstakur
vinur og hafði ákaflega góða
nærveru. Hún var hnyttin í til-
svörum og orðheppin, mikill
húmoristi og hafði alltaf lag á að
koma öllum í gott skap. Hún var
skemmtilega hreinskilin og lá
ekkert á sínu en það var ekki
annað hægt en hafa gaman af,
hver svo sem átti í hlut, þannig
fór henni það úr hendi.
Hún var mikil fjölskyldukona
og áttu Óli og börnin hug hennar
allan og velferð þeirra var alltaf í
fyrirrúmi. Einnig átti hún stóran
samheldinn systkinahóp sem
studdi hana vel í veikindunum og
það leyndi sér ekki hvað henni
var umhugað um allt það fólk.
Gaman var að fylgjast með Unni
og hennar upplifun þegar barna-
börnin komu í heiminn hvert af
öðru. Ömmuhlutverkið fór henni
vel úr hendi, henni var mjög um-
hugað um þau öll.
Við vinkonur og makar kveðj-
um Unni Ernu með söknuði og
þakklæti fyrir góða samveru í
gegnum árin. Við sendum Óla,
Beggu, Valda, Sunnevu og fjöl-
skyldum innilegustu samúðar-
kveðjur. Elsku Unnur, þín verð-
ur sárt saknað en minningin um
þig mun lifa með okkur.
Margrét og Magnea.