Morgunblaðið - 20.05.2015, Blaðsíða 52

52 UMRÆÐAN
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 20. MAÍ 2015
Einu sinni las ég um
slöngu sem óvart át
sig sjálfa þar til hún
dó. Hún komst ekki að
þessu fyrr en hún var
að deyja. Þetta er að
gerast fyrir augum
okkar Íslendinga með
okkur sjálf. Hvernig
þá? Þetta eru verkföll-
in sem lama allt með
nokkurra ára millibili.
Nú er það orðið lýðum ljóst að það
voru mistök að veita ríkisstarfs-
mönnum verkfallsrétt. Það voru
mistök, sem verður að leiðrétta sem
allra fyrst og einnig ættu allir þeir
sem tefja eða slökkva á vélinni sem
heldur daglegu lífi þjóðarinnar í
gangi og í eðlilegum farvegi ekki að
geta farið í verkfall. Það eru svo
margir sem segja það heilagan rétt
manna að fara í verkfall og eru upp-
fullir af allskynstali máli sínu til
stuðnings, eins og persónuvernd,
mannréttindum og eins og að segja
svona er þetta erlendis. En hvað er
þá með réttindi þeirra sem líða fyrir
verkföllin, sjúklingana sem verða að
bíða með að fá bót meina sinna og
eiga jafnvel líf sitt þar undir? Hvað
með þeirra réttindi, persónuvernd
og mannréttindi?
Nú líða bæði menn og málleys-
ingjar fyrir þennan svokallaða heil-
aga rétt.
Við erum bara með eina köku og
þegar við byrjum að skipta henni þá
er númer eitt að þeir sem vinna
verði að geta lifað á laununum sínum
og að þeir sem vinna verk sem alls
ekki eru spennandi eða eftir-
sóknarverð eiga að vera á góðum
launum, því annars fæst enginn í þau
verk til að vinna. Hjón, þar sem t.d.
bæði eru hátekjufólk, eiga ekki að
geta haft börn sín á
dagheimilum í umsjá
láglaunafólks sem berst
í bökkum við að hafa of-
an í sig og á. Það ættu
allir að borga slíkt eftir
efnum og ástæðum.
Kjararáð á að ákveða
laun og launahækkanir.
Þeir sem ekki una
þessu verða þá að segja
upp og leita annað.
Nú er gat komið á
botninn á þjóðarskút-
unni og enginn vill
troða upp í gatið, nema hann fái
hærri laun. Við þessar aðstæður á
skipstjórinn að taka á sig rögg og
skipa svo fyrir að allir verði að hjálp-
ast að við að troða upp í gatið og
halda fleyinu á floti, allt annað verði
að bíða betri tíma, nema laun lág-
launafólks verða að hækka strax, því
öll verðum við að geta lifað.
Lýðræðið er hættulegt fyrir þjóð,
ef þegnarnir kunna ekki að fara með
það. Þegar allir vilja ráða, þá ræður í
raun enginn. Þá er stjórnleysi. Vond
stjórn er betri en engin.
Alþingismenn virðast hugsa bara
um flokkinn sinn og sína kjósendur
en hugsa minna um heill landsins.
Við erum ein fjölskylda, sem heitir
Íslendingar, og við eigum fyrst og
fremst að hugsa um landsins gagn
og nauðsynjar og hvert okkar á að
vera landi okkar sómi, sverð og
skjöldur.
Nú er mál að linni
Eftir Eyþór
Heiðberg
Eyþór Heiðberg
»Kjararáð á að ákveða
laun og launahækk-
anir. Þeir sem ekki una
þessu verða þá að segja
upp og leita annað.
Höfundur er athafnamaður.
Það eru fáar borgir
eins og Istanbúl. Hún
er perlan sem tengir
saman Svartahaf og
Miðjarðarhaf, austur
og vestur, Asíu og
Evrópu, íslam og
kristindóm, en einnig
fortíð, nútíð og fram-
tíð. Hún er eins og
púlsmælir, mælir púls-
inn í framvindu sög-
unnar. Um leið er hún eins og
regnboginn, litadýrð þar sem öllu
ægir saman.
Istanbúl er fölmennasta borg
Tyrklands, og miðstöð menningar
og fjármála landsins. Borgin liggur
beggja vegna Bosporussunds, sem
tengir Svartahaf og Marmarahaf,
svo borgin er í raun eins og brú
milli Asíu og Evrópu, bæði hvað
varðar landafræði og menningu.
Áætlað er að á milli 12 og 19 millj-
ónir búi í borginni, sem þýðir að
þetta er ein stærsta borg Evrópu
og veraldar. Í borginni er mikill
fjöldi sögulegra bygginga, spenn-
andi listasafna og annarra safna, og
ekki má gleyma öllum fornminj-
unum og verslunarmiðstöðvunum. Í
Istanbúl er fjöldi verslunarmið-
stöðva, sumar þeirra gamlar og
sögufrægar, en aðrar nýtískulegar.
Basarinn mikli, sem hefur starfað
frá árinu 1461, er einn elsti og
stærsti yfirbyggði markaður ver-
aldar. Markaðurinn
Mahmutpasha-basar
er undir berum himni,
og nær frá Basarnum
mikla að Egypska
basarnum, sem hefur
verið stærsti krydd-
markaður Istanbúl frá
árinu 1660. Og þannig
mætti lengi telja.
En fyrst og fremst
er Istanbúl spegill
sögunnar. Hún ber í
raun sögu þriggja
borga sem hverfast í
eina. Fyrst mætum við henni sem
hinni fornu grísku borg Býsantíum
á öldunum fyrir tímtal okkar, sem
seinn varð rómversk. Og sem róm-
versk borg varð hún að höfuðborg
rómverska heimsveldisins þegar
Konstantínus mikli keisari flutti
miðstöð veldisins frá Róm í byrjun
fjórðu aldar. Þá fékk hún nafnið
Konstantínópel. Eða hin önnur
Róm. Árið 410 féll Rómaborg í
hendur villimanna og vesturhluti
rómverska ríkisins hætti að vera
til. Þá varð Konstantínópel höf-
uðborg Austrómverska ríkisins eða
Bysantium. Sem slík varði hún
Evrópu fyrir innrásarþjóðum allt
til ársins 1453 og keypti evrópskri
menningu tíma til að vaxa og
styrkjast með blóði sínu. Um leið
varð hún höfuðborg grísk-kaþólsku
kirkjunnar og grísk-kaþólskrar
menningar. Og er það enn. Þar
stendur ein elsta kirkja heims, Æg-
issif, eins og norrænir menn köll-
uðu hana, reist árið 537, ólýsanlegt
listaverk. Og þar dvelur patríarki
grísk-kaþólsku kirkjunnar, eða
helsti leiðtogi hennar. Þó að flestir
Grikkir hafi verið hraktir þaðan í
ofsóknum í kjölfar fyrra heims-
stríðs.
Árið 1453 féll borgin í hendur
Tyrkja undir stjórn Mehmed sig-
urvegara, eða Ottómana. Hún fékk
þá núverandi nafn, Istanbúl, sem
er dregið af grísku, „eis ten polin“
en það merkir „þeir eru komnir inn
í borgina“ og var neyðarópið sem
Tyrkjaher heyrði þegar múrar
borgarinnar féllu. En sem Istanbúl
var hún höfuðborg Tyrkjaveldis til
ársins 1922 þegar kalífatið var af-
numið. En þó að Ankara hafi verið
höfuðborg Tyrklands síðan liggja í
dag allar leiðir til Istanbúl sem á
ný tengir saman álfur og sögu og
trúarbrögð og menningu. Þannig er
þessi magnaða borg. Þrjár borgir í
einni. Ekki skrítið að norrænir
menn gæfu henni nafnið Mikligarð-
ur. Og það er hún.
Hin mikla borg við sundið.
Istanbúl – saga þriggja borga
Eftir Þórhall
Heimisson »En fyrst og fremst
er Istanbúl spegill
sögunnar. Hún ber í
raun sögu þriggja borga
sem hverfast í eina.
Sr. Þórhallur Heimisson
Höfundur er áhugamaður um
sögu Tyrklands.
Ég hef í mörg ár
hugsað það að fara í há-
skólanám en aldrei látið
verða neitt af því, hef
hugsað að ég væri allt
of gamall (45 ára) og
hefði ekkert í slíkan
skóla að gera, háskólar
væru bara fyrir ungt og
ferskt fólk sem hefði
háleit markmið. Þegar -
ég sá hins vegar að boð-
ið væri upp á fjölmiðlanám í háskól-
anum á Akureyri í fjarnámi ákvað ég
að slá til að skrá mig í skólann haustið
2014. Margir af mínum félögum voru
hissa á þessu, sögðu að ég kynni þetta
allt saman enda búinn að vera blaða-
maður í 25 ár, ég gæti ekki lært
meira, en öðrum fannst þetta frábær
ákvörðun og hvöttu mig áfram. Nú er
ég búinn með fyrsta árið mitt í skól-
anum (tvær annir) og á tvö ár eftir og
sé að ég á margt ólært í faginu.
Ekki bara kennitala
Ég þekkti ekkert til
Háskólans á Akureyri
en eftir fyrsta veturinn
eru þessi orð mér efst í
huga: „frábær skóli“.
Skólinn er mjög fagleg-
ur og metnaðarfullur
með frábærum kenn-
urum og starfsfólki sem
mér finnst skipta öllu
máli. Kennslan er per-
sónuleg og kennararnir
og stjórnendur eru allt-
af til staðar ef leita þarf
aðstoðar eða ráða. Ég er ekki bara
kennitala í skólanum, ég hef mitt
nafn, mitt nám og hef greiðan aðgang
að öllu háskólasamfélaginu á Akur-
eyri. Við sem erum í fjarnámi fáum
frábæra þjónustu, upptökur af fyrir-
lestrum og glærur koma jafnóðum
inn á tölvukerfi skólans og getur mað-
ur hlustað og lært hvenær sem maður
vill sólarhringsins, maður er sem sagt
ekki bundinn við að mæta í tíma á ein-
hverjum ákveðnum tíma þennan dag
og svo framvegis.
Heilasellurnar virka enn
Fjarnemar í mínu námi mæta til að
mynda einu sinni á önn á Akureyri í
staðarlotu og eigum við þar góðan
tíma í skólanum. Það sem hefur líka
komið mér skemmtilega á óvart er að
heilasellurnar eru í lagi hjá mér því
mér hefur gengið vel í skólanum, hef
náð flestum fögum en tekið þá upp fög
sem hafa ekki gengið í fyrstu tilraun.
Með þessari grein vil ég nota tækifær-
ið og þakka Háskólanum á Akureyri
fyrir fyrsta veturinn, með tilhlökkun
til næstu tveggja ára í skólanum. Ef
einhver er að velta fyrir sér háskóla-
námi þá mæli ég 100% og miklu meira
en það með háskólanum á Akureyri,
a.m.k. hvað varðar fjarnámið, ég þekki
ekki til staðarnámsins.
Háskólinn á Akureyri
– frábær skóli
Eftir Magnús Hlyn
Hreiðarsson »Kennslan er per-
sónuleg og kennar-
arnir og stjórnendur
eru alltaf til staðar.
Höfundur er háskólanemi.
Magnús Hlynur
Hreiðarsson,
Verslunareigendur!
Réttarhálsi 2, 110 Reykavík | www.gm.is | Sími 535 8500 | info@gm.is
Ítalskir pappírspokar
í úrvali
Flottar lausnir
til innpökkunar
allskyns vöru Eingöngu sala til fyrirtækja
Rafhitun
Ryðfríir neysluvatnshitarar, hitöld (element),
hitastillar, hitastýringar, rafhitarar til húshitunar
og flest annað til rafhitunar.
Við hjá Rafhitun erum sérfræðingar í öllu sem við
kemur rafhitun. Við bjóðum einungis úrvals tæki
sem hafa sannað sig með áralangri reynslu.
Rafhitarar fyrir heita potta
Kaplahrauni 19 • Hafnarfirði • Sími: 565 3265 • ww.rafhitun.is
íslensk
framleiðsla
í 20 ár
Hiti í bústaðinn