Dagblaðið Vísir - DV - 21.05.2010, Page 32

32 FÖSTUDAGUR 21. maí 2010 NÆRMYND
Ólafur Þór Hauksson var skipaður í
embætti sérstaks saksóknara í kjöl-
far bankahrunsins. Dóms- og kirkju-
málaráðuneytið auglýsti embættið
laust til umsóknar í desember 2008
en enginn sótti um starfið. Þann 13.
janúar 2009 réð Björn Bjarnason,
þáverandi dóms- og kirkjumálaráð-
herra, að höfðu samráði við fulltrúa
allra þingflokka í allsherjarnefnd
Alþingis, Ólaf til að veita forstöðu
rannsóknar- og saksóknaraembætti
sem rannsaka ætti grun um refsi-
verða háttsemi í aðdraganda, tengsl-
um við og í kjölfar bankahrunsins. Á
meðan Ólafur sinnir starfi sérstaks
saksóknara er hann í launalausu
leyfi frá sýslumannsembættinu á
Akranesi.
Fimm barna faðir
Ólafur er 46 ára en hann fæddist í
Reykjavík þann 10. mars 1964. For-
eldrar hans eru Haukur Haraldsson,
sem starfaði sem deildarstjóri hjá
Tryggingastofnun ríkisins, og Auður
Jónsdóttir, sem starfaði á sama stað.
Ólafur ólst upp í Reykjavík, í Rétt-
arholtshverfinu, þar sem foreldr-
ar hans búa enn, og er einn af fimm
systkinum. Fjögur þeirra fæddust á
fimm árum en elsti bróðirinn sem
er fatlaður býr í foreldrahúsum. Eft-
ir nám í Réttarholtsskóla lá leiðin í
Menntaskólann við Sund en Ólafur
útskrifaðist af stærðfræði- og eðlis-
fræðibraut MS árið 1984. Ólafi gekk
vel í skóla og hélt skólagöngu sinni
áfram eftir menntaskóla. Lögfræði
varð fyrir valinu og í júní árið 1989
útskrifaðist Ólafur sem cand. jur. frá
Háskóla Íslands.
Ólafur er kvæntur Guðnýju Þor-
björgu Ólafsdóttur og eiga þau
saman fjögur börn. Auk þess á Ól-
afur dóttur með fyrrverandi sambýl-
iskonu sinni, Auði Brynju Proppé.
Lítið samband hefur verið á milli Ól-
afs og elstu dótturinnar og minna en
Ólafur hefði óskað að sögn heimilda-
manna DV.
Byrjaði sjö ára að vinna
Margrét Hauksdóttir er eldri systir
Ólafs en leiðir þeirra lágu saman í
gegnum mennta- og háskóla enda á
svipuðum aldri. „Ólafur hefur alltaf
verið duglegur í öllu sem hann tek-
ur sér fyrir hendur, bæði í leik og
starfi,“ segir Margrét og bendir á að
Ólafur hafi verið farinn að selja blöð
sjö ára gamall.
„Hann varð snemma einn af
söluhæstu blaðburðarstrákunum
og frá þeim tíma hefur hann allt-
af haft tekjur. Hann byrjaði að bera
út blöðin en fór svo í Hagkaup þar
sem hann byrjaði sem pokadýr og
vann sig upp,“ segir Margrét og bæt-
ir við að Ólafur hafi ekki verið mik-
ill óþekktarormur í æsku. „Hann var
frekar hlýðinn án þess að hafa ver-
ið einhver engill. Ætli það hafi ekki
verið ég sem hafi séð um prakkara-
strikin. Allavega man ég ekki eftir
neinu sem var af því taginu að mað-
ur hafi sopið hveljur yfir.“
Vinnur með bros á vör
Á skólaárunum vann Ólafur sem
lagermaður í Hagkaupum meðfram
náminu. Eftir háskólanám gegndi
hann starfi forstöðmanns á skrifstofu
sýslumannsins á Seltjarnarnesi til árs-
ins 1992 og sem fulltrúi hjá bæjarfóg-
etanum í Hafnarfirði, Garðakaupstað
og á Seltjarnarnesi og sýslumann-
inum í Kjósarsýslu, sem í dag kallast
sýslumaðurinn í Hafnarfirði, til ársins
1996. Ólafur var svo skipaður sýslu-
maður á Hólmavík þar sem hann var
í tvö ár. Samstarfsmenn Ólafs segja
að hann hafi fljótt orðið sérfræðing-
ur í uppboðum og uppboðsrétti, lög-
reglu- og ákærumálum og ekki leið
á löngu áður en lögfræðingar, upp-
boðshaldarar og aðrir sérfræðingar
víða um landið fóru að leita til hans
eftir ráðleggingum og gamall sam-
starfsmaður hjá sýslumannsembætt-
inu segir að það hafi ætíð verið gott að
leita til Ólafs, hann hafi unnið öll sín
verkefni með bros á vör.
Frá Hólmavík flutti Ólafur til Akra-
ness en þar hefur fjölskyldan búið
síðan og hann starfað sem sýslumað-
ur. Að sögn viðmælenda DV er Ólafur
ákaflega vel liðinn á Akranesi en hon-
um hefur tekist að tengjast vel inn
í bæjarfélagið í gegnum skólastarf
barnanna, er virkur og vel sýnilegur.
Fyrirferðarlítill í skóla
Gamlir skólafélagar úr MS segja lítið
hafa farið fyrir Ólafi á menntaskóla-
árunum. Hann hafi einbeitt sér að
náminu en ekki tekið mikinn þátt í
félagslífi skólans. Gamall skólafélagi
hans segir að Ólafur hafi verið hálf-
gerður nörd á þessum tíma. Annar
skólafélagi, Sveinn Pálmason ráð-
gjafi hjá hugbúnaðarfyrirtæki í Nor-
egi, sem útskrifaðist með Ólafi úr MS
á sínum tíma tekur undir að það hafi
ekki gustað af Ólafi í menntó.
„Ég man í rauninni lítið eftir hon-
um. Þetta var náungi sem fór afskap-
lega lítið fyrir. Ég upplifði hann sem
feiminn, góðan dreng sem tók lítinn
þátt í félagslífi skólans. Þegar útskrift-
arbekkurinn hittist í fyrra hafði hann
nýlega tekið við þessu stóra verkefni.
Hann var því rólegur á reunion-inu
enda var hann alltaf rólegheita- og
akkúratmaður,“ segir Sveinn og bæt-
ir við að það hafi ekki komið honum
á óvart þegar Ólafur var valinn í þetta
mikilvæga verkefni. „Hann tók ekki
mikinn þátt í félagsstörfum eða póli-
tík innan MS en ég er mjög ánægður
með hann sem sérstakan saksóknara
og tek ofan hattinn fyrir honum fyrir
það mikilvæga starf sem hann er að
vinna.“
Ungur í sambúð
Helga Rún Pálsdóttir var einnig með
Ólafi í menntaskóla. Hún var vinkona
þáverandi kærustu hans og kynntist
honum því ágætlega. „Ég hreinlega
sef betur á nóttunni eftir að Ólafur
tók við þessu starfi og ég er ánægð
fyrir hönd okkar Íslendinga að hann
skyldi vera valinn í þetta hlutverk
en að sama skapi vorkenni ég hon-
um að þurfa að sinna þessu. Ólafur
er traustur maður, samkvæmur sjálf-
um sér og með sterka réttlætiskennd.
Hann flanar ekki að neinu og við get-
um treyst því að hann undirbúi sig vel
enda hefur hann unnið sig hægt og
rólega en örugglega upp í starfi,“ segir
Helga Rún sem missti sambandið við
Ólaf þegar hún fór út í nám og hann
í HÍ.
„Það var alltaf gaman að koma
heim til Ólafs og hann var mikill
höfðingi heim að sækja sem stjanaði
í kringum okkur vinkonurnar. Hann
var mjög vel liðinn í menntaskóla
en tók ekki mikinn þátt í félagslífinu.
Hann var fjarri því að vera félagsfæl-
inn en var hreinlega heimakærari en
margur enda snemma kominn í sam-
búð,“ segir Helga og bætir við að Ólaf-
ur hafi verið mikill reglumaður.
Aðspurð útskýrir Margrét syst-
ir hans að Ólafur hafi tekið svo lít-
inn þátt í félagslífi MS vegna anna.
Hann hafi eytt miklum tímum yfir
bókum og alltaf verið í vinnu með
skóla. Hún þvertekur fyrir að hann
hafi verið einhver prófessor og seg-
ir af og frá að Ólafur hafi verið nörd.
„Alls ekki, þegar hann gaf sér tíma var
hann hrókur alls fagnaðar. Ég held að
hann sé allra, allavega man ég ekki
eftir neinum sem finnst hann leið-
inlegur. Þegar hann mætir á svæðið
er ávallt mikið hlegið og haft gaman.
Eins er mesta fjörið í barnaafmælum
fjölskyldunnar við borðið hans,“ seg-
ir hún og Helga Rún tekur í svipaðan
streng:
„Ólafur var með djúpan húm-
or sem ég skildi ekki alltaf. Hann er
mjög vel lesinn og klár án þess að
þurfa að troða skoðunum sínum
upp á aðra,“ segir hún en bætir við
að hann sé mjög fastur fyrir. „Ég hef
aldrei lent í að rökræða við Ólaf en ég
held að hann virði skoðanir annarra
og kunni að hlusta.“
Ástin kviknaði í vinnunni
Ástin kviknaði milli Ólafs og Guðnýj-
ar Þorbjargar í Hagkaupum þar sem
þau unnu bæði. Þeir sem þekkja til
hjónanna segja þau afar samstillt og
að heimili þeirra sé bæði stórt og fal-
legt. Ólafur er fjölskyldumaður sem
nýtur tímans með konu og börn-
um og gefur sér ávallt tíma fyrir fjöl-
skylduna þrátt fyrir annríki. Að sögn
vina hans er hægt að ganga að hon-
um vísum heima við á kvöldin. „Þau
hjónin eru mjög samrýnd, dugleg og
vinna vel saman. Hún er á kafi í námi
í Háskólanum á Bifröst og hann í sínu
stóra verkefni. Saman tekst þeim að
láta allt ganga og maður sér aldrei
neina hnökra,“ segir Magnús Guð-
mundsson forstjóri Landmælinga Ís-
lands og einn besti vinur Ólafs.
Margrét segir bróður sinn dugleg-
an inni á heimilinu. Hann baki, þrífi
og taki þátt í umönnun barnanna
þegar hann sé heima. Margrét segir
enn fremur að vinnusemi hafi allt-
af einkennt Ólaf. Þegar hann var 17
ára hafi hann verið búinn að fjárfesta
í glænýjum bíl sem beið í innkeyrsl-
unni í tvo mánuði þar til hann fékk
prófið.
„Hann er líka gríðarlegur húmor-
isti sem á auðvelt með að gera grín að
sjálfum sér. Hins vegar finnst honum
best að vera í fárra manna hópi og er
mikill fjölskyldumaður. Það er regla á
öllu í kringum hann enda hefði hann
líklega ekki komist í gegnum nám og
vinnu nema af því að hann er með
hlutina í föstum skorðum. Hann setur
miklar kröfur á sjálfan sig og er form-
fastur í sínum störfum sem útskýrir
kannski af hverju hann er á þeim stað
sem hann er á í dag,“ segir systir hans.
Hnýtir til að slappa af
Magnús og Ólafur voru báðir tiltölu-
lega nýfluttir upp á Akranes þegar
leiðir þeirra lágu saman. „Við eigum
stráka sem eru jafnaldrar og þegar
þeir voru sex, sjö ára gamlir kynnt-
umst við í gegnum fótboltaæfingar
þeirra. Við vorum stoltir feður á hlið-
arlínunni. Við fyrstu kynni fannst mér
þetta svakalega stór og mikill maður
en fljótt komst ég að því að þarna var
góður maður á ferð og mjög mann-
legur,“ segir Magnús og bætir við að
Ólafur hafi ásamt fleiri góðum vin-
um á Akranesi smitað hann af stanga-
veiðiáhuga.
„Við sitjum líka gjarnan saman
og hnýtum flugur, það er eitt af því
sem tengir okkur. Ólafur er snilldar-
veiðimaður, miklu betri en ég nokkru
sinni, og hefur kennt mér margt, bæði
er varðar veiði og fluguhnýtingar. Báð-
ir höfum við líka gaman af því að elda
og höfum aðeins verið að prófa okkur
FJÖLSKYLDUMAÐUR OG VEIÐIF KILL
Ólafur Þ. Hauksson var skipaður sérstakur saksóknari eftir
bankahrunið 2008 en Ólafur hefur starfað við stjórnsýslu frá
því hann útskrifaðist úr lögfræðideild Háskóla Íslands árið
1989. Samferðamenn Ólafs bera honum vel söguna og segja hann
strangheiðarlegan, kláran rólyndismann og húmorista sem
njóti sín best með fjölskyldunni, við árbakkann eða í eldhúsinu.
Heimildamenn DV segja hann vandvirkan og kláran á bókina og
að hann hafi svör á reiðum höndum við nánast öllum spurning-
um og geti vísað í lagagreinar til rökstuðnings.
Vonandi er hægt að haga vinnunni þannig að hann geti leyft sér að hvíla sig.
Hlutirnir hafa gerst mjög hratt, það er eitt að
vinna krefjandi verkefni og annað
að þurfa að vinna það í kastljósi fjölmiðlanna.
INDÍANA ÁSA HREINSDÓTTIR
blaðamaður skrifar: indiana@dv.is
Nákvæmnismaður Samferðamenn Ólafs segja að hann taki
sér tíma til að leysa verkefni sín svo útkoman verði skotheld.