Dagblaðið Vísir - DV - 22.06.2012, Síða 19

A
mma Kristjönu Óskars­
dóttur, fyrrverandi eigin­
konu Svavar Halldórs­
sonar fréttamanns, fékk
áverkavottorð þann 11.
maí árið 2002, en Svavar segir hana
hafa varnað sér útgöngu af heimili
hennar. Fram kemur í áverkavott­
orðinu að dökkt mar sé á hægri
upphandlegg og úlnlið konunnar
sem þarna var 74 ára gömul. Þum­
all á hægri hönd konunnar sé „svo­
lítið bólginn“ en þar sé ekki merki
um mar. Fram kemur að konan hafi
lítið getað hreyft þumalinn fyrst um
sinn eftir atvikið sem varð þremur
dögum áður en hún fékk vottorðið.
Í viðtalsþætti á vefsíðu Eiríks
Jónssonar blaðamanns fullyrti
Kristjana Óskarsdóttir að Svavar
væri ofbeldismaður sem meðal
annars hefði ráðist á ömmu sína
árið 2002. Svavar hefur nú svarað
þessum ásökunum, en í yfirlýsingu
hans segist hann hafa verið að
sækja dætur sínar til ömmu
barnsmóður sinnar eins og hann
hafi haft rétt á. „Þar sem ég geng
út haldandi á yngstu dóttur minni
og hinar tvær með mér, reynir hún
að varna mér útgöngu. Ég færði til
handlegg hennar svo við kæmumst
út og af þeirri ástæðu segist hún
hafa fengið marblett,“ segir hann.
„Enginn var kærður, en þetta tilvik
hefur barnsmóðir mín síðan, gegn
betri vitund, reynt að láta líta út sem
ofbeldisverk. Ég hef alltaf haft hag
og velferð barna okkar í fyrirrúmi og
gert allt sem í mínu valdi hefur stað­
ið til að láta ekki erfið sambandsslit
lita tilveru þeirra. Það hefur verið
aðalatriðið í mínum huga og verður
það áfram og því tel ég ekki rétt að
tjá mig frekar um þetta mál,“ segir
Svavar enn fremur um málið.
Viðtal Eiríks Jónssonar hefur
vakið talsverða hneykslun í
netheimum, bæði vegna atviksins
sem Kristjana Óskarsdóttir segir frá,
en einnig vegna þeirrar ákvörðunar
Eiríks að tefla fram fyrrverandi
maka eins frambjóðandans í um­
ræðum um forsetakosningarnar.
Fréttir 19Helgarblað 22.–24. júní 2012
„Þau koma okkur oft á óvart börnin
okkar, hvað þau eru sterk.“
Hugsaði um lífið
Hann segir að mesti léttirinn hafi
komið þegar sigmaðurinn sagði
honum að dóttir hans væri fundin
heil á húfi. „Ég man ekki alveg ná­
kvæmlega hvernig þyrluferðin var,
annað en að þeir voru að bjástra við
mig og klippa utan af mér gallann.
Síðan reyndi maður skjálfa sér til
hita um borð í þyrlunni.“
Sem fyrr segir fór margt í gegn­
um huga Jóns á meðan á þessu öllu
stóð. „Það var um margt að hugsa
á þessari ferð. Þú ferð yfir lífið og
hvað var ánægjulegt og hvað þú ert
hamingjusamur að hafa gert góða
hluti í lífinu. Síðan var ég auðvitað
mikið að spá hvernig ég gat bjarg­
að mér svo ég gæti haldið áfram að
láta gott af mér leiða,“ segir hann af
mikilli yfirvegun.
Ljóst má vera að þessi yfirvegun
Jóns Karls hefur hjálpað honum í
baráttunni. Hann lýsir því þannig
að hann hafi allan tímann verið
að leita að lausnum í huga sín­
um. Þegar hann er beðinn um að
útskýra nánar hvað hann var að
hugsa, segir hann: „Þetta voru bara
bara möguleikar og lausnir, þetta
var ekki vandamál. Ég hugsaði bara
um að finna lausn á því hvernig ég
gæti gert vart við mig og hvernig ég
gæti komist út úr straumnum. Ég
hefði að sjálfsögðu getað hætt og
ákveðið að þetta væri búið, lokað
augunum og beðið, en til þess að
þetta gengi upp þurfti ég að halda
fókus, fylgjast með umhverfinu og
halda mér á floti.“
Flotgallar björguðu þeim
Jón Karl er ekki í nokkrum vafa um
að flotgallinn bjargaði lífi hans. „Gall­
inn er ástæðan fyrir því að ég er á lífi
og líka ástæðan fyrir því að stelpan
er hérna. Hún hafði orð á því áður
en við fórum að hún vildi helst fara í
björgunarvesti því henni fannst gall­
inn svolítið stór og ekki klæða sig. Ég
sagði við hana: Þú verður í gallanum
vinan.“
Fjölskyldan á tvo slíka galla, en
hafa oft farið þrjú eða fjögur út á bát
og þá hafa hinir verið í björgunar­
vestum. „Nú verður farið og keyptir
gallar á allan mannskapinn,“ segir
Jón Karl sem ætlar sér alls ekki að
leggja árar í bát og hætta að sigla
þrátt fyrir slysið.
Hann segir siglingar á gúmmí­
bátnum vera fjölskylduáhuga­
mál og það sé mikilvægt að fara af
stað aftur sem fyrst. „Þetta er alltaf
spurning um viðbúnað og við­
brögð. Allt sem maður lendir í, lær­
ir maður af, tekur það með sér og
vinnur úr því.“
Hann brýnir fyrir fólki sem ætlar í
siglingu á sjó að vera í flotgalla, alveg
sama hvort að það sé hlýtt eða kalt í
veðri. „Vestin eru voðalega fín en ef
þú ætlar að sigla á sjó þar sem eru
einhverjir straumar, eins og víðast
hvar um landið, þá er gallinn bestur.
Þetta er búningur sem heldur þér
á floti,“ segir hann og tekur fram að
við slíkar aðstæður sé mikilvægt að
hreyfa limina til þess að halda blóð­
rásinni og halda „andlegum söns­
um,“ eins og hann segir sjálfur.
Hann segist vera mjög þakk­
látur fyrir að hafa verið bjargað en
viðurkennir að áfallið sé að koma
fram. „Maður er að horfast í augu
við þessar aðstæður, rifja þetta upp
og ræða við fjölskylduna, en það
er notalegt að vera kominn heim
til sín aftur,“ segir hann. Hann seg­
ir að hann og fjölskylda hans hafi
fundið fyrir miklum hlýhug síðan
slysið var. „Ég vil koma þakklæti
til allra sem hafa komið að þessu á
einn eða annan hátt. Ég þakka fyr­
ir þann hlýhug og vinahug sem fólk
hefur sýnt allri fjölskyldunni,“ seg­
ir hann. n
„Ég hefði að sjálf-
sögðu getað hætt
og ákveðið að þetta væri
búið, lokað augunum og
beðið, en til þess að þetta
gengi upp þurfti ég að
halda fókus.
rak í sjónum í tæpa þrjá tíma
Ekki kærður Svavar segir ömmu Kristjönu hafa varnað sér útgöngu.
Amman fékk
áverkavottorð
n Svavar Halldórsson sendi frá sér yfirlýsingu til fjölmiðla