Dagblaðið Vísir - DV - 29.08.2014, Qupperneq 32

Helgarblað 29. ágúst–1. september 201432 Fólk Viðtal
Þ
orsteinn Bachmann leikari
vakti verðskuldaða athygli
í sumar fyrir frammistöðu
sína í hlutverki Móra í
hinni marglofuðu kvik-
mynd Vonarstræti. Hann segir við-
brögðin hafa komið á óvart – taldi
sig jafnvel geta gert betur. Þorsteinn
hefur ástríðu fyrir leiklist og leggur
mikla áherslu á karaktersköpun og
skynjun. Blaðamaður kíkti í heim-
sókn til Þorsteins og ræddi við
hann um óhefðbundin uppvaxtar-
ár, þá ákvörðun að setja kvikmyndir
á oddinn, næstu verkefni og frum-
legar leiðir hans í leiklist.
Blaðamaður, ljósmyndari og við-
mælandi mætast í anddyri heimil-
is leikarans í gamla Vesturbænum.
„Þið verðið að afsaka draslið. Sú litla
lætur sér ekki nægja eitt herbergi,“
segir Þorsteinn er við göngum upp
þröngan stigagang að íbúðinni sem
er á efstu hæð í gömlu steinhúsi á
Framnesinu. Hann er að tala um
fimm ára dóttur sína, Auði Draumu,
sem líkt og flest börn á hennar aldri
hefur dreift leikföngum sínum um
alla íbúð. Af ummerkjum að dæma
er ævintýraheimur stúlkunnar ótak-
markaður – leiksviðið allt heimilið.
Strákur að vaxa
Þegar myndatöku er lokið setjumst
við niður inni í stofu með nýlagað
kaffi og flóaða mjólk. Nokkrum göt-
um vestar eru æskustöðvar Þor-
steins en hann bjó fyrstu ár ævi
sinnar hjá ömmu sinni að Granda-
vegi 4. „Ég sé þangað héðan úr stof-
unni,“ segir hann og bendir í vestur-
átt. „Mamma var rétt nýorðin átján
ára þegar ég fæddist og pabbi bara
tvítugur. Við bjuggum því hjá ömmu
fyrstu þrjú ár ævi minnar en flutt-
um síðan í Fossvoginn. Ég var alltaf
mjög mikið hérna á Grandavegin-
um. Amma kenndi mér til dæmis
að hjóla og gaf mér að borða þegar
mamma og pabbi voru að vinna.
Hún dekraði alveg svakalega við
mig,“ segir Þorsteinn brosandi og
nefnir dæmi. „Mér þótti fiskibollur
mjög góðar og hún setti alltaf svona
tíu bollur á diskinn minn, kartöfl-
ur og smjör. Síðan þegar ég var við
það að springa, þá kom grautur-
inn. Ég varð að sjálfsögðu að klára
af diskinum því ég var jú „strákur
sem var að vaxa“. Nú er ég kominn
vel yfir 190 sentímetrana þannig að
hún situr einhvers staðar núna og
glottir út í annað. Svo þegar matur-
inn var búinn var ég leiddur inn í
stofu og sagt að leggja mig. Amma
lagði yfir mig teppi og fór síðan og
vaskaði upp. Stuttu síðar var ég vak-
inn og þá átti ég að spila við hana.
Við gátum setið og spilað rommý í
marga klukkutíma,“ segir Þorsteinn
og það er augljóst að hann hugsar
með mikilli hlýju til ömmu sinnar.
„Við amma vorum mjög náin. Hún
lést þegar ég var í menntaskóla og
það var mjög sár söknuður.“
Lekinn dulin blessun
Þorsteinn segir þess vegna mjög
skrítið að vera kominn aftur vestur
„Ég vil hafa innra líf“
Þorsteinn Bachmann leikari vakti verðskuldaða athygli í sumar fyrir
frammistöðu sína í hlutverki Móra í hinni marglofuðu kvikmynd Vonarstræti.
Hann segir viðbrögðin hafa komið á óvart – taldi sig jafnvel geta gert betur.
Þorsteinn hefur ástríðu fyrir leiklist og leggur mikla áherslu á karaktersköpun
og skynjun. Blaðamaður kíkti í heimsókn til Þorsteins og ræddi við hann um
óhefðbundin uppvaxtarár, þá ákvörðun að setja kvikmyndir á oddinn, næstu
verkefni og frumlegar leiðir hans í leiklist.
Áslaug Karen Jóhannsdóttir
aslaug@dv.is
„Við amma
vorum
mjög náin
Einræn týpa „Mér
finnst einveran ekkert
leiðinleg. Í raun finnst mér
hún bara notaleg.“