Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1977, Qupperneq 65

MÚLAÞING
63
Geir Sigurðsson
frá Rauðholti:
Skroppið eftir læknislyfjum
Þegar ég var 17 ára var ég vinnumaður hjá Gunnari Magnús-
syni bónda að Dölum í Hjaltastaðarþinghá. Gunnar hafði pá fyrir
stuttu misst konu sína frá þrem kornungum dætrum og bjó nú
með ráðskonu. Yngsta dóttirin, tæplega þriggja ára, þjáðist af
kirtlaveiki. Hafði fengið útbrot í andlitið, einnig í hársvörðinn,
svo talið var áríðandi að ná í meðul handa henni. Guðmundur
Þorsteinsson var pá héraðslæknir í Hróarstungulæknishéraði með
búsetu á Borgarfirði svo þangað varð að fara eftir meðulunum.
Það var komið eitthvað fram á útmánuði, sennilega fram á
Góu, pví dagur var töluvert farinn að lengjast. Þá var }>að einn
dag, fyrir hádegi, að Gunnar kom að máli við mig og spurði hvort
ég mundi treysta mér til að fara fyrir sig til Borgarfjarðar eftir
meðulum og fara „utan við Dyrfjöll“ pví )>að væri styttri leið en
að fara „út fyrir“. Að „fara út fyrir“ var að fara Gönguskarð til
Njarðvíkur og um Njarðvíkurskriður til Borgarfjarðar, miklu
lengri leið.
Bjart og gott veður var }>ennan dag og góð færð. Gunnar sagði
að ég gæti gist hjá Hannesil á Bjargi um nóttina og farið svo „út
fyrir“ daginn eftir ef veður breyttist til hins verra um nóttina.
Ég lét tilleiðast að fara, pótt ég hefði aldrei farið þessa leið
áður, pví Gunnar sagði mér nokkuð glögglega til vegar og lýsti
staðháttum á leiðinni meðfram fjallinu og skarðinu sem ég átti
að fara gegnum.
1) Hannes var faðir Eyjólfs sem lesendum Múlaþings er vel kunnur.
(Ritstj.).