Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1991, Side 71

MÚLAÞING
69
Reyðarfirði eftir okkur. Á heimleiðinni var besta veður og tóku menn
gleði sína að fullu aftur eftir ömurlega og mislukkaða skemmtiferða-
reisu. Eg held að við stelpukjánarnir höfum átt þessum framámönnum
ferðalagsins að þakka að við komumst heim aftur, og var það sárabót
að þeir björguðu því sem þurfti og peningarnir entust - tíu krónur voru
nóg, fæstir keyptu sig inn á rigningardanspallinn, peningarnir nægðu
fyrir parti í bát og parti í bíl. Ekkert ball!
Af þessari reynslu hefur maður lært. Nú fara unglingarnir ekki svona
útbúnir í ferðalög, enda allt til ferðalaga. hugsað á annan hátt. Þá
Af þessari reynslu hefur maður lært. Nú fara unglingarnir ekki svona
útbúnir í ferðalög, enda allt til ferðalaga hugsað á annan hátt. Þá
þekktist ekkert af ferðaútbúnaði sem nú er til - á hverju heimili má
segja sem betur fer. Unglingar um 1930 voru flestallir fátækir, fóru
snemma að vinna, ef vinnu var að fá, en þá langaði að gleðjast með
sínum líkum, það mun frá ómunatíð hafa verið í fari hverrar mann-
eskju. Sagt hef eg aftur og aftur þegar rætt hefur verið um unglinga:
Við skulum bara athuga og muna þegar við vorum ung.
Þetta var skemmtiferðalag sem eg gleymi aldrei.
Sagan af dansinum sem aldrei var stiginn.