Jökull - 01.12.1959, Blaðsíða 40

Fyrsta verk um morguninn var að flytja fjóra
úr fremsta þrítjaldinu, sem var sligað, yfir í
Gosa. Kokksi fór að reyna að sjóða súpu við
erfiðar aðstæður, því að eklhúsið var fullt af
snjó. Undirritaður reyndi að koma upp „Vati-
kan“-nefnu, og kom að litlum notum, því að
fáir treystust Jrangað að ganga. Laust fyrir há-
degi kom kokksi inn í Gusr, blautur mjög, og
hafði þá hitað súpu, sem . <ð Magnús Karlsson
bárum milli manna. F,kki þótti ráð að halda
áfram eldamennsku í eldhúsinu, og var henni
haldið áfram í Gusa, en þar var vistlegast þenn-
an óveðursdag. Þar sat Pétur á stokki og las upp-
hátt lengi dags enskan reyfara um ástir er virt-
ust algjörlega platónskar, og hlustuðu fáir nema
kokksi, sem kommenteraði reyfarann þegar líf
fór að færast í hann (þ. e. kokkinn). „Ætlar
þetta aldrei að ganga neitt hjá manninum?" „Ég
lreld ég færi nú að setja í þriðja gír“ o. s. frv.
Við Maggi skiptumst á um að ganga milli bíla
og tjalda, hlera eftir líðan fólks og inna af
höndum ýmsa líknarstarfsemi, sem ekki verður
nánar um fjallað í þessari frásögn.
I andskotaganginum um hádegið hafði gleymzt
að gefa tveimur að éta, en það voru þeir Gísli og
Guðmundur. En síðla dags mokaði ég frá glugga
á Kraka og sá Jrar inni fyrir ekki annað en tvo
mikla svefnpoka, en upp úr öðrum var stungið
hendi, og hélt sú á hálfri konjaksflösku, en upp
úr liinum pokanum var einnig stungið hendi
er greip um flöskuna, og hvarf hvort tveggja
niður í þann poka, en skaut bráðlega upp aftur
og tók þá hendin í hinum pokanum við flösk-
unni. Þannig gekk þessi flaska milli pokanna á
víxl, og fór svo lram, meðan til sá. Rifjaðist þá
upp fyrir mér, að þessi dagur, 11. júní, var
fimmtugasti afmælisdagur fjallabílstjórans mikla,
Guðmundar Jónassonar.
Með kvöldinu versnaði veðrið enn, og mátti
nú heita óstætt. Leið svo nóttin, að ekki tók
veðurofsann að lægja fyrr en undir morgun.
Má vera, að einhverjum hafi verið órótt þessa
nótt, enda nokkur ástæða til. Um morguninn
fóru ýmsir á stjá, en klukkan var orðin 6 síð-
degis, er svo hafði lægt að viðlit væri að reyna
að moka upp bíla. Rofaði þó til nokkur augna-
blik, svo að sá til Dyngjufjalla og Trölladyngju.
Guðmundur gat ræst Kraka og dró síðan Gosa
í gang. Gusi fór í gang, er hann hafði verið hit-
aður með lampa, en þegar átti að hreyfa hann,
brotnaði í honum öxull, og áttu vislarnir báðir
saman fullt í fangi með að koma honum upp
úr skaflinum. Um miðnætti var haldið úr tjald-
stað, og var þá aftur komið kafald og skafrenn-
ingur og frost rúmlega 5 stig. Gosi dró Gusa, en
Kraki sleðana báða, og skiptust menn á um að
sitja í „eldhúsinu" tveir og tveir í einu, tvo
tíma hvor, til að fylgjast með því, að ekki slitn-
aði aftan úr. Vart sá út úr augunum, er þessi
lest silaðist suður í átt til Grímsvatna aðfara-
nótt 13. júní. Þar kom að lokum, að við þótt-
umst samkvæmt mælum vera komnir í námunda
við Svíahnúk eystri, enda komið fram að há-
degi. Var þá staðnæmzt og gengið út og suður
frá bílunum, en enginn rakst á þann langþráða
Svíahnúk, og svo fór að við ákváðum að láta
fyrir berast Jrarna um nóttina, enda þurfti Guð-
mundur að koma nýjum öxli í Gusa, áður en lagt
yrði á hnúkinn. En þegar til kom, reyndist öx-
ullinn ekki vera með réttum gildleika, og var
það í eina skiptið í Jtessari ferð, sem ég sá
„hreppstjóranum" brugðið, er hann stóð með
þennan öxul í höndunum og mátaði hann, svo
sem hann tryði ekki eigin augurn, enda ekki
honum að kenna, að vitlaus öxull hafði verið
afgreiddur. En einhvern veginn tókst honum og
Gísla um nóttina að tjasla þessum öxli í Gusa,
svo að hann varð gangfær, — og klukkan 6 að
rnorgni þess 14. svipti af allri þoku og varð al-
bjart, og sást þá að við höfðum tjaldað nokkra
kílómetra austsuðaustur af Svíahnúk eystri.
Fyrir hádegi var allur farangur og mannskap-
urinn kominn upp að skála, og upphófst þar
dýrleg afmælisveizla Guðmundi Jónassyni til
heiðurs og vegsemdar og stóð til kl. 18.30, er
haldið var af stað til Jökulheima í einu því
fegursta veðri, sem ég hef ferðazt í á Vatnajökli,
silkifæri fyrir skíði, og hengu flestir aftan í bíl-
unum og voru í sólskinsskapi. Kokkurinn og
Ivar urðu eftir á Grímsfjalli og biðu þriðja
hópsins. Kl. 12.30 aðfaranótt þess 15. komum
við að jökulrönd, og var þar fyrir formaður
Jöklarannsóknafélagsins með föruneyti: 15
manna hóp á leið til Grímsfjalls. Meður því að
Þórarinn læknir átti að halda ræðu fyrir 25 ára
stúdenta í Menntaskóla Reykjavíkur kl. 14 þenn-
an sama dag, höfðum við hraðan á og urðum
að hafna mat og kaffi, sem blessunin hún Lóa
hafði tilbúið í Jökulheimum. Kl. 3.40 var haldið
heimleiðis með Heiðari í „]ólatrénu“, og klukk-
an 12.30 renndi sá góði bíll heim i hlað í Þver-
holtinu, og Jtar með var þessari Vatnajökulsferð
lokið.