Jökull - 01.12.1959, Blaðsíða 42

Grímur póstur (eins og hann var jafnan kall-
aður) hafði enn slegizt í förina upp eftir, því að
mörg þúsund bréf biðu afgreiðslu. Fyrir í Gríms-
vatnaskála var Jón Brynjólfsson bryti og Ivar
H. Friðþjófsson, sem bættist þar með í 3. hóp-
inn — eftir að hafa tekið þátt í 2. hópferð. Alls
var því 20 manns saman komið i skálanum.
Innistaða var um daginn og sambandslaust.
Þriðjud. 17. júní. Leiðindaveður. Innistaða.
Frost 10—12 st. Skafrenningur og skyggni lítið,
en hjó samt fyrir fjöllum í suðri annað slagið.
Versnaði um kvöldið. Mikið annríki í pósthús-
inu, en sambandslaust við umheiminn.
Aliðvikud. 18. júní. Norðan-stórhríð í nótt, en
batnaði með hádeginu. Renningur og blindhríð
með köflum. Fórum ofan í Grímsvötn undir
kvöld í góðu veðri, en muggulegu. Gengum á
Depil. Nú er Depill þverhníptur hamar niður
að vatni, sem safnast í þröngt hvarf við ham-
arinn. Þar tókum við drykkjarvatn. Allþvkkur
ís var á pollinum, og þurfti að höggva.
Fimmtud. 19. júni. Eftir að hafa heyrt veður-
fregnir kl. 20.30 ákvað ég að reyna ferð á
Hvannadalshnúk. Var búizt til ferðar í skyndi
með eldhússleða aftan í Kraka. M. a. Jrurfti að
logsjóða brotna styttu í meiðum eldhússleðans,
og gerði Hörður Hafliðason það fljótt og vel.
Meðan á ferðabúningi stóð, gerði svarta-
muggu, og stóð svo, þegar lialdið var af stað,
kl. 23.10. Færi var gott. Er við höfðum farið
um 5 km austur á bóginn, létti til, og blasti við
Hvannadalshnúkur í allri sinni dýrð. Var enn
ekið austur undir Esjufjallahala, en þá beygt
í stefnu á mitt Harmannaskarð. Þar var sleði
skilinn eftir og ekið sem leið liggur upp Jökul-
bak, yfir Tjaldskarð og Snæbreið að rótum
Hvannadalshnúks og komið þangað
föstud. 20. júní kl. 05.00. Harðfenni var norð-
an í hnúknum, og voru höggvin djúp spor upp
alla kinnina, en auk þess voru menn bundnir í
fjallavað með 2—3 m millibili. Gekk allt slysa-
laust, og var dvalizt á tindinum milli kl. 07 og
08 í dýrlegu veðri og útsýni. Sást til Herðu-
breiðar og Snæfells í norðri, en Eyjafjallajökuls
og Iverlingarfjalla í vesturátt.
Kl. 09 lögðum við af stað frá hnúknum. Var
þá að drífa á hann ský, og tók ekki af honum
aftur.
I Hermannaskarði var enn sólskin, og var
ráðgert að fara niður með Miðfellsegg að Þumli.
40
Frá því var þó horfið (mest vegna svefnleysis)
og haldið beint á Grímsfjall. Var nú sofið til
kl. 20.00, en síðan etið og drukkið. Öllum fannst
sem þessi sólskinsstund á Hvannadalshnúk hefði
bætt þeim allt hríðarveður og innistöður, sem
yfir þá hiifðu gengið.
Sú frétt barst í útvarpinu þetta kvöld, að
Guðm. Jónasson hefði verið sæmdur riddara-
krossi Fálkaorðu. Sagði fararstjóri nokkur orð í
því tilefni og minntist verðleika G. J. Var hróp-
að ferfalt liúrra fyrir honum. Dr. Haraldur
Matthíasson þakkaði Guðmundi og fararstjóra
fyrir förina á Hvannadalshnúk, sem hefði heppn-
azt eingöngu fyrir rösklegan akstur og vilja-
festu, þar sem ekki mátti nema stundarkorni
muna, að þoka byrgði fjallið. — Enn var þess
rninnzt, að þetta gerðist allt á sjálfan kven-
frelsisdaginn, 19. júni. Lögðu konur og fram
mungát bæði á pelum og pelalausa!
Laugard. 20. júní. Þokuloft. Hægviðri, síðan
SA-blástur. Frostlaust að kalla og enginn renn-
ingur. Um rniðjan dag var búizt til ferðar í
íshellana, og var inngangur heldur ógreiður eft-
ir fannkomuna að undanförnu. Loks varð þó
komizt niður í gaphús mikið, sem lá skáhalt
niður með fjallshlíðinni. Voru brattar og laus-
ar vikurskriður annars vegar, en bogadregin
íshvelfing hins vegar. Sumar hvelfingarnar eru
stórfagrar með kynlegum skreytingar í bláum
eða fölgrænum lit.
Sunnud. 21. júní kvöddu góðir gestir dyra.
Voru þar komnir Arni Kjartansson, Magnús
Eyjólfsson og Arni Edwins — á skíðum sunnan
frá Þumli. Höfðu farið upp úr Kjós á föstudag,
tafizt vegna rigninga, en síðan tekið stefnu á
Grímsfjall í svartaþoku og súkl, en meinhægu
veðri.
Niðurlag ferðasögunnar er fljótsagt. Þegar
sama þokubrælan lá yfir Grímsfjalli næsta morg-
un, var ákveðið að halda til Jökulheima. Gekk
sti ferð mjög að óskum, þótt skyggni væri sama
og ekkert fyrr en komið var niður undir jökul-
sporð. í h. u. b. 1250 m hæð var reistur þrí-
fótur úr almíni til snjómælinga (en ekki fannst
hann vorið 1960!).
I Jökulheimum var dásamlegt veður, eins og
allajafna í þeirri sveit, og heimförin þaðan til
Reykjavíkur gekk eins og í sögu.
Jón Eyþórsson.