Þjóðmál - 01.06.2013, Qupperneq 11

10 Þjóðmál SUmAR 2013
að stjórn Jóhönnu Sigurðardóttur vildi
aldrei viðurkenna eðli stöðunnar sem hún
myndaði gagnvart ESB .
Þá ber að leggja úttektina fyrir alþingi og
kynna hana almenningi . Í þessu orðalagi
felst að niðurstaða úttektarinnar verði ekki
aðeins lögð fyrir þingið og almenning heldur
einnig vænlegir kostir .
Loks segir um ESB-mál í sáttmála ríkis -
stjórn arinnar: „Ekki verður haldið lengra í að -
ild ar viðræðum við Evrópu sam bandið nema
að undangenginni þjóðar atkvæða greiðslu .“
Þetta ákvæði verður ekki virkt nema einhver
leggi til og alþingi samþykki að við ræð unum
við ESB verði fram haldið eftir að út tektin
hefur verið gerð . Hver mun leggja til við
þjóðina að það verði gert? Varla þing með
meirihluta flokka sem telur hag þjóð ar innar
betur borgið utan ESB en innan .
Nú munu ýmsir spyrja: Hvenær
verður þjóðin spurð um framhald ESB-
viðræðnanna? Svarið hlýtur að vera: Þegar
spurningin er lögð fyrir hana af þeim sem
vill halda áfram viðræðunum . Eins og áður
segir gerist það ekki ef á þingi er meirihluti
sem telur hag Íslands best borgið utan ESB .
Segja má að orðalag stjórnarsáttmálans
um ESB sé diplómatískt en ESB geti ekki
skilið það á annan veg en þann að aðildar-
umsókn Íslands hafi verið sett í frysti með
umsókn Sviss sem hefur legið þar í um það
bil tvo áratugi .
Hér er þessari niðurstöðu ESB-málsins
fagnað . Hún er í samræmi við hagsmuni
íslensku þjóðarinnar í bráð og lengd .
V .
Önnur ákvæði stjórnarsáttmálans hafa vakið meiri athygli en þau sem
hér hafa verið nefnd . Þau lúta að ríkis fjár-
málum, efnahagsstjórn, gjaldeyris höft um og
málefnum sem snerta atvinnulíf lands manna .
Óhjákvæmilegt er að snúa af braut sósíal ist-
anna í ríkisstjórn Jóhönnu Sigurðar dótt ur í
efnahags- og atvinnumálum . Það verður að
fjarlægja hina lamandi hönd sem lögð var á
þjóðlífið í maí 2009 og binda tafar laust enda
á illdeilur um stjórnarskrá, fisk veiði s tjórnun
og skynsamlega nýtingu auðlinda .
Árni Páll Árnason, formaður Sam fylk-
ingarinnar, segir að „hamfarir“ flokks síns í
kosningunum megi rekja til þess að hann hafi
rofið sambandið við fólkið í landinu . Þetta er
harður dómur yfir Jóhönnu Sigurðardóttur
og forsætisráðherratíð hennar . Hún hefur
sinnt virku stjórnmálastarfi í meira en þrjá
áratugi sem sérstakur málsvari þeirra sem
minna mega sín og jafnan stillt sér upp
sem „málsvara fólksins“ andspænis hinni
ráðandi stétt . Nú er tími Jóhönnu liðinn
og Samfylkingarinnar næstum einnig vegna
gjár milli flokks og þjóðar .
Við blasir eftir fjögurra ára „tæra vinstri
stjórn“ að úrræði hennar eru sama marki
brennd og ráð sambærilegra stjórna á árum
áður, þjóðin er hreinlega illa stödd við stjórn-
ar skiptin . Ofríki stjórnarherranna birtist í
ýmsum myndum . Í nýjasta hefti Tíundar,
mál gagns ríkisskattstjóra, er birt ú ttekt und-
ir fyrirsögninni: Helstu skatta laga breyt ing ar
eftir hrun — aldrei jafn miklar breytingar á
jafn skömmum tíma . Þar varpar Ragnheiður
Björnsdóttir lögfræðingur „örlitlu ljósi“ á
helstu skattalagabreytingarnar frá því að
Steingrímur J . Sigfússon varð fjár mála-
ráðherra 1 . febrúar 2009 . Birt eru lagaheiti
og örstutt ágrip og nær þetta efni yfir blað-
síður 12 til 18 í stóru broti .
Að allar þessar breytingar hafi verið nauð-
synlegar til að bregðast við hruni bank anna
haustið 2008 er af og frá . Breyt ingarnar
eru aðeins ein sönnun þess að hrunið var
misnotað í stjórnartíð Jóhönnu Sigurðar-
dóttur til að færa þjóðina í vinstri fjötra skatt-
píningar og ofstjórnar . Takist nýrri rík is stjórn
að losa um þessa fjötra og ýta þeim til hliðar
á skipulegan og árangursríkan hátt skapar
hún á ný stöðugleika og ró sem er heilbrigð
forsenda framfara og dafnandi þjóðlífs .