Þjóðmál - 01.12.2013, Síða 59

58 Þjóðmál VETUR 2013
Jóhann J . Ólafsson
Þjóðareign eða
fullveldisréttur?
Viss orð verða stundum að frösum, inni-haldslausum klisjum og orðaleppum,
sem menn endurtaka í tíma og ótíma sem
sjálfvirka lausn á öllum vandamálum, án þess
að merking orðanna sé skilgreind . Dæmi um
þessi orð eru: frelsi, lýðræði, vísindalegur,
faglegur, þjóðarvilji, þjóðareign, réttlæti,
jöfnuður og fleiri orð, sem vegna víðtækrar
og afstæðrar merkingar sinnar henta vel til
lýðskrums og er ætlað að vera endir allrar
umræðu, hafin yfir gagnrýni .
Menn margþvæla þetta hver eftir öðrum
þangað til þessi orð eru orðin gjörsamlega
merkingarlaus . Þeir skeyta lítið um hvað
þessi orð raunverulega merkja eða hvaða
afleiðing það hefur ef þetta lýðskrum er
tekið alvarlega .
Eins getur verið að stjórnmálamenn átti sig
stundum á afleiðingunum, en kæri sig ekki
um að gera almenningi eða flokksmönnum
sínum grein fyrir þeim . Kalli niðurstöðuna
einungis pólitíska ákvörðun .
Þjóðin svæfð
Ég hefi oft verið á fundum hjá Sjálf-stæðisflokknum, þar sem forustumenn
hans og þingmenn hafa fullyrt, svona í fram-
hjáhlaupi, að samkomulag sé meðal stjórn-
málamanna að setja ákvæði í stjórnar skrána
um sameign þjóðarinnar á auðlindum
landsins . Þetta er fullyrt án frekari útskýringa
eða umræðu . Setning eins og „Auðlindir
Íslendinga eru þjóðareign eins og við öll hér
inni hljótum að vera sammála um“ hljómar
oft . Þarna talar frummælandi fyrir munn
allra fundarmanna og gengur ekkert frekar
eftir því hvort menn séu honum sammála
eða ekki, enda fundurinn vanalega um
annað og ekki gert ráð fyrir umræðum . Ég
hefi oft spurt út í þetta á fundum og þá er
lítið gert úr málinu og sagt að þetta sé ekki
í stefnu Sjálfstæðisflokksins . Sama tuggan
er síðan endurtekin af forustumönnum í
sjónvarpi, útvarpi, dagblöðum og á öðrum
fundum .
Er það tilgangur stjórnmálamanna að sefa
eða svæfa þjóðina í málinu svo hún haldi
að það sé útrætt og afgreitt? Óþarfi að ræða
það frekar? Málið hafi af sjálfu sér hlotið
almennt samþykki þorra manna .
Einn sá algengasti þessara frasa eru
orðin „sameign þjóðarinnar“ eða „sameign
íslensku þjóðarinnar“ . Þessi orð eru
endurtekin í síbilju þótt margbúið sé að
benda á að þessi orð eru merkingarlaus til