Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 22.10.2002, Blaðsíða 41

Tímarit Máls og menningar - 22.10.2002, Blaðsíða 41
Hver veit Hver veit hvar stjörnunum er skipað í dýrðarkerfi skaparans og hvar friðurinn byrjar og hvort blóðfrosin tálkn fisksins eru til þess ætluð í harmleik jarðarinnar að útfylla stjörnumerkið píslarvætti með eðalroða sínum, að skrifa fyrsta bókstaf hins orðlausa máls. Vissulega felst í kærleika það blik er þýtur sem elding í gegnum merg og bein og fylgir deyjendunum eftir gegnum síðasta andvarpið. En hvar hinir endurleystu koma ríkdómi sínum fyrir veit enginn. Hindber koma upp um sig í myrkviði með ilmi sínum. En afsíðis lögð sálarbyrði framliðinna, gefur enga vísbendingu þó leitað sé. Og getur þó tifað vængjum milli múra eða frumeinda, eða allt til þar sem völ er á rúmi fyrir hjarta sem slær. Ó þeir strompar „Og eftir að þessi húð mín er sundurtætt og allt hold er af mér mun ég líta Guð.“ – Job. Ó þið strompar á kænlega skipulögðum bústöðum dauðans. Þegar líkami Ísraels sogaðist upp í loftið ummyndaður í reyk – Stjarna ein sem varð svört tók á móti honum, eins og sótari. Eða var það sólargeisli. Ó þeir strompar! Undankomuleiðir fyrir duft Jeremíasar og Jobs – Hver fann ykkur upp og hlóð stein fyrir stein slíkan veg handa flóttamönnum úr reyk? Ó þeir bústaðir dauðans, lumandi á notalegum þægindum fyrir húsráðandann, sem raunar var þar gestur – Ó þið fingur sem lögðuð dyraþröskuldinn eins og hnífsegg milli lífs og dauða – Ó þið strompar ó þið fingur og líkami Ísraels reykjarsúla upp í loftið! Jakob Ó Ísrael frumburður dagmálaglímunnar, þar sem sérhver fæðing stendur skrifuð með blóði á aftureldinguna – Ó bitri hnífur hanagalsins rekinn í hjarta mannkynsins. Ó sárið milli nætur og dags sem ert heimkynni vort, framherji í fæðingarhríðum stjörnuholdsins í andvökusorginni, þar sem fuglasöngur grætur. Ó Ísrael þú sem eitt sinn frelsaðist loks til fullsælu. Drjúpandi náð morgundaggarinnar yfir höfði þínu – Blessaður vor vegna sem erum ofurseld gleymskunni, stynjandi í rekís dauða og upprisu og snúin úr liði til Guðs af englinum þunga yfir oss, eins og þú. 38 Ljóðaþýðingar Jóhannesar 22.10.2002 10:10 Page 41
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.