Félagsbréf - 01.06.1963, Síða 47

Eðlisfræðingarnir: l>orsteinn Ö. Stcphensen, Helffi Skúlason, Regína I>órðardóttir.
Og fleira en hér hefur verið rakið, að
leikhúsið verði senn sýnu öflugra og
áhrifameira í menningarlífi okkar en
hingað til.
Sé það fjarri mér að reyna að skil-
greina hvernig leikhús „eigi að vera“,
kalla það t.d. „lifandi síspvrjandi
rödd, einskonar samvizku, sívirkt í
stríði mannsandans“ eins og Thor Vil-
kjálmsson gerir í hinum nýju Leikhús-
rnálum (I, 1963). Raunar held ég að
þessi þula hafi næsta litla áþreifan-
lega merkingu; en ósköp er að sjá
hvernig Thor beitir henni til að aga
Jeikflokkinn Grímu fyrir að leika
Vinnukonur Jean Genets. Víst er Genet
að sumu leyti heldur ógeðfelldur
höfundur, einkum er öfughneigðin í
prósabókum hans leiðinlega fráhrind-
andi; en þar fyrir er maðurinn af-
brigða snjallt leikskáld og Vinnukon-
urnar tvímælalaust magnað og áhrifa-
sterkt sviðsverk. Mannleg niðurlæging
í einangrun og öfughneigð er við-
fangsefni verksins, sem vel má kalla
leikljóð; því er fenginn fágætlega
skáldlegur leikhúsbúningur. Hlutverk
vinnukvennanna veita snjöllum leik-
konum tækifæri til voldugrar túlkun-
ar. Því miður var sýning Grímu
FÉLAGSBRÉF 43