Morgunblaðið - 30.10.2015, Qupperneq 31
MINNINGAR 31
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 30. OKTÓBER 2015
treystum honum fullkomlega til
þess að vinna ötullega að fram-
faramálum, réttlætismálum, því
við vissum hvar hugur hans var
og með hverjum hjarta hans sló.
Hann brást okkur ekki, hann var
stolt okkar og glæsilegur fulltrúi.
Nú þegar þessi drengskapar-
maður og mannvinur er kvaddur
er eins og dimmi yfir, þjóðin er
einum sínum mesta öndvegis-
manni fátækari og mátti nú varla
við því. Okkur sem þekktum
hann gerst og bundumst honum
vinaböndum er mikill harmur að
kveðinn. Mestur er þó missir fjöl-
skyldu hans. Hugurinn er því þar
á þessari sorgarstundu og samúð
okkar öll.
Blessuð sé minning Guðbjarts
Hannessonar
Sveinn Kristinsson,
Borghildur Jósúadóttir.
Deyr fé, deyja frændur
deyr sjálfur ið sama.
En orðstír
deyr aldregi
hveim er sér góðan getur.
(Úr Hávamálum.)
Að morgni föstudagsins 23.
október barst okkur fréttin um
andlát Guðbjarts Hannessonar,
fyrrverandi skólastjóra Grunda-
skóla.
Við áttum langt og farsælt
samstarf við Gutta eins og hann
var alltaf kallaður, en hann var
líka náinn vinur okkar. Á þann
vinskap féll aldrei skuggi. Gutti
var fyrsti skólastjóri Grunda-
skóla og hugmyndasmiður þeirr-
ar skólastefnu sem lögð var til
grundvallar og er enn til staðar.
Hugmyndir hans hafa staðist
tímans tönn. Hjá honum skiptu
börnin mestu máli, velferð þeirra
og að þeim liði vel í skólanum.
Hann þekkti alla nemendur með
nafni og lét sig varða líðan þeirra
og fjölskyldna. Hlutverk skólans
og starfsmannanna var að styðja
við börnin og hafa trú á þeim. All-
ir gætu eitthvað og enginn gæti
allt, en allir ættu að gera sitt
besta á sínum eigin forsendum.
Það var skoðun Gutta að skól-
inn ætti að vera hreyfiafl til
góðra verka í samfélaginu og alla
tíð lögð áhersla á samstarf við
alla sem áttu aðild að skólasam-
félaginu. Allir voru velkomnir í
skólann sem var opinn þeim sem
vildu nýta hann.
Gutti var bæði mikill leiðtogi
og góður stjórnandi. Hvoru-
tveggja var honum eðlislægt þótt
líklega hafi honum oftast þótt
vænna um að vera leiðtogi í öfl-
ugum hópi. Liðsheildin skipti
hann máli. Hann réði gjarnan að
skólanum fólk sem hafði frum-
kvæði og vildi leggja sitt af mörk-
um. Hann gerði miklar kröfur til
starfsmanna en mestar til sjálfs
sín.
Flestir vita að Gutti var
þungavigtarmaður í skólastarfi á
Akranesi alla tíð og hann lagði
grunn að frábæru starfi Grunda-
skóla sem hlaut árið 2005 fyrstur
skóla Íslensku menntaverðlaunin
fyrir frábært skólastarf. Það var
mikil viðurkenning fyrir Grunda-
skóla og Akurnesinga alla en
heiðurinn var ekki síst Gutta.
Þótt hann væri í eðli sínu ein-
lægur jafnaðarmaður var Gutti
einnig mikill keppnismaður og
vildi hag bæjarfélagsins, ÍA og
Akurnesinga sem mestan. Hann
var sanngjarn og fór ætíð að leik-
reglum. Orð sr. Friðriks Frið-
rikssonar að láta kappið ekki
bera fegurðina ofurliði áttu vel
við um starfshætti og hugsun
Gutta.
Fyrrverandi nemendur
Grundaskóla hafa sagt að maður
útskrifist úr skólanum en yfirgefi
hann ekki. Það gilti einnig um
Gutta. Þótt hann léti af störfum
sem skólastjóri kom hann reglu-
lega og hitti sitt fólk, sótti alla
viðburði sem skólinn stóð fyrir,
þátttakandi í skólastarfinu alla
tíð. Síðast kom hann í heimsókn
nú í september þá orðinn veikur.
Hann brosti enn sínu hlýja brosi,
fékk sér kaffi og spjallaði.
Í dag lúta nemendur og starfs-
menn Grundaskóla höfði í virð-
ingu og þökk fyrir áratuga sam-
veru, samstarf og vináttu. Gutti
gleymist engum sem kynntust
honum. Það er okkar hlutverk að
halda nafni hans og starfi á lofti
með því að vinna stöðugt að því
að gera góðan skóla betri.
Fyrir hönd nemenda og starfs-
manna Grundaskóla sendum við
innilegar samúðarkveðjur til Sig-
rúnar, Birnu, Hönnu Maríu og
fjölskyldunnar allrar. Megi
minning um góðan dreng lifa.
Hrönn Ríkharðsdóttir,
Sigurður Arnar Sigurðsson.
Guðbjartur Hannesson, eða
Gutti eins og flestir kölluðu hann,
var einn af heilsteyptustu, rétt-
sýnustu og skynsömustu mönn-
um sem ég hef þekkt. Hann hafði
góða nærveru, var góður hlust-
andi, var ávallt tilbúinn að gefa
góð ráð og gat alltaf fundið tíma
fyrir þá sem á honum þurftu að
halda.
Gutti var gegnheill jafnaðar-
maður sem vildi allt fyrir aðra
gera og sá það góða í öllum. Allt
sem hann tók sér fyrir hendur
lagði hann sig fram við og um
hann munaði svo sannarlega.
Gutti var fyrirmyndar stjórn-
málamaður, ávallt málefnalegur,
lausnamiðaður og fylgdi sinni
sannfæringu. Umræðan snérist
um málefnin en ekki persónur.
Eftir að ég tók sæti í bæjar-
stjórn Akraneskaupstaðar sótti
ég í reynslubrunn Gutta sem var
hokinn af reynslu eftir að hafa
setið lengi í bæjarstjórn. Hann
var alltaf til staðar þrátt fyrir að
vera sjálfur í miklum önnum.
Hann var duglegur að sækja
bæjarmálafundi Samfylkingar-
innar og lagði þar gott til mál-
anna.
Það er engin tilviljun að Gutti
komst til pólitískra metorða og til
þess þurfi hann enga „markaðs-
setningu“. Hann var heill og
sannur í öllu og dugði það best.
Við þurfum á fleiri Guttum að
halda og af honum og viðhorfum
hans geta og eiga allir að læra.
Takk fyrir að hafa verið til og
verið til staðar fyrir Skagamenn
og landsmenn alla!
Fyrir hönd jafnaðarmanna á
Akranesi sendi ég innilegar sam-
úðarkveðjur til Sigrúnar, Birnu,
Hönnu Maríu og fjölskyldna
þeirra.
Ingibjörg Valdimarsdóttir,
oddviti Samfylkingarinnar
á Akranesi.
Haustið 1990 fluttum við á
Akranes. Við hjónin fórum bæði
að vinna í Grundaskóla sem þá
hafði starfað í níu ár undir stjórn
Gutta. Skólinn var hálfbyggður
en skólastarfið var kraftmikið og
ekki skorti viljann til að skapa
gott vinnuumhverfi fyrir nem-
endur og starfsfólk. Stöðugt var
verið að endurmeta starfið og
leita nýrra leiða til að gera betur.
Þau tvö ár sem ég vann í Grunda-
skóla voru lærdómsrík og
skemmtileg. Grundaskóli fékk,
fyrstur grunnskóla, Íslensku
menntaverðlaunin árið 2005 en
þau eru veitt þeim skóla sem
„...sinnt hefur vel nýsköpun eða
farsælu samhengi í fræðslu-
starfi.“ Gutti hætti sem skóla-
stjóri 2007 og var kosinn á þing
þar sem honum voru falin trún-
aðarstörf, bæði sem forseti Al-
þingis og ráðherra. Þrátt fyrir að
verkefnin í nýja starfinu væru
ærin fann hann alltaf tíma til að
sækja ýmsa viðburði þar sem
nemendur grunnskólanna á
Akranesi voru í aðalhlutverki,
svo sem Stóru upplestrarkeppn-
ina eða Ungir – gamlir tónlistar-
dagskránna. Málefni þeirra sem
minna mega sín voru Gutta hug-
leikin og velferð barna sérstak-
lega. Hann beitti sér sem ráð-
herra fyrir ókeypis
tannlækningum fyrir börn undir
18 ára aldri sem skiptir barna-
fjölskyldur miklu máli.
Nú er komið að því að kveðja
og þakka fyrir samveruna. Þakka
ber sérstaklega fyrir hlýju og
áhuga sem Gutti sýndi öllum sem
hann umgekkst. Við sendum fjöl-
skyldu Gutta innilegar samúðar-
kveðjur.
Helga Gunnarsdóttir.
Gull að manni er fallinn frá
langt um aldur fram. Við kveðj-
um vin okkar og samverkamann
til áratuga, Guðbjart Hannesson,
sem hafði í ríkum mæli til að bera
það sem best er í fari fólks: Heið-
arleika, manngæsku og gleði.
Þeir eiginleikar öfluðu honum
vina, virðingar og trausts í þeim
fjölmörgu verkefnum sem hann
tók þátt í og hafði forystu um,
hvort heldur var í skólamálum,
félagsmálum, bæjarmálum á
Akranesi eða á Alþingi.
Við nutum samvista og sam-
vinnu við Guðbjart á hvort á sínu
sviðinu. Hallbera sem skáti og
kennari við Grundaskóla, en Gísli
á vettvangi bæjarmála um árabil.
Allur sá tími er varðaður góðum
og hlýjum minningum þar sem
gleði og dugnaður í bland við
festu og framsýni blés öllum í
brjóst kraft. Sá kraftur gerði
verkefnin skemmtileg og hvern
áfanga að dýrmætum sigri. Þar
fór Guðbjartur fremstur meðal
jafningja í að glæða umhverfi sitt
þeirri hlýju og vinnugleði sem
endurgoldin var með trausti og
virðingu allra sem unnu með hon-
um.
Viðhorf Guðbjartar til svo
margs í lífinu, verk hans og fram-
lag allt eiga erindi við svo marga
og mættu gjarnan vera sem flest-
um leiðarljós. Fráfall hans er því
samfélaginu á Akranesi þung-
bært og þar stórt skarð fyrir
skildi.
Á góðri stundu var Guðbjartur
hrókur alls fagnaðar, skáti fram í
fingurgóma og fjöllistamaður
þegar kom að söng og leikjum.
Hann var öflugur liðsmaður
íþróttahreyfingarinnar á Akra-
nesi og mætti á íþróttaviðburði,
gulur og glaður í hjarta og lét erf-
ið veikindi ekki stöðva sig þegar
styðja þurfti Skagaliðið í fótbolta.
Við minnumst Guðbjartar af
einstakri hlýju og þökkum fyrir
eftirminnilega og gifturíka sam-
ferð þann tíma sem okkur var
gefinn. En minningin um Guð-
bjart mun án vafa um framtíð
verða tengd þeirri umhyggju
sem hann bar fyrir börnunum
sem hann lagði til starfskrafta
sína og manngæsku um áratuga
skeið. Í þroska þeirra og velferð
býr arfleifð Guðbjartar.
Við leiðarlok er Sigrúnu,
Birnu, Hönnu Maríu og fjöl-
skyldunni allri sendar dýpstu
samúðarkveðjur með þeim orð-
um að allt umhverfi sitt hafi Guð-
bjartur gert betra og að einstök
og falleg minning um hann muni
lifa með okkur alla tíð.
Gísli Gíslason,
Hallbera Fríður
Jóhannesdóttir.
Guðbjartur Hannesson hefur
kvatt okkur í hinsta sinn. Það er
óraunverulegt og sárt að hugsa
til þess. Gutti var gegnheill,
traustur og ljúfur í framkomu.
Hann var alla tíð áberandi á
Akranesi og lét sig málin varða.
Hann vakti snemma athygli fyrir
góða leiðtogahæfileika og fram-
sækna sýn á skólastarf og var
mikill áhrifamaður í uppbygg-
ingu skólasamfélagsins í bænum.
Gutti var rúmlega þrítugur
þegar hann tók við nýrri stöðu
skólastjóra Grundaskóla haustið
1981. Þá varð hann umsjónar-
kennarinn minn og óhætt er að
segja að hann hafi haft mikil
áhrif á líf okkar nemendanna. Við
vorum látin prófa okkur áfram
við úrlausn verkefna og lærðum
að tileinka okkur sjálfstæði í
vinnubrögðum með því að skipu-
leggja námið sjálf. Við héldum
stundum að við værum að
„sleppa“ við tíma því við náðum
honum svo oft á spjall, en fundum
síðar út að hann var að þjálfa
okkur í rökræðum. Hann lagði
mikla áherslu á virðingu í sam-
skiptum og að höfða til þess besta
í hverri manneskju. Hann kenndi
okkur líka að nálgast vandamál
með lausnir í huga. Þannig kenn-
ari var Gutti. Frábær og fram-
úrstefnulegur og það var dýr-
mætt að fá að njóta leiðsagnar
hans. Síðar varð ég svo heppin að
fá að starfa undir hans stjórn
sem kennari við Grundaskóla og
var það ekki síður lærdómsríkur
tími.
Grundaskóli byggðist upp með
Gutta við stjórnvölinn. Hann náði
vel til nemenda, kennara og for-
eldra sem gerði það að verkum að
andinn í skólanum var einstakur.
Gutti hafði fjölbreytni og þróun
að leiðarljósi, lagði mikla áherslu
á list- og verkgreinakennslu og
undir hans stjórn varð Grunda-
skóli fyrsti skólinn til að hljóta ís-
lensku menntaverðlaunin árið
2005.
Gutti var einnig virkur í sveit-
arstjórnarstörfum á Akranesi og
gegndi fjölda trúnaðarstarfa á
þeim vettvangi. Hann var kosinn
í bæjarstjórn Akraness árið 1986
og átti sæti þar til ársins 1998. Á
því tímabili var hann meðal ann-
ars formaður bæjarráðs og for-
seti bæjarstjórnar. Hann starfaði
við grunnskólana á Akranesi í um
þrjátíu ár og lét af störfum sem
skólastjóri Grundaskóla þegar
hann var kosinn á Alþingi árið
2007.
Fyrir nokkru síðan ákvað ég
að stíga inn á vettvang stjórnmál-
anna og gegni nú embætti for-
seta bæjarstjórnar auk þess sem
ég er formaður skóla- og frí-
stundaráðs. Við Gutti vorum nú
ekki alltaf sammála þegar kom
að stjórnmálum en það kom aldr-
ei að sök. Við vorum hins vegar
bæði áhugafólk um skólamál og
ég mun gera mitt besta til að
vinna áfram að öflugu skólastarfi
í bænum okkar.
Gutti á miklar þakkir skildar
fyrir óeigingjarnt starf í þágu
Akraneskaupstaðar. Hann var
góð fyrirmynd, bar virðingu fyrir
fólki, hugmyndum og málefnum
og fór ekki í manngreinaálit.
Hans verður sárt saknað úr sam-
félagi okkar á Akranesi.
Fyrir hönd Akraneskaupstað-
ar og bæjarstjórnar Akraness
færi ég Sigrúnu eiginkonu Gutta,
dætrunum Birnu og Hönnu Mar-
íu, fjölskyldum þeirra og öðrum
aðstandendum innilegar samúð-
arkveðjur. Minningin um skóla-
manninn og mannvininn Gutta
lifir í hjörtum okkar.
Sigríður Indriðadóttir.
Við Guðbjartur Hannesson
tókum bæði sæti á þingi árið
2007. Guðbjartur hafði lengi
gegnt starfi skólastjóra Grunda-
skóla á Akranesi áður en hann
settist á þing og bar merki þess
að vera mikill skólamaður, hlý-
legur í framkomu gagnvart öll-
um, greiðvikinn og góður, en átti
það til að setja upp skólastjóra-
grímuna og lét þá engan vaða yfir
sig. Guðbjartur var mikill jafn-
aðarmaður og þess sá stað í öllum
hans verkum. Við sátum saman í
menntamálanefnd þingsins þeg-
ar heildarendurskoðun laga um
leik-, grunn- og framhaldsskóla
lá fyrir þinginu og þar fóru skoð-
anir okkar oft saman þó að á
þeim tíma væri hann í stjórnar-
liðinu en ég í stjórnarandstöðu.
Síðar sátum við saman í rík-
isstjórn og varð þá samvinna
okkar nánari. Guðbjartur gegndi
þar lengst af embætti velferðar-
ráðherra. Álagið öll þessi ár var
gríðarlegt og stórir málaflokkar
á borði Guðbjarts. Sjaldan sást
hann skipta skapi, alltaf rólegur
og yfirvegaður í sínum störfum,
ávallt stutt í brosið. Það breyttist
ekki þó að flokkar okkar færu úr
ríkisstjórn í stjórnarandstöðu,
ávallt var Gutti rólegur og
reiðubúinn í öll verk.
Fyrir tveimur árum rúmum
fórum við Gutti saman í jarðar-
SJÁ SÍÐU 32
Eiginkona mín, móðir okkar og amma,
HELENE MARIE BAATZ,
kennari,
lést á Líknardeild Landspítala þann 17.
október.
Útförin verður gerð frá Langholtskirkju
föstudaginn 30. október klukkan 13.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á Blóðmeina- og
Krabbameinsdeildir, ásamt Heimahlynningu og Líknardeild
Landspítala.
.
Ólafur Vigfússon,
Olav, Sigrid og Asger Baatz,
makar og barnabörn.
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
ÞORSTEINN JÓN JÓNSSON,
sem lést miðvikudaginn 21. október
verður jarðsunginn frá Kópavogskirkju
mánudaginn 2. nóvember kl. 13.
.
Sigríður Þorsteinsdóttir,
Þórunn Karitas Þorsteinsd., Þráinn Hallgrímsson,
Jón Davíð Þorsteinsson, Rut Sigurðardóttir,
Elísabet María Þorsteinsd., Örn Leó Guðmundsson,
Kristín Þorsteinsdóttir, Jakob Ævar Hilmarsson,
Elías Arnar Þorsteinsson, Sigríður Högnadóttir,
Daníel Þorsteinsson, Sigríður Örlygsdóttir,
Margrét Rut Þorsteinsdóttir,
Ómar Þorsteinsson, Signý Sigurrós Skúladóttir,
Arthur Páll Þorsteinsson,
Laila Þorsteinsdóttir,
Ari Jóhannes Þorsteinsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær móðir okkar,
HRAFNHILDUR JÓNASDÓTTIR
frá Helgastöðum í Reykjadal,
lést á Heilbrigðisstofnun Norðurlands á
Húsavík laugardaginn 17. október. Útför
hennar fer fram frá Húsavíkurkirkju
mánudaginn 2. nóvember klukkan 14.
.
Kolbrún Ragnarsdóttir,
Emil Ragnarsson,
Jónas Már Ragnarsson,
María Axfjörð,
Steinunn Friðgeirsdóttir,
Arnaldur F. Axfjörð,
Hrafnhildur Jóna Jónasdóttir.
Ástkær faðir okkar,
PÉTUR ÞORLÁKSSON,
dvalar- og hjúkrunarheimilinu Grund,
Hringbraut 50, Reykjavík,
áður til heimilis að
Árbraut 15, Blönduósi,
er andaðist þann 22. október sl., verður
jarðsunginn frá Blönduóskirkju laugardaginn 31. október kl. 14.
Fyrir hönd aðstandenda,
.
Þorsteinn Pétursson,
Jóhannes Gaukur Pétursson,
Þorlákur Pétursson,
Pétur Már Pétursson,
Matthildur Margrét Pétursdóttir
og fjölskyldur.
Ástkær móðir okkar,
AÐALHEIÐUR KOLBEINS
ljósmóðir,
Aðalstræti 4, Patreksfirði,
lést á Heilbrigðisstofnun Patreksfjarðar
miðvikudaginn 28. október.
.
Lilja, Barði, Ólafur, Helgi, Ásdis og aðrir aðstandendur.