Gripla - 20.12.2015, Side 116

GRIPLA116
12. Walla kalla eg visku hanz
vera sem adrer läta
brosad er opt ad male manz
mens63 og suarar hin käta.
13. Hitt er64 kuıȷttad Hrolfur sie
helldur vitur j radum
merkur sterkur og milldur af fie
mentur snilldar dädum.
14. j giær var eg nær er Gautrex kundur
gafst sem adrir færi
laufa klauf hann *lund65 j sundur
lijkt sem birke væri.
15. Fliodid rioda finn þu skiott
fenrix garda skerra66
gillding67 villda eg glod j nött
gófugum færa herra.
16. Wndann skundar eisu frid68
einkar talade leinge
vt med sut þo eigi sie blijd
audskord fra eg ad geinge.
17. Geitis leitar glæse mals69
grund ad hlıȷfar spille
þellan fellur þyniar bals70
þegna daudra j mille.
18. *dynu71 synest dreinger þa
daudir gänga sagu72
þægia73 og bægia þornana74
þeir er nidre lägu.
63 Skrifað m̄s. Erfitt er að koma þessu
heim og saman og þriðja vísuorð
skortir innrím. Leiðrétta mætti
‚mens og‘ í ‚mengrund‘ eða ‚menþöll‘
en vandséð er hvers vegna þau orð
hefðu afbakast svona.
64 Hitt er: hdr. Hitte͛. grímur
Helgason les ‚Hitter‘ en þá hefði
mátt búast við titli yfir t en ekki e.
Hann les áfram: ‚kuytt ad‘.
65 *lund: hdr. lind; laufa lundur =
maður.
66 Hér hlýtur að vera sverðskenning
en erfitt er að koma henni heim og
saman. Björn Karel leiðréttir fenrix
í fjölnis og hugsar sér að fjölnis
garðar sé skjaldarkenning (Björn
karel Þórólfsson, Rímur fyrir 1600,
142) en eins og hann bendir sjálfur
á eru engin önnur dæmi þekkt um
slíka kenningu í rímum. ekki er
heldur árennilegt að fá merkingu í
‚skerra‘, sem virðist eindæmaorð.
Vænlegra gæti verið að leiðrétta í
‚fenrix góma sparra‘ og breyta þá
‚herra‘ í ‚harra‘ í fjórða vísuorði.
Hliðstæða við hvort tveggja er í
Ektors rímum XII.70.
67 gilldingur: sverð, sbr. Björn Karel
Þórólfsson, Rímur fyrir 1600, 130.
68 eisu fríð er ófullkomin kvenkenn-
ing.
69 Geitir er jötunsheiti; glæsimál
Geitis er gull; grund gulls er kona.
70 Þyn er árheiti; Þynjar bál: gull;
þella gulls: kona.
71 *Dynu: hdr. Dynest.
72 sága dýnu hlýtur að vera kvenkenn-
ing og er það óvenjulega að orði
komist en raunar ekki illa til fundið
um skemmumey. Annar möguleiki
er að hér hafi upphaflega verið gull-
kenning, t.d. hafi ‚drengir‘ verið
‚drákons‘.
73 Þægja: ýta.
74 Þornaná er kvenkenning.
GRIPLA XXVI. - 12.12.B.indd 116 12/13/15 8:24:38 PM