Tímarit Hjúkrunarfélags Íslands - 01.03.1972, Blaðsíða 21

þurfa sjálf að tjá sig í orði og
verki. Yfirborðsleg gæzla er á
engan hátt nógu djúptæk til að
hjálpa barni, sem er kvíðið og
óöruggt, en það eru mörg börn
á spítölum.
Nú ætla ég að segja svolítið
frá, hvernig við förum að á
Sj úkraiðj udeild Barnaspítala
Hringsins.
Eins og stendur erum við
tvær, sem vinnum þar.
Barnaspítalinn hefur veitt
tveimur ungum konum starfs-
þjálfun í sjúkraiðju, og hafa
þær nú réttindi til að kenna
börnum sjúkraiðju á íslenzkum
barnaspítölum. Og nú er útlærð
fóstra í slíkri starfsþjálfun. Auk
þess að starfa að sjúkraiðjunni
lærir hún myndíð klukkustund
á dag af starfstímanum og sæk-
ir fyrirlestra um barnasjúk-
dóma tvisvar í viku í Hjúkrun-
arskólann. Ennfremur fær hún
þjálfun í athugun og skýrslu-
gerð um þau börn, sem hún vinn-
ur með.
1 vetur stunda nemendur úr
Myndlista- og handíðaskólanum
æfingakennslu á Sjúkraiðju-
deildinni einn morgun í viku
og nemandi úr Fóstruskólanum
stundar tveggja vikna starfs-
þjálfun þar.
Sjúkraiðjudeildin hefur „bæki-
stöð“ í tveimur stofum á III.
hæð við C-gang Barnaspítalans.
Þar geymum við áhöld, efni og
sérstök leikföng, og þar er eldri
börnunum kennd ýmiss konar
myndíð. Við höfum þar góð
borð, hillur og skápa. Stundum
ökum við rúmliggjandi börnum
að dyrunum, svo að þau geti
tekið þátt í starfinu með hinum,
sérstaklega ef um langdvalar-
börn er að ræða.
I athafnaherbergjunum reyn-
um við að skapa börnunum
áhugavekjandi og hvetjandi
umhverfi. Við eigum því láni
að fagna að hafa fengið rúm-
góða leik- og föndurstofu á C-
gangi Barnaspítalans, þar sem
við söfnum saman fótavistar-
börnum frá 2ja til ca. 10 ára.
Þar geta þau haft frjálsar hend-
ur í verkefnavali. Þó höfum við
vissar reglur: Við reynum að
fá börnin til að ljúka þeim verk-
efnum, sem þau takast á hend-
ur, áður en þau taka til við önn-
ur. Við ætlumst til af þeim, að
þau láti ekki dúkkufötin í sand-
kassann og að þau beri ekki
sandinn yfir í bókakrókinn. Við
ætlumst til af þeim, að þau
þurrki upp, ef þau hella vatns-
lit á gólfið, að þau hjálpi okk-
ur að lokum að taka til og setja
hlutina á sinn stað.
Á leikstofunni byrjum við
morguninn með því að safna
börnunum saman í hálfhring
fyrir framan okkur og fáum
þau til að rabba við okkur um
stund. Við rifjum upp hvert
annars nöfn og ýmislegt fleira,
t. d. hvaða dagur sé í dag og
hvaða möguleika leikstofan hafi
að bjóða. Þetta tengir okkur öll
betur saman, það gefur nýjum
börnum meira öryggi að fá strax
að vita svolítið um hin börnin
og þetta ókunnuga umhverfi og
það gefur sjúkrakennaranum
tækifæri að veita hverju barni
athygli í byrjun leiktímans. Það
er mikils virði fyrir börnin að
byrja morguninn vel, að verða
ekki út undan og að fá persónu-
lega athygli.
Börn hafa mikið yndi af að
undirbúa hátíðir og tyllidaga og
lifa sig inn í siðvenjur, eins og
t. d. bolludag. Við byrjum að
undirbúa með börnunum jóla-
gjafir og skraut löngu fyrir jól
og tölum saman um jólin og
æfum jólasöngva og sálma.
Jólaskreytingar eftir börnin
setja persónulegan svip á Barna-
spítalann yfir jólahátíðina. Fyr-
ir bolludag búum við til bollu-
vendi og að sjálfsögðu öskupoka
fyrir öskudag, — börnin
skemmta sér konunglega, þegar
starfsfólkið sprangar fram og
aftur með poka dinglandi aftan
í sér. Fyrir páska gerum við
páskaskreytingar, og þegar við
fréttum, að einhver eigi afmæli
á morgun, búum við til afmælis-
kort.
Sú okkar, sem fer til barn-
anna í rúmunum, keyrir drekk-
hlaðinn vagn af ýmislegu fönd-
urefni og leikföngum, svo að
hverju barni gefist kostur á að
velja sér verkefni.
Börnin búa til föndurmuni úr
margvíslegu efni — sem mest
úr verðlausu efni. Það eru óend-
anlegir möguleikar að nýta af-
ganga og gera eitthvað skemmti-
legt úr þeim. Þannig læra börn-
in að nota það efni, sem til er
á „heimilinu“, og þau læra að
vinna úr eigin hugmyndum. Að
sjálfsögðu fá þau svo að eiga
það, sem þau búa til, án endur-
gjalds.
Við fáum efnisafganga gefins
frá ýmsum verkstæðum og fyr-
irtækjum. Skrifstofur ríkisspít-
alanna borga ýmislegt efni og
áhöld, sem við notum, eins og
t. d. leir, liti, band, pensla, spil
og skæri, og hafa einnig séð
fyrir leikföngum og útileiktækj-
um, sem var mikil gleði yfir að
fá. Leikfangaverzlunin „Fáfn-
ir“ gaf stóra leikfangagjöf, þeg-
ar Barnadeild Landspítalans
flutti í Barnaspítala Hringsins.
Þá erum við mjög þakk-
lát Kvenfélaginu Hringnum fyr-
ir þann mikla áhuga og velvild,
sem það félag hefur sýnt með
rausnarlegum gjöfum á tækjum
og leikföngum. Það hefur sann-
arlega verið ómetanleg hjálp.
Barnaskólakennari starfar í
nánum tengslum við Sjúkraiðju-
deildina fullan kennsludag og
allt skólaárið. Hlutverk kenn-
arans er mikilsverður þáttur í
þeirri þjónustu, sem börnin fá,
meðan á spítalavist stendur.
Fyrst og fremst starfar kenn-
arinn með börnunum, sem dvelj-
ast á spítalanum lengi, og hafa
þá börn, sem legið hafa á öðr-
um deildum, t. d. húðsjúkdóma-
deild, komið í skólann. Það er
mikils virði fyrir börnin á skóla-
Framh. á bls. 35.
TÍMARIT HJÚKRUNARFÉLAGS ÍSLANDS 15