Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.05.1996, Qupperneq 45

Heilsuspillandi
vinnutími
Það getur liaft slæni álirif á lijarta
kvenna að vinna á öllum tímum
sólarhringsins. Þetla sýnir rannsókn á
hjúkrunarfræðingum í „róterandi“
vaktavinnu og að þeir eru í 70% meiri
áhættu að fá hjartaáfall en samstarfs-
félagar þeirra á dagvöktum.
Rannsóknina gerði Ichiro
Kawachi aðstoðarprófessor við Harv'ard
læknaskólann og liann beindi
athyglinni að hjúkrunarfræðinga-
starfinu vegna þess liversu stór hluti
stéttarinnar vinnur á næturvöktum.
Rannsóknin hófst árið 1976 þegar
farið var að fylgjast með yfir 121.000
konum, á aldrinum 30-55 ára, sem
voru hvorki með hjartasjúkdóma né
höfðu fengið hjartaáfall. Árið 1988 var
hópurinn þrengdur niður í 79.000
hjúkrunarfræðinga þar sem 59% unnu
á vöktum (skilgreint sem a.m.k. 3
næturvaktir í viðbót við dag- og
kvöldvaktir).
Af þeim bjúkrunarfræðingum sem
svömðu á ámnum 1988-1992 fengu
292 hjartaáfall, þar af létust 44.
Um þetta sagði Kawachi læknir:
„Þegar gert hefur verið ráð fyrir
reykingum og nokkrum öðmm
áhættuþáttum, svo sem háþrýstingi,
offitu, of háu kólesterolmagni, eða
ofneyslu áfengis, komumst við að því
að þær konur sem unnið liöfðu
„róterandi“ vaktavinnu í 6 ár eða
lengur, voru í heldur meii i áliættu -allt
að 70% meiri- en aðrar að fá
hjartaáfall.“
í Sviss var einnig gerð rannsókn á
þeim sem vinna á næturvöktum og í
Ijós kom að tauga- og meltingarvandi
er einnig algengur hjá þessum hópi.
Annað sem hrjáir þennan hóp er
þreyta, lystarleysi, svefnóregla,
svefnlyf virka ekki, skapsveiflur og
fleira. Þessi vandamál gerðu það að
verkum að milli 15-20% starfs-
mannanna hættu að vinna á nætur-
vöktum. Sérfræðingarnir í Sviss töldu
að til að vega þarna á móti ætti að vera
hvíldardagur eftir álag nætur-
vaktarinnar og vaktir ættu helst að vera
þannig að unnið sé í fjóra daga og
hvíld sé næsta dag á eftir.
Úrdráltur úr grein í ICN, SEW News,
janúar/febrúarhefti 1996.
Fundur félagsráðs
23. febrúar 1996
!Breytingará kjarasamningi Félags
íslenskra hjúkmnarfræðinga voru fyrst á
dagskrá. Vigdís Jónsdóttir hagfræðingur
félagsins fór yfir breytingarnar og
útskýrði einstök atriði. Hún sýndi
samanburðartöflu á launum hjúkrunar-
fræðinga frá 1. janúar 1994 til 1. janúar
1996.
Kosning félagsmanna um nýgerðan
samning var næst á dagskrá. Guðrún
Thorsteinson ræddi málið og sagði ljóst
að sú leið sem farin var síðast skili ekki
nógu góðum árangri og að leila þurfi
nýrra leiða. Aðeins 800 hjúkrunarfræð-
ingar neyttu atkvæðisréttar og þar af
voru einungis um 700 gild svör.
Anna Lilja Gunnarsdóttir, gjaldkeri
félagsins, kynnti fjármál og fjárhags-
áætlun félagsins. Greinilegt er að það
aðhald sem stjórnin hefur sýnt hefur
skilað góðum árangri. Greint var frá því
að 350.000 kr. liafa verið lagðar til hliðar
til ritunar sögu hjúkmnar.
12. maí
Þorgerður Ragnarsdóttir, rilstjóri
Tímarits hjúkrunarfrœðinga, sagði frá
því að kjörorðið frá ICN í ár vegna
Alþjóðadags hjúkmnarfræðinga 12. maí
væri: Rannsóknir í hjúkrun -betri lijúkr-
un,- betra líf. Rætt var á hvaða hátt
hjúkrunarfræðingar gætu gert sig sýni-
lega á alþjóðadeginum.
Lífeyrssjóðsmál
Vigdís Jónsdóttir fjallaði um
stefnumótun í lífeyrismálum hjúkmnar-
fræðinga. Hún greindi frá þeim breyting-
um sem fjármálaráðuneytið er að leggja
til að gerðar verði á lífeyrissjóði opin-
berra starfsmanna og hugsanlegum
áhrifum sem þær gætu haft á lífeyrssjóð
hjúkmnarkvenna seinna meir. Hún bar
saman ýmis ákvæði í sjóð hjúkmnar-
kvenna við ákvæði almennu lífeyris-
sjóðanna og skýrði muninn. Hún tiltók
nokkur dæmi í breytingartillögunum sem
myndu hafa þau áhrifa að skerða rétt
hjúkmnarfræðinga miðað við núgildandi
reglur en þar sem farið er vel ofan í
lífeyrissjóðsmálin annars staðar í blaðinu
verður ekki fjallað nánar um þau hér.
Vigdís nefndi einnig að verið væri að
skerða örorkulífeyri í nýjum drögum
ráðuneytisins. Samkvæmt núgildandi
reglum fá þeir greidda örorku sem
metnir em með 10% örorku en nýjar
reglur gera ráð fyrir að menn fái ekki
greitt nema vegna 40% örorku eða
Vigdís Jónsdóttir og Ásla Möller.
TÍMARIT HJÚKRUNAHKRÆDINGA 2 . tbl. 72. árg. 1996