Svava - 01.07.1902, Blaðsíða 11

V,l.] SVAVA V
Ei' það að bevast með öldum sem venda
I allar þœr stefnur sem vimiarnir benda?
Eða’ er það ei
Atkeri festandi stormhrakið fley,
Eyrinn ef gefst ei f áttina eiuu
• Aldrei að víkja frá stefnunni beinu 1
Lær þú að þrá !
Lát haua uirpsprettu hjarta þíns ná !
Fórna þér sjálfum, þó alt g'angi öfugt
Eingöngu því sem að rétt or og göfugt.
Hví er svo kalt í
Hvers vegua svellklœðist hjarta mitt svaltí
Eða’ er það snjórinn og ísbreiðan forna,
Sem alt það vill deyða’ er sér þráir að orna t
H, Leo,
FRAM.
i.
Ó, reis þig fljétt af deyfðar drauni
Með dáð og fremd, mín unga þjóð;
1*