Svava - 01.07.1902, Blaðsíða 51

SFAFA
47
V,l,
„Flýðu, Karl riddari. Flýðu meðan tlmi er til.‘
sagði Katarina.
„Hann má ekki sleppa. móðir. Látum Gudmar dæma
hann‘,
„Yið skulum ekki lithella meiru blóði en búið or,
sonur minn. Fiýðu Karl riddari, ef Jiú vilt ekki missa
lífið'.
„Ég flý, en verið þið viss um að úg skal koma aftur
og befna mín‘.
Ivarl tók upp munkakdpuna, fdr í hana og læddist
út.
„Móðir,' sagði Edmnnd, „þú iðrast þess að láta
hann sleppab
„Nei, nei, látum hann fara‘.
Gudmar gékk nú inn og spurði:
„Hvar er munkurinn ?“
Katarina benti á Hervið og sagði:
„Þessi hefir afplánað brot sín‘.
„Ég só að hann hefir fengið sína hegningu, en
hvar er Sigwart?"
„Hann er fiúinn, elsku maðurinn minn, ‘sagði Kat-
arina.
„Og þú lézt hann flýja, án þess að særa hann,
Ediuund. Ég hefi ekki fyr vitað þig liuglausan*.