Svava - 01.07.1902, Blaðsíða 46

r
42 SYA VA [V,l.
„Nil/ kallaöi Katarina. ,,Á kní með ykkur níð-
ingar. Niður með ykkur,. Hiin stóð frainmi fyrir þeim
eins og drottning.
„Þtvð er komið ndg af ])essu rugli, ‘taut-aði Her-
viður, ‘við erum ekki komnir til að keygja knó fyrir
yður eins og guðs móður. Við erum komnir hingað
til að sækja rétt vorn‘.
,,Hú, ú ]>ann liátt; ]pið eruð komnir hingtið til að
bera undir mig eitthvert mál. Ég skal verða við hdn
ykkar .Hvaða mál er það?‘
„Alveg rétt, húsfrú gdð,‘ sagði Herviður háðslega
og hlæjandi. „Vinur minn, þessi ráðvandi faðir, hefir
lik málefni til að bera undir yður. Ég fyrir mitt leyti
vil hera undir yður hvort þér viljið ekki gefa mér
Kagnliildi fyrir......‘
,’Fyrir konu ?...... Aldrei, aldrei skal það konia
fyrir‘, ^
„Eg hið eklci um ]>að, húsfrú Katarina, ‘sagði Her-
viöur og hld hrottalega. „Ég œlta að gera hana að
írillu minni‘.
„Talaðu ekki þessi orð oftar, illhroysingur1.
„Tali ég þau okki oftar. Jú, ég skal orga þau
inn í eyra yðar‘,
Haun gékk að Katarinu og orgaði: