Svava - 01.07.1902, Blaðsíða 54

50
SVAVA
[V,l.
„Guð gefi.....! Guð gefi það/ sagði konungur.
„Gegnum þenna glugga getið þér séð mörg þúa-
und bænda, sein leggja líf og blóð í sölurnar fyriv yð-
ur‘.
„Það oru því ver að sins bændur/ svaraði konung-
ur.
„Rændurnjr eru kjarni þjóðarinnar og jður tiyggir.
„Ég liughreistist af orðum yðar riddari'.
„Viljið þér þá, ekki skipa að herinn skuli leggja
sf stað, og vera sjálfur í broddi fylkingar?“
„I næsta viku skulum vér hugsa til ferðar'.
Því þá ekki strax á morgun ?“ spurði Eiríkur.
„Svo fljótt?“
„Já ,hvers vogna ekki í dag? Eftir hálfa stund
getur herinn verið tilbúinn'.
„Jæ-ja þá. Á morguu skulum Við fara'.
Eiríkur andvarpaði yfir dáðleysi og undandrættí kon-
ungs. Hann sá að honum Var ekki við bjargaudi.
Alt í einu kallaði konungur;
„Hver er það sem kemur þarna?“
„Það er Ture Ketilsson, einn af trygðavinum Magn-
úsar hertoga'.
„Hvað vill sá maður hingað ? Komi hann fyrir míu
augu, drep óg hann*.