Svava - 01.07.1902, Blaðsíða 43

SVAVA
93
V.1.3
ekki staddur í bænunijj og skýrði lionurn frá, að liann sjalfut
l'egði strai á stað til að elta Sigwart. Á efirreið sinni
hitti Edmund þjón Herviðs, er Ibjörn hét, og fyrir vfir-
gang hans og ósvifni veitti Edmundhonum bana; hélt svo
áleiðis til Sæby til að reyna að frfeisa unnustu sína ogtih
Vonandi tengdamóður frá þessum samvöldu óþokkum og
illmennum.
A SÆBY var ait ( kyrð og ró. Katarina og Kagn-
hildur sátu og voru að tala saman um Gudmar og
Kdmund, sem ekki voru lieima.
Það var búið að ákveða að Edmund og Kagnhildur
skyldu gjftast, og því gátu þærhikiaust talað um Ed-
rnund. Loks leiddist saöitalið að því, nær þau ættu að
giftast.
,Þið eruð enn Ung,‘ sagði Katarina, „og getið beðið
öokkurn tíma áður en þið giftist*.
,Mamma,‘ sagði Kagnhildur og roðnaði, ,mér íinnst
að maður sé áldret of Ungurtil aðgrípa gæfn sína‘.
„G, harnið mitt. Hjúskapnum fylgja líka sorgir.
kemst að raun um ]iað síðar1,.
„Astin sléttar allar misjöfnur, mammah
>,Eg veit jþað af eigin reynzlu, en ég vil þó um
á*