Breiðfirðingur - 01.04.1991, Síða 40
38
BREIÐFIRÐINGUR
Henderson hafði áður kynnst hér á landi. í stað þess að færa
fram nokkrar almennar bænir dauft og áhrifalítið flutti
prestur þessi bæn sem fólst í skýr og afdráttarlaus syndajátn-
ing og ákall um fyrirgefningu syndanna fyrir friðþægingu
endurlausnarans. Jafnframt bað hann innilega þeirrar miklu
blessunar sem honum og messufólkinu öllu væri þörf á.
Sálmar voru teknir úr sálmabókinni gömlu, og meðan söfn-
uðurinn söng forna játningu kirkjunnar í íslenskri þýðingu
þótti Henderson sem hann væri horfinn aftur um aldir og
sæti í einhverri kirkju kristinna manna á fjórðu öld eða
fimmtu.68
Þá var séra Jón Árnason aðstoðarprestur í sókninni,
frændi Jóns Espólíns sagnaritara, en bóndinn sem ekki þáði
greiðslu hefur væntanlega verið Sveinn Hannesson, sem
lengi bjó í Snóksdal og var giftur konu af Snóksdalsætt,
Sesselíu, dóttur Jóns Magnússonar, sem áður er nefndur, og
var bóndi í Snóksdal, sonur Magnúsar Jónssonar stúdents.
Torfkirkju frá 1839 breytt í timburkirkju 1844
Kirkjan í Snóksdal var endurbyggð 1839 í tíð Jóns Sveins-
sonar, er hér bjó og var sonur Sveins Hannessonar. Eignar-
maður með Jóni Sveinssyni var Bogi Benediktsson á Staðar-
felli. Skoðun nýju kirkjunnar fór fram 24. okt. um haustið
að viðstöddum Jóni Jónsssyni hreppstjóra í Hlíð og Jónatan
Magnússyni bónda á Hörðubóli. Skal ég ekki þreyta með
lýsingu kirkjubyggingarinnar, aðeins geta þess að kirkjan
var nú í 9 stafgólfum, 18 álnir að lengd, standþil að kórbaki
71/2 alin að hæð og eins á breidd. Talið var að liðlega
hundrað manns rúmuðust í kirkjunni, áður en sett var loft
yfir fremstu stafgólf og bekkir uppi. Undir þessa skoðunar-
gerð í prófastsvísitasíu skrifar séra borleifur Jónsson aðstoð-
arprófastur, Jón í Hlíð og Jónatan á Hörðubóli, en auk
þeirra sóknarpresturinn séra Daníel Jónsson í Skörðum, Jón
bóndi Sveinsson í Snóksdal og tilvonandi tengdasonur hans,
Jóhannes Isleifsson smiður eða snikkari, sem kallað var,
nýkominn frá Kaupmannahöfn. Jóhannes vann að kirkju-