Breiðfirðingur - 01.04.1998, Page 54

52
BREIÐFIRÐINGUR
langar á hverri kringlu en styttust eftir því sem ofar dró í röð-
inni. Allt þetta tréverk var rennt og pússað en hafði síðan verið
bæsað með dökkgrænum bæs. Kertahöldur voru renndar og
stóðu í gati á hverjum greinarenda. Þær voru allar gullbrons-
aðar.
Mikið skraut var til að skreyta tréð með þegar ég man eftir
því. Það var allt útvegað og gefið af Halldóri Júlíussyni á
Melanesi, en hann var sjómaður á Vatneyrartogurunum um
árabil. Sigldu togaramir oft með fisk og annað hvort keypti
Halldór þetta skraut í Bretlandi eða Þýskalandi. Ekki lét hann
sig muna um að gefa einnig mikið af slíku skrauti á tvo bæi á
Rauðasandi að auki, að Melanesi og Stekkadal.
Um það leyti sem ég fer að muna eftir mér var það hlutverk
föður míns að útvega lyngið sem þurfti til að klæða tréð með,
en það var sótt í Melanesskóg. Var það aðallega krækiberja-
lyng, en sumt af því helst vel grænt allan veturinn. Einnig var
notað sortulyng sem var algrænt, en minna var til af því og
hefur ef til vill verið hlífst við að ganga of mikið á það. Þetta
lyng var sett í tunnupoka og borið út eftir. Var það talsverður
baggi og má ég vel um það vita því þegar við bræður kom-
umst á legg var það okkar hlutverk að sjá um lyngið.
Síðan tóku einhverjar konur við og skrýddu tréð og var það
mikil vinna. Eftir að ég fór að taka þátt í lyngöfluninni munu
þær Stekkadalssystur oftari hafa séð um það, enda stutt að
fara.
Þessi skemmtun var ávallt haldin milli jóla og nýárs ef veð-
ur leyfði og mun vinnan við tréð og annan undirbúning hafa
hafist strax á annan dag jóla eða þriðja.
Ákveðinn var einhver dagurinn sem skemmtunin skyldi
haldin og var það ávallt að kveldi dags. Var skepnuhirðingu
lokið öðrum en mjöltum, en víða var einhver heima sem tók
þær að sér, því fyrst og fremst var þetta skemmtun bamanna
og þeim fylgdu að minnsta kosti foreldrar og raunar sóttu
flestir skemmtunina sem heimangengt áttu.
Ef svo var einhver tvísýna með veðrið þá var sett í gang
sérstakt merkjakerfi þar sem metið var af þeim sem lengst áttu