Breiðfirðingur - 01.04.1998, Blaðsíða 58

56
BREIÐFIRÐINGUR
þessi litlu snúnu. Ekki var líftími þeirra langur eftir að kveikt
var á þeim og mun hafa verið endurnýjað á trénu eftir því sem
gekk á kertin. Fyrst efst, en hitinn hafði mikil áhrif á þau og
þá fyrst uppi undir toppnum. Avallt var ein eða tvær fötur með
vatni standandi fram í ganginum, og einmitt á þessum árum
sem ég man fyrst eftir mér, mundi þjóðin vel slys sem varð á
slíkri skemmtun í Keflavík. Aldrei kom þó til að það þyrfti að
nota vatnið, enda vel fylgst með hverju fram fór.
Þegar svo einir tvennir gangar af kertum voru brunnir upp
að mestu leyti, var slökkt á trénu og það fært út í horn. Var þá
farið í ýmsa leiki sem hentuðu bömunum og mátti segja að
þar væri „í>yrnirós“ sett á svið á hverjum jólum. Þetta var
nokkurskonar söngleikur sem Rauðsendingar kunnu, ásamt
tilheyrandi söngvum. Þama var að sjálfsögðu hin margfræga
Þymirós og Galdrakerlingin, ásamt Prinsinum, en aðrir þátt-
takendur mynduðu hring og léku þar ýmislegt, svo sem „þymi-
gerðið hóf sig hátt, hóf sig hátt“ Galdrakerlingin var oftari
frænka mín, hún Jóna í Kirkjuhvammi og sagt var að hún lifði
sig inn í hlutverk sitt og færi þar á kostum. Ekki þurfti þó að
bera Jónu það á brýn að hún væri einhverskonar galdrakind í
daglega lífinu. Ymsir „pantleikir" voru einnig um hönd hafðir
og af þeim kunnu Rauðsendingar mikið. A stundum mátti
einnig sjá þá í „Vefaradansinum“ en kanske ekki á þessum
samkomum vegna þess að hann tók nokkuð langan tíma.
A meðan á þessum leikjum stóð, höfðu nokkrar konur hitað
súkkulaði frammi í ganginum á olíuvél og einnig dúkað lang-
borð í þrengslunum þar. Allir höfðu tekið með sér allskyns
kökur úr jólabakstrinum og mátti sjá þama sýnishorn af því
besta sem konurnar á Rauðasandi kunnu fyrir sér í slíku. Og
þær þurftu sko ekki að skammast sín fyrir baksturinn, konum-
ar þær. Var þarna veitt af mikilli rausn súkkulaði með þeyttum
rjóma, mjólk handa sumum þeim minnstu og eflaust hafa
kaffikerlingar og einnig karlar fengið sér kaffisopa á eftir
súkkulaðinu.
Samkoman sem hefur sennilega hafist milli sjö og átta, stóð
oftari til miðnættis ef veðrið hafði haldið sér í skefjum. Má