Breiðfirðingur - 01.04.2002, Síða 83

HÁMARKSÁRANGUR BRYAN TRACY
81
sýna þakklæti, hrósa, veita öðrum athygli, forðast að kvarta,
gagnrýna og fordæma o.fl.
í tíunda kafla fjallar Tracy um hvemig hægt er að ná valdi á
persónulegum samskiptum og hvernig öðlast má ríka ham-
ingju í ástarsamböndum. Eitt einkenni fullþroska manneskju
er að hún getur staðið í kærleikssambandi við aðra og við-
haldið því til langframa. Kærleikurinn er það miklvægasta í
lífinu og heilsteypt, styðjandi og fullkomnlega kærleiksríkt
samband er undirstaða þess að maður geti byggt upp dásam-
legt líf. Val á maka og gæði fjölskyldulífs ræður mestu um
persónulega velgengni. Maður fær það út úr hjónabandinu og
fjölskyldulífinu sem maður leggur í það og þar sannast hið
fomkveðna „maður uppsker eins og maður sáir“. Besti próf-
steinninn á hjónabandið er hvort makinn er besti vinur þinn.
I ellefta kafla er fjallað um foreldrahlutverkið, en það er
mikilvægasta og varanlegasta hlutverk sem maður tekur að sér
í lífinu. Foreldrahlutverkið endist ævilangt. Það sem mestu
skiptir er að elska og hlúa að börnunum og efla með þeim já-
kvæðar tilfinningar og sjálfstraust. Tracy minnir á að börnin
okkar eru ekki eign heldur tímabundin gjöf og hlutverk for-
eldra er að elska þau skilyrðislaust og hvetja þau til að þroska
sérstöðu sína og einstaklingseðli. Börn á að hvetja, hrósa og
aldrei á að nota niðurbrjótandi gagnrýni á þau. Tracy talar sér-
staklega um heimanám og menntun og segir að þeim foreldr-
um sem ala upp afreksfólk finnist menntun vera afar mikil-
væg. Þeir ætlast til þess að bömin sinni skólaverkefnum á til-
settum tíma og allar rannsóknir sýna að mikilvægasta skilyrð-
ið fyrir góðum námsárangri er afstaða foreldranna til náms og
þátttaka þeirra í menntun barnsins. Maður á að vera góð fyrir-
mynd og kannski er það besta sem foreldrar geta gert fyrir
bömin sín er að elska hvort annað. Ein holl æfing: Maður á að
spyrja sig hvernig sé að vera sitt eigið bam, og meta styrkleika
og veikleika sína. Hvað getur maður gert betur strax í dag?
1 tólfta kafla er fjallað um styrk kœrleikans, en það eina sem
maður getur ekki átt of mikið af er kærleikur og ástúð. Maður
getur ekki breytt heiminum en maður getur breytt sjálfum sér