Dagblaðið Vísir - DV - 18.05.2018, Blaðsíða 72

72 18. maí 2018fréttir - eyjan
F
rambjóðendur Sósíalista-
flokksins eru láglaunafólk,
lífeyrisþegar og annað fá-
tækt fólk sem ætlar að taka
sér völd. Það sættir sig ekki leng-
ur við að vera sett til hliðar; held-
ur stígur það inn úr skugganum og
krefst síns sess við borðið þar sem
ákvarðanir eru teknar.
Án baráttu alþýðu manna, hinna
verr settu, væri samfélagið snautt af
gæðum, þetta kennir sagan okkur.
Almannatryggingar, skóli fyrir alla,
ókeypis heilbrigðisþjónusta, átta
stunda vinnudagur, sumarleyfi –
þessu er tekið sem gefnu en er það
ekki. Á undanförnum árum og ára-
tugum hefur ójöfnuður aukist og
samfélagið aftur orðið grimmara
og ástæðan er sú að alþýða þessa
lands hefur ekki lengur aðgang að
valdinu – þar sitja auðkýfingar og
yfirstétt einir og véla um málefni
okkar hinna.
En nú ætlum við að breyta þessu.
Við erum fátæk vegna þess að
við höfum ekki haft völd. Hin ríku
eru rík vegna þess að þau hafa
völd. Við ætlum að vinna okkur
úr fátækt með því að taka völdin
og breyta samfélaginu. Hin ríku
og valdamiklu geta aldrei tek-
ið ákvarðanir fyrir okkur hin. Þau
taka alltaf ákvarðanir út frá eig-
in hagsmunum. Við viljum sjálf
ákveða hvernig samfélag okk-
ar lítur út. Við viljum ekki að það
sé ákveðið fyrir okkur. Það er ekki
hægt að tala um lýðræði þegar
stórum hópi fólks er skipulega
haldið frá völdum.
Í Reykjavík ríkir húsnæð-
iskreppa sem grefur undan
lífskjörum leigjenda. Við viljum
færa leigjendum völd til að breyta
þessu.
Í Reykjavík hefur verið grafið
undan kjörum og réttindum lág-
launafólks með gerviverktöku og
samningum við starfsmannaleig-
ur. Við viljum færa láglaunafólki
völd til að breyta þessu.
Í Reykjavík eru innflytjend-
ur jaðarhópur. Þeir eru flestir í
láglaunastörfum og búa margir
í ósamþykktu og heilsuspillandi
húsnæði. Við viljum færa innflytj-
endum völd til að breyta þessu.
Í Reykjavík mætir fátækt eftir-
launafólk og öryrkjar skilnings-
leysi um þarfir sínar. Við viljum
færa eftirlaunafólki og öryrkjum
völd til að breyta þessu.
Í Reykjavík mætir fátækasta
fólkið, sem háð er borginni um
húsnæði og framfærslu, fordóm-
um og útilokun. Við viljum færa
fátæku fólki vald til að breyta að-
stæðum sínum.
Við sósíalistar viljum ekki móta
samfélagið að hagsmunum hinna
ríku og valdamiklu. Þannig eru
samfélög brotin niður. Við sósía-
listar viljum móta samfélagið að
þörfum og væntingum alþýðunn-
ar. Þannig byggjum við gott samfé-
lag fyrir alla.
Kjósið betra samfélag.
Kjósið sósíalista.
Sanna Magdalena Mörtudóttir,
oddviti sósíalista í Reykjavík
Þannig byggjum við gott samfélag
N
ú í aðdraganda borgar-
stjórnarkosninganna er
mjög látið í veðri vaka
að allt sé í lukkunnar
velstandi í Reykjavík, borgin sé lif-
andi, skemmtileg og mikið að ger-
ast. Skóflustungur eru teknar og
klippt á borða sem aldrei fyrr. Víst
er að miklir peningar eru í um-
ferð, ferðamönnum hefur fjölgað
gríðarlega og miklar framkvæmd-
ir eru í gangi. Vandinn er bara sá
að í Reykjavík er stærstur hluti
uppbyggingarinnar knúinn áfram
af fjármagninu, og þegar mark-
aðslögmál kapítalismans ráða
ferðinni, safnast auðurinn á fáar
hendur á kostnað okkar hinna. En
þegar slær í bakseglin er gróðan-
um líka bjargað á kostnað hins fá-
tæka almúga. Þá kemur það líka
niður á velferðinni, skólunum, at-
vinnutækifærum og lífskjörunum
í víðum skilningi. Þessar sveiflur
þekkjum við af nýlegri reynslu.
Bak við glansmyndina
Bak við þá glansmynd sem frá-
farandi meirihluti bregður upp
af lífinu í borginni eru þúsund-
ir fjölskyldna sem ekki hafa borið
sitt barr eftir fjármálahrunið fyrir
áratug, og sér ekki fram á að geta
það. Þar ræður mestu að brask-
arar drottna yfir húsaleigumark-
aðnum, og leigan hækkar stöðugt.
Á sama tíma eru lúxusíbúðir til
sölu á Hafnartorgi fyrir yfir millj-
ón á fermetrann. Heimilislausum
hefur fjölgað tvöfalt á þessu kjör-
tímabili þrátt fyrir yfirlýst góðæri.
Kvíðaröskun og þunglyndi hef-
ur aukist mikið og leggst þungt á
einstaklingana og samfélagið.
Mikill fjöldi fólks er fastur í fá-
tækt og margvíslegum félagsleg-
um vanda. Leikskólar hafa þurft
að loka deildum vegna manneklu.
Grunnskólakennarar eru lang-
þreyttir á lökum kjörum og slæmri
vinnuaðstöðu, og við blasir
langvarandi skortur á menntuðum
kennurum vegna lítillar aðsóknar í
kennaranám. Þessi vandamál eru
beinar afleiðingar markaðshyggj-
unnar, og þau verða því ekki leyst
með áframhaldi hennar. Brauð-
molarnir sem hrynja af borði auð-
valdsins eru fáir og smáir. Metaf-
koma borgarsjóðs á einu ári
hrekkur skammt til að leysa sam-
félagsleg vandamál, þegar ekki er
tekið á orsökum þeirra. Þá getur
að óbreyttu komið upp sú staða,
t.d. með afturkipp í ferðaþjón-
ustu, að húsnæði standi autt, en
húsnæðisvandi fátæks fólks verði
áfram óleystur.
Annar valkostur
Fyrir um það bil áratug fór fjöldi
byggingarverkefna í þrot vegna
kreppunnar. Í kjölfar þess hefði
Reykjavíkurborg verið í lófa lagið
að yfirtaka nokkurn hluta þeirra
og ljúka þeim. Þannig hefði mátt
draga verulega úr atvinnuleysi og
koma í veg fyrir þann húsnæðis-
skort sem skapaðist á næstu árum
þar á eftir. Einnig hefði verið hægt
að grípa fyrr í taumana og tak-
marka útleigu íbúðarhúsnæðis til
ferðamanna. Þá gætum við í dag
verið í þeirri stöðu að Reykjavíkur-
borg hefði nægilegt húsnæði til fé-
lagslegrar útleigu til að hafa áhrif
á markaðinn og koma í veg fyrir
okur.
Það gæti stuðlað að auknum
jöfnuði, minni streitu og kvíða.
Minni kostnaður væri við fjár-
hagsstuðning til borgarbúa og því
meiri peningar til að standa und-
ir rekstri skólanna og og öðrum
samfélagslegum verkefnum. Enn
fremur gæti borgin skipulagt verð-
mætaskapandi atvinnurekstur á
ýmsum sviðum til að tryggja at-
vinnutækifæri fyrir alla, og einnig
til að skapa tekjur til að standa
undir samfélagslegum verkefnum
á sviði velferðar, samgangna, sorp-
hirðu, o.fl.
Reykjavíkurborg ber lagaleg
skylda til að tryggja íbúum sínum
þak yfir höfuðið og bærilega af-
komu. Þá skyldu hefur borgin ekki
rækt vegna þess að markaðsöfl-
in hafa ráðið ferðinni. Það er því
nauðsynlegt að breyta um stefnu
til að losa borgarbúa undan oki
fátæktar og þeim áhyggjum og
streitu sem því fylgir.
Alþýðufylkingin
Alþýðufylkingin hefur markað
stefnu sem byggist á félagslegum
lausnum til að tryggja jöfnuð og
réttlæti í samfélaginu. Þessi stefna
verður þó ekki að veruleika með
því einu að kjósa R-lista Alþýðu-
fylkingarinnar í komandi kosn-
ingum. Til þess er nauðsynlegt að
fjöldinn fylki sér til baráttu fyr-
ir aukinni félagsvæðingu og eins-
tökum markmiðum sem bein-
ast í þá átt. Ýmsir munu beita sér
hart gegn því að minnka svigrúm
fyrir ofurgróða auðmagnsins, en
fleiri munu taka undir kröfu um
réttlátara samfélag, sem byggist á
sanngjörnum hlut fyrir sanngjarnt
framlag.
Þorvaldur Þorvaldsson trésmiður,
oddviti Alþýðufylkingarinnar
í Reykjavík
Markaðsvæðing eða félagslegar lausnir?
Á
rið 2012 var undirritað-
ur samningur milli sveitar-
félaganna á höfuðborgar-
svæðinu og ríkisins. Þá var
við völd ríkisstjórn Jóhönnu Sig-
urðardóttur og Steingríms J. Sig-
fússonar. Vinstri meirihluti sat í
borginni og var Jón Gnarr titlaður
borgarstjóri, þótt allir viti að Dag-
ur B. Eggertsson hafi gegnt stað-
gengilshlutverki hans.
Við undirritun afsöluðu
sveitarfélögin öllu framkvæmda-
fé til viðhalds og uppbyggingar
sem ríkið þó er ábyrgt fyrir. Samn-
ingurinn átti að efla almenn-
ingssamgöngur, 10 milljarðar á
10 árum. Allt fjármagnið renn-
ur til Strætó en fjölgun farþega
hefur ekki orðið og verkefnið því
ónýtt. Þessum 10 milljörðum er
hent út um gluggann. Á meðfylgj-
andi mynd, eftir Viðar Frey Guð-
mundsson, sést glöggt mynd-
rænt hversu samningurinn var
galinn fyrir hönd Reykjavíkur-
borgar. Hætt var við Miklubraut
í stokk og Hlíðarfótsgöng þótt
þær samgöngubætur væru algjör
forsenda uppbyggingar Landspít-
alans við Hringbraut. Við í Mið-
flokknum lítum mjög alvarlegum
augum á að Sundabraut hafi ver-
ið slegin út af borðinu og skiljum
ekki þann gjörning að fórna henni
fyrir tilraunaverkefnið með Strætó.
Einnig var fjórum breikkunum á
lykilstofnbrautum fórnað og sex
mislægum gatnamótum þar sem
slysatíðni er mjög há.
Líklega er Strætósamningurinn
dýrasta og afdrifaríkasta tilrauna-
verkefni, öryggislega séð, sem
farið hefur verið í á Íslandi með
tilheyrandi tapi fyrir íbúa höfuð-
borgarsvæðisins alls. Öryggi allra
var fórnað því Vegagerðin lagði
hart að borginni að hefja sína
vinnu vegna lagningar Sunda-
brautar vegna öryggissjónarmiða.
Miðflokkurinn beitir sér fyrir
fjölskylduvænum samgöngum og
að öryggi allra vegfarenda verði að
vera í öndvegi. Það ríkir ófremdar-
ástand í borginni og hefur núver-
andi meirihluti markvisst unnið að
því að tefja för fjölskyldubílsins með
þrengingu gatna og óstilltra umferð-
arljósa. Miðflokkurinn ætlar að leysa
almennan flæðisvanda umferðar í
borginni með bestun umferðarljósa,
fjölgun hringtorga og/eða mislægra
gatnamóta og lagningu Sundabraut-
ar um Sundagöng. Kjörnum full-
trúum ber skylda til þess að að hafa
umferðarmál sveitarfélaganna í lagi
til að gera tímann úti í umferðinni
sem bærilegastan fyrir fjölskyldurn-
ar sem í sveitarfélaginu búa. Hindr-
unum umferðarflæðis á stofnæð-
um verður að ryðja úr vegi því allar
óþarfa tafir auka mjög mengun í
borginni. Göngubrýr eða undirgöng
eru nauðsynleg t.d. á Miklubraut/
Hringbraut. Óskiljanlegt er að ekki
skuli vera búið að gera neitt í þess-
um málum svo árum skiptir nema
að fjölga gönguljósum. Öryggi allra
er í húfi – gangandi, hjólandi og
keyrandi.
Við í Miðflokknum gerum
alvarlegar athugasemdir við
það hvernig samgöngumálum í
borginni er farið. Meirihlutinn
skýlir sér á bak við ríkið í flestum
málum er að samgöngum snúa
og talar eingöngu fyrir borgarlínu
og að hún eigi að leysa allan sam-
gönguvanda. Það er fullkomið
ábyrgðarleysi og uppgjöf fyrir ver-
kefninu og klúðrinu sem þau hafa
komið borginni í. Þau eru ófær
um að leysa málin og því er lífs-
nauðsynlegt að skipta nýju liði inn
á völlinn. X-M fyrir fjölskyldurnar
og fjölskyldubílinn.
Vigdís Hauksdóttir,
oddviti Miðflokksins í Reykjavík
Samgöngumál höfuðborgarsvæðisins