Dagblaðið Vísir - DV - 18.05.2018, Blaðsíða 14

Dagblaðið Vísir - DV - 18.05.2018, Blaðsíða 14
14 18. maí 2018fréttir V ið Ásvallagötu 8 í mið- bæ Reykjavíkur stendur hvítt, tæplega þrjú hund- ruð fermetra einbýlishús. Húsið var reist árið 1926. Það lif- ir í hjörtum margra kvikmyndaá- hugamanna og vakti mikinn óhug hjá stórum hluta landsmanna á níunda áratugnum, em segja má að það hafi verið skærasta stjarn- an í kvikmyndinni Húsið – Trún- aðarmál sem leikstýrt var af Agli Eðvarðssyni. Kvikmyndin var gefin út árið 1983 og er fyrst íslenskra hrollvekja í flokki svonefndra „geiramynda“. Hrollur myndarinnar byggist á dulmögnuðu andrúmslofti, flökt- andi skuggum og undarlegum draumum. Sagan segir frá Pétri og Björgu, ungu pari sem flytur inn í gamalt hús í Reykjavík. Fljótlega fara undarlegir hlutir að gerast. „Við vildum gera borgar- mynd,“ segir Egill í samtali við DV. „Á þessum tíma var ekki búið að gera margar ís- lenskar kvikmyndir en allar áttu það sameiginlegt að vera tekn- ar upp utandyra og sáust yfirleitt hestar í þeim öllum. Við vildum sýna að það þyrfti ekki að fara út á „location“ til þess að gera kvik- mynd hér á landi. Við settum okk- ur þá reglu að það væri bannað að vera með landslög eða hesta á tökustað.“ Þau Lilja Þórisdóttir og Jóhann Sigurðsson fóru með aðalhlutverk- in en þau voru bæði nýgræðingar í leiklist þegar tökur fóru fram. Jó- hann og Lilja leika Pétur og Björgu. Hann er tónlistarmaður og hún kennari í skóla fyrir heyrnarlausa. Skömmu eftir að parið flytur inn verður Björg vör við drungalegar raddir í fyrstu og síðan stigmagn- ast óhugnaðurinn. „Öll myndin var í rauninni áskorun fyrir alla aðstandendur myndarinnar. Við vildum kanna hvort við gætum gefið út framb- ærilega mynd þar sem myndavél- in væri sögumaðurinn,“ segir Egill og bætir við að einn af sínum upp- áhaldsþáttum við gerð myndar- innar hafi verið kvikmyndatakan og er hann stoltur af henni enn í dag. Fyrst sinnar tegundar Egill skrifaði handritið með Birni Björnssyni og Snorra Þórissyni, en hver þeirra gegndi fleiru en einu hlutverki í framleiðslunni. Björn var hönnuður leikmynd- ar og sá Snorri um stjórn kvik- myndatöku ásamt klippingu með Agli. Stór hluti myndarinnar var tekinn í Reykjavík. Auk þess fóru tökur fram í Keflavík, á Húsavík og í Vínarborg. Mikil vinna var lögð í undirbúning myndarinnar, þar sem meðal annars var byggð gríðarstór leikmynd en sá hluti var allur tekinn í stúdíói. Egill tekur fram að Húsið hafi verið fyrsta ís- lenska kvikmyndin sem tekin var upp í stúdíói. Segja má að Húsið sé fyrsta mynd sinnar tegundar á ýmsum sviðum, eins og með því að vera fyrsta og eina kvikmyndin frá Ís- landi þar sem persónur tala með íslensku táknmáli. Enn fremur er þetta fyrsta íslenska kvikmyndin sem notaðist við áhættuleikara í tökum og sú fyrsta til þess að vera hljóðunnin í Dolby-Stereo. Miklar væntingar og týndu eintökin Hrollvekja Egils og félaga kostaði fjórar milljónir króna á sínum tíma og þurfti um 60 þúsund áhorf- endur til að framleiðslan myndi standa undir kostnaði. Það þýddi að fjórði hver Íslendingur myndi kaupa sér miða á myndina. Aðstandendur urðu rólegir við fyrstu sýningarhelgi Hússins en þá voru strax yfir tíu þúsund manns sem sáu hana og var reglulega fullt út að dyrum í þeim kvikmynda- húsum sem sýndu hana. Myndin sló í gegn og þegar talið var upp úr kössunum kom í ljós að 80 þúsund höfðu keypt sér miða. Egill bendir á að sjaldgæft sé í dag að hryllingsmyndir nái slíkum vinsældum. „Það var yfirleitt fullt hús um helgar og oft þúsund mið- ar seldir fram í tímann,“ segir hann og minnist þeirra tíma þegar hann kíkti í kvikmyndahús borgarinn- ar um helgar til þess að sjá hvern- ig salurinn upplifði myndina. „Í flestum tilfellum hló fólk á réttum stöðum, því var brugðið, öskraði og svo kom kannski dauðaþögn.“ Hafa sögur gengið að börn á níunda áratugnum hafi sérstak- lega fundið fyrir öflugum áhrifum af húsinu draugalega og átt erfitt með svefn. Þess má geta að í dag er Húsið – Trúnaðarmál hvergi fáanleg í stafrænum eintökum, sem sumir kvikmyndaspekúlant- ar segja að sé draugagangi líkast að myndin hafi nánast gufað upp. Leikstjórinn tekur undir það. Tæknibilanir og draugagangur „Við létum reyndar gera þessa mynd upp og hún var endurunnin í stafrænu formi,“ tekur Egill fram spurður um hvort hafi einhvern tí- mann komið upp að gefa myndina út á ný, en því getur Egill ekki svar- að. „Það er reyndar gaman að segja frá því að við fengum sýningu fyr- ir starfsfólk og leikara myndarinn- ar í Álfabakka. Þá var allt önnur mynd sem við sáum heldur en sú sem við gerðum, okkur til mikill- ar gleði,“ bætir hann við. „Hún er mikið barn síns tíma, þessi mynd, og það eru nokkrir hlutir tengd- ir henni sem mér þykir mjög vænt um.“ Egill hefur staðfest að efni myndarinnar byggist ekki að- eins á dularfullum atvikum, held- ur kom ýmislegt dularfullt upp þegar myndin var í vinnslu. Við samsetningu myndar var einn kafli sem kom ekki fram á sýn- ingu. Sú sena var vitnun í mið- ilsfund en við rennsli filmunnar stöðvuðust tækin og mynd datt út en hljóðið hélt áfram. Það sama varð upp á teningnum í myndinni þegar einnig var fjallað um trúar- leg atriði. Flúðu eftir nokkra mánuði „Þarna var mjög laglegt hús sem við gerðum ljótt,“ segir Egill um húsið á Ásvallagötunni. „Eigend- urnir leyfðu okkur að mála tvær hliðar upp á nýtt. Það stóð þarna hvítt og fínt en við vildum hafa það grátt og ljótt.“ Jóhann Páll Valdimarsson, sem stýrði Forlaginu og JPV í fjölda ára, er fyrrverandi eigandi hússins. Hann lánaði Agli það í tökur. Jóhann Páll bjó þar ásamt eiginkonu sinni, Guðrúnu Sig- fúsdóttur. Í samtali við DV seg- ir Jóhann Páll: „Konan mín hefur alltaf talað um að það væru vond- ir andar í húsinu en ég reyni að leiða drauga hjá mér,“ segir hann. Jóhann og Guðrún lánuðu hópn- um heimilið á meðan þau fóru í frí til Bandaríkjanna. Þau hjón bjuggu á Ásvallagöt- unni í tæp fimm ár og segir Jó- hann Páll að Egill og félagar hafi hrifist svo mikið af húsinu á sín- um tíma að annað kæmi ekki til greina en að nota það fyrir kvik- myndina, en sögusagnir um draugagang hefðu ekki sakað upp á andrúmsloftið að gera. Nú er Árni Oddur Þórðarson, forstjóri Marel, búsettur í hinu meinta draugahúsi með fjöl- skyldu sinni og hefur gert í 14 ár. Bendir það til þess að friður hafi ríkt í húsinu og að draugagangur- inn hafi mögulega yfirgefið húsið með stafrænu öldinni. n Undarlegir atburðir í drauga- húsinu við Ásvallagötuna n Undarlegir atburðir á tökustað n Börnin skelfingu lostin n Draugalegasta kvikmynd Íslandssögunnar„Konan mín hef- ur alltaf talað um að það væru vondir and- ar í húsinu en ég reyni að leiða drauga hjá mér. Tómas Valgeirsson tomas@dv.is Eitt mesta úrval landsins af rafgeymum í allar gerðir faratækja ALLIR ÚT AÐ HJÓLA MEÐ TUDOR Mikið úrval - Traust og fagleg þjónusta Bíldshöfða 12 577 1515 / skorri.is TUDOR
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.