Dagblaðið Vísir - DV - 21.09.2018, Qupperneq 58

58 FÓLK 21. sept 2018
Síðumúla 30 - Reykjavík
Hofsbót 4 - Akureyri
H
ljómsveitin GusGus er á
meðal bestu og farsælu-
stu hljómsveita landsins.
Hún hefur verið starfrækt í
yfir tvo áratugi og aflað sér gríðar-
legra vinsælda bæði hér heima og
erlendis. Hljómsveitin á að baki
hvorki meira né minna en 10 hljóð-
versplötur, 25 smáskífur og fjölda
endurhljóðblandana.
Guðni Einars settist niður með
þeim Daníel Ágúst og Bigga Veiru
og spurði þá út í tónlistina, tón-
leikaferðalögin, innblásturinn og
fleira.
Nú hefur hljómsveitin verið star-
frækt í yfir tvo áratugi. Segið okkur
aðeins frá sögu hljómsveitarinnar
og hvernig hún hefur þróast. Hafa
einhver tímabil verið betri/verri en
önnur?
„Hljómsveitin var formlega
stofnuð í upphafi 1996 þegar níu
manns skrifuðu undir útgáfu-
saming við hljómplötufyrirtækið
4AD. Árið á undan hafði þetta fólk
ásamt fleirum framleitt stuttmynd
og hljómplötu sem 4AD hafði
mikinn áhuga á. Að vísu þurfti að
endurvinna plötuna að hluta sök-
um höfundarréttarvandamála en
síðan kom hún út undir heitinu
Polydistortion 1997. Sami hópur
gaf einnig út plötuna This is Normal
1999, en samstarfið molnaði í
sundur fljótlega í kjölfarið. Þetta
var frekar sundurlaus hópur í tón-
listarsmekk, þannig að það hafði
nú legið í loftinu að eitthvað mundi
kvarnast úr, en þegar Daníel Ágúst
ákvað að hætta varð ástandið frekar
alvarlegt. Við vorum þá þrír eftir,“
segir Biddi, „ég, Stebbi og Maggi
Legó, en söngvaralausir. Ástæðan
fyrir því að við hættum ekki alveg
var sú að árið 2000 gaf hljómsveitin
út plötuna Gusgus vs Tworld sem
var instrumental plata með tón-
list sem ég og Maggi höfðum gert
á árunum 1993 til 1995. Platan fékk
glimrandi dóma og túruðum við
Stebbi nokkur instrumental gigg
og skemmtum okkur það vel að við
ákváðum að halda nafninu og finna
nýjan söngvara. Urður gekk til liðs
við hljómsveitina 2001 og þetta
fjóreyki gaf út plöturnar Attention
(2002) og Forever (2007). Maggi og
Urður hættu 2007 en var þá gripið
til þess ráðs að athuga hvort Dan-
íel Ágúst væri til í að taka upp þráð-
inn þar sem frá var horfið árið 2000
og varð það úr. Nýr útgáfusamning-
ur var gerður við hið djúpfræga út-
gáfufyrirtæki Kompakt í Þýskalandi
og 24/7 kom síðan út 2009, Arabian
Horse 2011, Mexico 2014 og nú síð-
ast Lies are more flexible 2018.
Það má því segja að líftíma
hljómsveitarinnar megi skipta upp
í þrjú tímabil: Næntísið sem ein-
kenndist af breakbeat og triphop-
kenndu tilraunapoppi. Urðartím-
inn sem einkenndist af hressilegu
stelpulegu trommuheilapartíi og
síðan Kompakt-tíminn sem ein-
kenndist af dekkri technopop
rannsóknum. Með Lies are more
flexible má þó segja að nýr tími sé
að hefjast þar sem GusGus er núna
klassískt eitís style syntadúett með
okkur Daníel innanborðs og stefn-
ir tónlistin frá þýskættuðum áhrif-
um inn í frekar óræðar tímalausar
minningar.“
Hver er þín skoðun á góðum
texta, hvað þarf hann að inni-
halda? Eru einhverjar sérstakar að-
stæður sem þú vilt vera í þegar þú
semur textana þína? Hvað er það
sem veitir þér innblástur?
„Góður texti teymir mann inn
í einhverjar aðstæður sem maður
tengir við. Hann verður að inni-
halda skemmtileg orð og frasa
og myndlíkingar. Það er hægt að
semja hvar og hvenær sem er jafn-
vel um borð í flugvélum eða í rút-
unni. Innblásturinn er sjaldnast á
vísum stað. Hvaða aðstæður sem
er geta gefið manni hugmynd að
texta,“ segir Daníel.
Hafið þið aldrei fengið leiða eða
er þetta alltaf jafn skemmtilegt?
Hvað er það sem tekur mest á og
hvað er það sem veitir ykkur mesta
ánægju?
„Þetta starf er í raun tvíþætt fyrir
utan samskipta- og email-stúss en
það er framleiðsla á tónlist annars
vegar og flutningur á tónlist hins
vegar. Þessir tveir kimar starfsins
eru mjög ólíkir í eðli sínu. Fram-
leiðslan er fólgin í því að mariner-
ast saman, afskiptalausir í ein-
hverjum tæknimyrkviðum fullum
af rými fyrir nýjar hugmyndir. Þar
gerast góðir hlutir hægt en örugg-
lega,“ segir Biggi. „Flutningurinn
er í raun þveröfug upplifun. Mestur
tíminn þar fer í að þvælast um flug-
velli og hótel í aðgerðarleysi um-
kringdur stressi og óþægindum.
En síðan smellir maður sér í geggj-
að stuð klukkutíma fyrir gigg og þá
eru hlutirnir gerðir hratt og örugg-
lega. Það er alltaf hrikalega gaman
og mikið kikk að halda tónleika en
ferðalögin eru hrikalega leiðinleg.
Mest næs er þó að gera nýja músík.
Það er alltaf svo geggjað að kokka
upp eitthvað nýtt, það lætur hrikta
í taugakerfinu.“
Þið hafið gefið út 10 hljóðvers-
plötur. Þegar þið horfið um öxl,
hvaða plata stendur upp úr hjá
ykkur og hvers vegna? Var einhver
plata lengur í fæðingu en önnur?
„Allar plöturnar hafa sinn
sjarma og sitt karma. En persónu-
lega finnst mér alltaf mjög vænt um
Forever, það var eitthvert attitude
og heimsendakæruleysi á henni
sem ég er mjög hrifinn af. Grúvin
eru líka mörg skrýtin og skakk-
löppuð en ávallt sexí. Það fíla ég.
Stemningin sem myndaðist þar
hefur að hluta til haldið sér í bak-
grunninum og kom örlítið meira
upp á yfirborðið á síðustu plötu en
þessum þremur þar á undan,“ seg-
ir Biggi.
Þið gáfuð út plötuna Lies are
more flexible fyrr á þessu ári. Hvern-
ig hafa viðtökurnar verið?
„Frekar góðar myndi ég segja.
Aðdáendurnir eru hæstánægðir og
sumir á því að þetta sé besta platan
hingað til. Lögin hafa verið að gera
sig vel í lifandi flutningi þar sem
við höfum farið þetta árið. Plötu-
dómar hafa verið mismunandi hjá
skríbentum eins og alltaf. Sumir
hrikalega ánægðir og aðrir minna.
Skemmtilegt finnst mér hversu vel
hefur verið tekið í að hafa plötuna
í styttri kantinum. Lies are more
flexible er í lengdina svipaðri þeim
sem voru gefnar út þegar ég var að
byrja að kaupa plötur 1982, um 45
mínútur. Ég held að þetta styttra
format vinni á núna á tímum styttra
athyglisspans,“ segir Biggi.
Hvernig er samstarfið ykkar á
milli, hvernig er verkaskiptingin og
vinnuferlið?
„Ég hangi oft einn með synta-
haugnum í stúdíóinu leitandi með
sándum og hrynjanda að einhverju
sem kitlar. Þetta eru yfirleitt mjög
einfaldar hugmyndir og meira
stemning frekar en lög. Ef Daníel
fílar eitthvað af þessu þá höldum
við áfram með það í sameiningu.
Finnum fleiri kafla, melódíur og
texta. Þetta getur tekið stuttan eða
langan tíma en yfirleitt eru þessar
hugmyndir lengi að gerjast fram að
þeim tíma sem lokasmiðshöggið er
slegið,“ segir Biggi.
Biggi, nú hefur þú talað opin-
skátt um að þú sért klæðskiptingur.
Hefur þú orðið fyrir einhverjum for-
dómum innan tónlistarsenunnar
vegna þess?
„Nei, ekki get ég sagt það. Það
hefur nú fylgt listamönnum lengi
að vera eitthvað skrítnir eða furðu-
legir og þykir jafnvel kostur, sér-
staklega til að kalla á umræðu og
eftirtekt. Útgangurinn á mér passar
ágætlega við þá ímynd.“
Það hafa fá íslensk bönd náð
jafn langt og þið og þá sérstaklega
í raftónlistarsenunni. Er einhver
uppskrift? Eitthvað sem þið mælið
með að fólk geri eða geri ekki?
„Tja ég veit ekki. Maður álpast
inn í þetta og ílengist fyrst og fremst
vegna taumlausrar ástríðu á tón-
list. Hana er ekki hægt að drafta
upp í Excel-skjali. Það er þó alltaf
mjög mikilvægt að finna sér nýja
og spennandi aðkomu með árun-
um. Sérstaklega er þetta mikilvægt
finnst mér í elektrónískri tónlist þar
sem hún er fyrir mér að miklu leyti
rannsókn í afkimum tækninnar og
nýjum leiðum til að gera sánd, grúv
og bakháraris,“ segir Biggi.
Hafdís Huld var eitt sinn með-
limur hljómsveitarinnar. Hún
talaði opinskátt um á dögunum að
hún hafi upplifað einelti á sínum
tíma í hljómsveitinni. Hver er ykkar
skoðun á því?
„Þetta var nú frekar ómeðvitað
strákager eins og þau gerast á þess-
um tíma. Hópurinn var líka sam-
tíningur af fólki sem þekktist ekki
fyrir þannig að engin tilfinninga-
leg forsaga var til staðar og innileiki
því. Við vorum bara að gera okkar
tónlist og þar voru ákveðnir
einstaklingar leiðandi frá upphafi,
með sterkar skoðanir og lítil þolin-
mæði fyrir öðru. Ég held að það að
kalla þetta einelti sé kannski ekki
rétta orðið frekar má segja að hún
hafi verið afskipt og með grunnt
tengslanet innan hljómsveitar-
innar. Þar af leiðandi skil ég vel að
henni hafi ekki liði vel í þessu sam-
starfi,“ segir Biggi.
Fram undan hjá GusGus?
„Fram undan hjá hljómsveitinni
eru tónleikar í Evrópu núna í haust
og síðan tvennir tónleikar í Eld-
borgarsal Hörpu þar sem aðdá-
endur geta átt von á þverskurði frá
bandinu eins og það hefur þróast
frá og með plötunni Attention. Af
því tilefni munu Urður Hákonar-
dóttir og Högni Egilsson vera á
meðal þeirra sem stíga á svið með
sveitinni. Við náum síðan að vinna
í næstu plötu í upphafi árs en síðan
er meira tónleikastand frá og með
mars.“ n
Lengri útgáfu viðtalsins er hægt
að lesa á DV.is
„Við höfum ekki ennþá náð að verða
neitt sérstaklega leiðir á hvor öðrum“
Guðni Einarsson
gudnieinarsson@dv.is