Dagblaðið Vísir - DV - 30.11.2018, Síða 70

Dagblaðið Vísir - DV - 30.11.2018, Síða 70
70 MENNING 30. nóvember 2018 S káldsagan Ungfrú Ísland, eftir Auði Övu, gerist á æviskeiði aðalsöguhetj- unnar Heklu, sem flytur í bæinn til þess að vinna og skrifa. Við fjögurra ára aldur gýs eldfjall- ið Hekla (líklega 1947) og hef- ur óafturkræf áhrif á söguhetj- una. Þar hefur fæðst nýtt skáld, að vísu fjórum árum of snemma. Bókin sýnir hlutverkin sem Heklu stendur til boða í samfé- laginu sem hún fæðist inn í. Á leiðinni til Reykjavíkur er henni boðið að taka þátt í fegurðar- keppninni Ungfrú Ísland sem geti komið henni til útlanda. Ísey, vinkona Heklu, er að sama skapi víti til varnaðar. Ísey er föst í eiginkonu- og móðurhlutverki, hugsar og talar eins og skáld, skrifar stundum í óþökk eigin- manns síns, en gefur þó ekkert út. Einnig er að finna í bókinni konu sem klárar aldrei setningar sínar, klárar aldrei heila hugsun. En Hekla er hetja. Hún þrástag- ast við að skrifa sem hefur áhuga- verðar afleiðingar í för með sér. Vængstýfðar skáldsystur Skáldkonan Hekla er líklega lauslega byggð á skáldkonunni Unni Benediktsdóttur Bjarklind sem ferðaðist um Evrópu, skrif- aði undir dulnefninu Hulda og dó ári áður en Hekla gaus. Hulda var áhugavert, jafnvel frumlegt skáld og er einna þekktust fyr- ir að endurvekja þuluformið í ljóðaskáldskap. Hennar þekktasta ljóð, fyrir utan „Hver á sér fegra föðurland“ er án efa ljóðið „Ljáðu mér vængi“. Ung- frú Ísland er stútfull af mynd- máli um fugla, lýsingum á fugl- um og sögupersónur líkja sér við fugla. Það er því ekki fjarstæða að hugurinn tengi saman Heklu og Huldu. „Grágæsamóðir, ljáðu mér vængi,“ svo ég geti svifið suður yfir höf. … Langt í burt ég líða vil ljá mér samfylgd þína. Enga vængi á ég til, utan löngun mína, utan þrá og æskulöngun mína. Auður segir bókina fjalla um það hvernig samfélagið væng- stýfir skapandi, viðkvæmt og næmt fólk og birtist það ljós- lifandi í kærasta Heklu. Hann er sjálfur skáld og ætti að skilja sköpunarþörf Heklu. Samfélagið nær þó lúmskum tökum á honum og Hekla neyðist til þess að gera breytingar á lífi sínu. Vængstýfð- asti fugl bókarinnar er ekki Hekla sjálf, heldur vinurinn Davíð Jón John Stefánsson Johnsson. Jón John er „hómósexúalisti“ eins og það er nefnt í bókinni og á tíma bókarinnar er slíkum karakter- um ekki tekið vel. Þarna sést að þó svo einn hópur í samfélaginu fái aukin réttindi er alltaf þörf fyrir breytingar, því það eru alltaf einhverjir sem sitja eftir. Karlar sem eigna sér verk kvenna Auður Ava segist hafa viljað „… búa til frumlegan kvenrithöf- und sem gæti hafa verið til ef samfélagið hefði verið öðru- vísi“, eins og segir í bókmennta- þættinum Kiljunni. Þegar Hekla kemur í bæinn hefur hún fengið nokkur ljóð birt í virtum tímarit- um, en aldrei undir eigin nafni, líkt og Hulda. Það kemur líka í ljós að aðrir karlrithöfundar hika ekki við að eigna sér verk Heklu ef á þá eru bornar sakirn- ar. Í bókmenntasögunni er fjöldi dæma þess að efast hafi verið um ágæti kvenrithöfunda. Þær jafn- vel sagðar hafa fengið ótæpi- lega hjálp frá eiginmönnum sín- um við handrit sín, eins og sagt var um Mary Shelley, höfund Frankenstein. Með Ungfrú Ís- land nær Auður að snúa þessu við og setur spurningarmerki við að öll þau skáldverk, sem komið hafa út eftir karlkyns rithöfunda, séu í raun eftir þá. Þeir gætu allt eins hafa ljáð skáldsystrum sín- um nafn sitt og vængi svo bækur þeirra yrðu gefnar út. Og til þess að setja punktinn yfir i-ið vísar kápan í hönnun Gísla B. Björns- sonar á bókarkápu Dagleiðar á fjöllum eftir Halldór Kiljan Lax- ness, en að margra mati hefði nóbelsskáldið líklegast ekki ver- ið svo afkastamikið ef ekki hefði verið fyrir eiginkonuna, Auði Sveinsdóttur. Fimmta stjarnan Hvort sem þú sérð Heklu frá Laugarvatni eða Selfossi líkist hún alltaf maganum á óléttri konu, kringluleit, löguleg út- bungun. Hræringar hóta því að setja hana af stað þá og þegar enda er tími til kominn að jörðin fari bráðum að fæða af sér nýtt hraun. Ég veit vel að gagnrýnend- ur eiga að gagnrýna bækur af hlutleysi og ábyrgð en ég held að ekki sé til betra hrós fyrir nokkuð skáld en að vita til þess að bók þess hafi veitt öðrum innblástur. Því má kannski líta á efnisgreinina að framan sem fimmtu stjörnuna í þessum fjögurra stjörnu dómi. n Ritdómur um Ungfrú Ísland: Skáldað skáld sem gæti hafa verið til Jóhanna María Einarsdóttir johanna@dv.is Bækur Ungfrú Ísland Höfundur: Auður Ava Ólafsdóttir Útgefandi: Benedikt 239 bls. Nokia 7.1 Með öllu því nýjasta frá Google • 12 mp tvöföld ZEISS myndavél • full hd+ 5.84” hdr skjár • 4/64gb minni ÍMYND GLÆSILEIKANS Sundaborg 1 104 Reykjavík 777 2700 xprent@xprent.is BANNER-UP STANDAR Ódýr og einföld leið l að kynna þína vöru.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.