Dagblaðið Vísir - DV - 30.11.2018, Blaðsíða 82

82 30 nóvember 2018
5. desember, 2008, sást Shakeylia Anderson, 17 ára stúlka frá Gulfport í Mississippi í Bandaríkjunum, setjast inn í bifreið þar í borg. Að sögn þess sem
síðar vitnaði um það sat Leslie nokkur Galloway III undir
stýri. Shakeylia sást ekki á lífi eftir það.
Nokkrum dögum síðar fundu veiðimenn lík hennar í Desoto
National Forest.
Galloway III var handtekinn fjórum dögum eftir að Shakeylia
hvarf og viðurkenndi hann að hafa boðið henni far umrætt
kvöld. Galloway III var grunaður um að hafa gert gott betur
og á undirvagni bílsins fundust tægjur úr líkama Shakeylia.
Að réttarhöldum loknum var talið yfir allan vafa hafið að
Galloway III hefði nauðgað Shakeylia, skorið hana á háls og
borið eld að líkinu. Hann var dæmdur til dauða 24. septem-
ber árið 2010.
EIGUM MARGA
LITI Á LAGER
Nánari upplýsingar á
mt.is og í s: 580 4500
HANNAÐ FYRIR
ÍSLENSKT VEÐURFAR
ÁLKLÆÐNINGAR
& UNDIRKERFI
þarna var komið sögu var kölluð
Madame Fahmy í fjölmiðlum,
níddi Edward Marshall Hall skó­
inn af Ali heitnum og tróð mann­
orð hans niður í svaðið.
Edward Marshall Hall lýsti Ali
sem skrímsli austræns kynferðis­
legs óeðlis og lét ekki nægja að
saka hann um samkynhneigð, því
ritari Alis sáluga, Said Enani, var
undir sömu sök seldur að hans
sögn.
Heltekinn af eigin karlmennsku
Verjandinn gekk svo langt að vara
konur, sem voru viðstaddar rétt­
arhöldin, við, þær yrðu „að taka
afleiðingum þess.“ Eftir því var tek­
ið margar kvennanna voru undir
tvítugu – engin yfirgaf réttarsalinn.
Edward Marshall Hall beið ekki
boðanna og gerði að umfjöllunar­
efni hve mikið Ali hafði hneigst
til endaþarmsmaka. Ali hafði að
sögn Hall „þróað með sér afbrigði­
legar fýsnir og aldrei umgengist
Madame á eðlilegan hátt.“
Hall sagði ekki vert að dvelja
við þá staðreynd að Ali hefði verið
yngri en eiginkona hans: „Já,
hann var aðeins 23 ára. En svall
og ólifnaður var hans ær og kýr og
hann var heltekinn af eigin karl­
mennsku.“
Austurlenskur undir skinninu
Hall lét ekki staðar numið þar.
Hann minnti þá, sem á orð hans
hlýddu, á að í huga Ali, sem aust­
urlensks karlmanns, hefði Madame
aldrei verið annað en eign hans og
þrátt fyrir að hann hefði sýnt af sér
vestræna fágun út á við þá hefði
hann aldrei verið annað en aust­
urlenskur undir skinninu. Auðugur
Austurlandabúi sem lagðist á vest­
rænar konur með það fyrir augum
að lítillækka þær og eyðileggja sið­
ferðisleg gildi þeirra.
Þegar Marguerite steig í vitna­
stúkuna fjölyrti hún, að áeggjan
Hall, um tilveru sína sem múslímsk
brúður og var það mat margra að
við þá lýsingu hefðu orðið straum­
hvörf í málinu og fólk snúist á sveif
með henni.
Undir eftirliti „hálfsiðaðs
þjóns“
Marguerite sagði meðal annars
frá einu skipti þegar hún var að
afklæðast og komin „á það stig
að kvenleiki hennar leyfði ekki
að jafnvel þerna hennar sæi til“.
Þá heyrði hún undarlegt hljóð og
dró til hliðar tjöld fyrir skoti í her­
berginu. Þar „húkandi, á stað þar
sem hann gat fylgst með hverri
hreyfingu hennar, var einn af fjöl­
mörgum, ljótum, svörtum, hálf­
siðuðum þjónum eiginmanns
hennar, sem hlýddu honum í einu
og öllu.“
Hún hrópaði á hjálp en þegar
eiginmaður hennar kom, úr
aðliggjandi herbergi, hló hann
bara og sagði: „Hann [þjónninn]
er enginn, hann telst ekki með. En
hann hefur rétt til að vera hér, eða
hvar sem þú ert, og upplýsa mig
síðan um athafnir þínar.“
Niðurstaða kviðdóms
Ljóst var að hvort tveggja vörn Hall
og vitnisburður Marguerite fengu
hljómgrunn hjá dómaranum, Rig­
by Swift. Hann beindi orðum sín­
um til áheyrenda í dómsalnum
og sagði: „Þetta er hryllingur, við­
bjóðslegt. Hvernig nokkur getur
hlýtt á svona frásagnir ótilneydd­
ur er óskiljanlegt. Dómarinn hafði
greinilega orðið fyrir áhrifum af
vörn Hall og sagði einnig: „Við, í
þessu landi, hefjum konur okkar
á stall: í Egyptalandi ríkja önnur
sjónarmið.“
Það tók kviðdóm innan við
klukkustund að komast að þeirri
niðurstöðu að Marguerite væri
saklaus af hvoru tveggja morði og
manndrápi. Við það sat og hún var
frjáls kona þaðan í frá.
Lék eiginkonu Egypta
Dómarinn hafði hafnað beiðni
ákæruvaldsins til að gagnspyrja
Marguerite. Ef það hefði verið gert
hefði kviðdómur fengið að heyra
af yngri árum hennar og hvaða
iðju hún stundaði þá.
Að auki hafði ákæruvaldið ráð­
ið einkaspæjara sem hafði komist
að því að Ali var ekki sá eini sem
hneigðist til kynlífs með sama
kyni. Í París var það alkunna að
Madame Fahmy „er sólgin, eða var
sólgin í taka þátt í ýmislegu með
öðrum konum.“
En það er önnur saga.
Marguerite erfði ekki auðæfi
eigin manns síns sem hafði ekki
gert erfðaskrá. Hún settist að í
París og naut sviðsljóssins nokkur
næstu ár og birtist meira að segja á
hvíta tjaldinu í lítilvægum frönsk­
um kvikmyndum, meðal annars í
hlutverki eiginkonu Egypta.
Marie Marguerite Fahmy giftist
ekki aftur. Hún dó 2. janúar, 1971,
í París. n
„Þegar þarna var
komið sögu var Ali
Kamel 23 ára, tíu árum
yngri en Marguerite.
Verjandinn mikli Edward
Marshall Hall fór mikinn í
réttarhöldunum.
Vettvangur morðsins
Savoy-hótelið í London hefur
hýst margt frægðarmennið.