Dagblaðið Vísir - DV - 30.11.2018, Side 82

Dagblaðið Vísir - DV - 30.11.2018, Side 82
82 30 nóvember 2018 5. desember, 2008, sást Shakeylia Anderson, 17 ára stúlka frá Gulfport í Mississippi í Bandaríkjunum, setjast inn í bifreið þar í borg. Að sögn þess sem síðar vitnaði um það sat Leslie nokkur Galloway III undir stýri. Shakeylia sást ekki á lífi eftir það. Nokkrum dögum síðar fundu veiðimenn lík hennar í Desoto National Forest. Galloway III var handtekinn fjórum dögum eftir að Shakeylia hvarf og viðurkenndi hann að hafa boðið henni far umrætt kvöld. Galloway III var grunaður um að hafa gert gott betur og á undirvagni bílsins fundust tægjur úr líkama Shakeylia. Að réttarhöldum loknum var talið yfir allan vafa hafið að Galloway III hefði nauðgað Shakeylia, skorið hana á háls og borið eld að líkinu. Hann var dæmdur til dauða 24. septem- ber árið 2010. EIGUM MARGA LITI Á LAGER Nánari upplýsingar á mt.is og í s: 580 4500 HANNAÐ FYRIR ÍSLENSKT VEÐURFAR ÁLKLÆÐNINGAR & UNDIRKERFI þarna var komið sögu var kölluð Madame Fahmy í fjölmiðlum, níddi Edward Marshall Hall skó­ inn af Ali heitnum og tróð mann­ orð hans niður í svaðið. Edward Marshall Hall lýsti Ali sem skrímsli austræns kynferðis­ legs óeðlis og lét ekki nægja að saka hann um samkynhneigð, því ritari Alis sáluga, Said Enani, var undir sömu sök seldur að hans sögn. Heltekinn af eigin karlmennsku Verjandinn gekk svo langt að vara konur, sem voru viðstaddar rétt­ arhöldin, við, þær yrðu „að taka afleiðingum þess.“ Eftir því var tek­ ið margar kvennanna voru undir tvítugu – engin yfirgaf réttarsalinn. Edward Marshall Hall beið ekki boðanna og gerði að umfjöllunar­ efni hve mikið Ali hafði hneigst til endaþarmsmaka. Ali hafði að sögn Hall „þróað með sér afbrigði­ legar fýsnir og aldrei umgengist Madame á eðlilegan hátt.“ Hall sagði ekki vert að dvelja við þá staðreynd að Ali hefði verið yngri en eiginkona hans: „Já, hann var aðeins 23 ára. En svall og ólifnaður var hans ær og kýr og hann var heltekinn af eigin karl­ mennsku.“ Austurlenskur undir skinninu Hall lét ekki staðar numið þar. Hann minnti þá, sem á orð hans hlýddu, á að í huga Ali, sem aust­ urlensks karlmanns, hefði Madame aldrei verið annað en eign hans og þrátt fyrir að hann hefði sýnt af sér vestræna fágun út á við þá hefði hann aldrei verið annað en aust­ urlenskur undir skinninu. Auðugur Austurlandabúi sem lagðist á vest­ rænar konur með það fyrir augum að lítillækka þær og eyðileggja sið­ ferðisleg gildi þeirra. Þegar Marguerite steig í vitna­ stúkuna fjölyrti hún, að áeggjan Hall, um tilveru sína sem múslímsk brúður og var það mat margra að við þá lýsingu hefðu orðið straum­ hvörf í málinu og fólk snúist á sveif með henni. Undir eftirliti „hálfsiðaðs þjóns“ Marguerite sagði meðal annars frá einu skipti þegar hún var að afklæðast og komin „á það stig að kvenleiki hennar leyfði ekki að jafnvel þerna hennar sæi til“. Þá heyrði hún undarlegt hljóð og dró til hliðar tjöld fyrir skoti í her­ berginu. Þar „húkandi, á stað þar sem hann gat fylgst með hverri hreyfingu hennar, var einn af fjöl­ mörgum, ljótum, svörtum, hálf­ siðuðum þjónum eiginmanns hennar, sem hlýddu honum í einu og öllu.“ Hún hrópaði á hjálp en þegar eiginmaður hennar kom, úr aðliggjandi herbergi, hló hann bara og sagði: „Hann [þjónninn] er enginn, hann telst ekki með. En hann hefur rétt til að vera hér, eða hvar sem þú ert, og upplýsa mig síðan um athafnir þínar.“ Niðurstaða kviðdóms Ljóst var að hvort tveggja vörn Hall og vitnisburður Marguerite fengu hljómgrunn hjá dómaranum, Rig­ by Swift. Hann beindi orðum sín­ um til áheyrenda í dómsalnum og sagði: „Þetta er hryllingur, við­ bjóðslegt. Hvernig nokkur getur hlýtt á svona frásagnir ótilneydd­ ur er óskiljanlegt. Dómarinn hafði greinilega orðið fyrir áhrifum af vörn Hall og sagði einnig: „Við, í þessu landi, hefjum konur okkar á stall: í Egyptalandi ríkja önnur sjónarmið.“ Það tók kviðdóm innan við klukkustund að komast að þeirri niðurstöðu að Marguerite væri saklaus af hvoru tveggja morði og manndrápi. Við það sat og hún var frjáls kona þaðan í frá. Lék eiginkonu Egypta Dómarinn hafði hafnað beiðni ákæruvaldsins til að gagnspyrja Marguerite. Ef það hefði verið gert hefði kviðdómur fengið að heyra af yngri árum hennar og hvaða iðju hún stundaði þá. Að auki hafði ákæruvaldið ráð­ ið einkaspæjara sem hafði komist að því að Ali var ekki sá eini sem hneigðist til kynlífs með sama kyni. Í París var það alkunna að Madame Fahmy „er sólgin, eða var sólgin í taka þátt í ýmislegu með öðrum konum.“ En það er önnur saga. Marguerite erfði ekki auðæfi eigin manns síns sem hafði ekki gert erfðaskrá. Hún settist að í París og naut sviðsljóssins nokkur næstu ár og birtist meira að segja á hvíta tjaldinu í lítilvægum frönsk­ um kvikmyndum, meðal annars í hlutverki eiginkonu Egypta. Marie Marguerite Fahmy giftist ekki aftur. Hún dó 2. janúar, 1971, í París. n „Þegar þarna var komið sögu var Ali Kamel 23 ára, tíu árum yngri en Marguerite. Verjandinn mikli Edward Marshall Hall fór mikinn í réttarhöldunum. Vettvangur morðsins Savoy-hótelið í London hefur hýst margt frægðarmennið.

x

Dagblaðið Vísir - DV

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.