Ófeigur - 15.07.1947, Síða 27

ÓFEIGUR
27
Lögregla og landhelgisvarnir.
ísland er varnarlaust land. Ef nýr Jörundur kæmi
með fáeina föngulega, vopnaða pilta úr einhverju hafn-
arhverfi erlendrar stórborgar, gæti hann tekið landið,
engu síður heldur en „kongurinn“, sem kom 1809. Fá-
kænir menn treysta á þjóðabandalagið. En máttur þess
er ekki meiri en svo, að þegar árásarríki var í þann
veginn að gleypa Tyrkland og Grikkland í ofanálag á
þá tylft frjálsra og fullvalda ríkja, sem óvætturinn var
áður búinn að innbyrða, þá var gagnslaust að heita á
Tryggva Lie. Hann gat enga hjálp veitt. Bandaríkin urðu
að taka Tyrki og Grikki undir sína vernd. Annars væri
frelsi þeirra glatað. Islandi er enginn stuðningur að
þjóðabandalaginu. Það er málæfingarklúbbur og ann-
að ekki Nálægð Bandaríkjanna, þar á meðal hinir vopn-
lausu starfsmenn við flugvöllinn í Keflavík, er eini múr-
inn, sem verndar frelsi Islendinga móti erlendum ræn-
ingjum. En landsmenn eiga að hafa þann metnað, að geta
haldið í skefjum innlendum æsingalýð. Dæmið í fyrra,
þegar kommúnistar létu skríl sinn veitast að þeim mönn-
um, sem þá voru æðstir starfsmenn landsins og höfuð-
staðarins, í því skyni að misþyrma þeim eða svifta þá
lífi, mega vera mönnum lengi í minni. Ekki bætti það
úr skák, þegar einn af forsprökkum óeirðanna krafðist,
að lögreglan léti vera að skerast í leikinn, þar til fenginn
væri úrskurður dómsmálaráðherra. Er slíkt atvik eitt
af átakanlegustu dæmunum um vanmátt hins íslenzka
ríkisvalds. Því að lögreglan beitti ekki táragasinu eftir
þessa grátbroslegu fyrirspurn. Mótstaða Framsóknar-
manna gegn ríkislögreglufrumvarpi Jóns Magnússonar
1925 stafaði af því, að þar var gengið lengra heldur
en borgfriðurinn þoldi. Islendingar myndu aldrei sætta
sig við að vinnudeila væri brotin á bak aftur með lög-
regluvaldi. En engin þjóð getur haldið frelsi sinu, ef
hún leyfir skríl að taka sér í hendur vald Alþingis, land-
stjórnarinnar, dómstólanna og lögreglunnar. Það á
heldur ekki að vera hægt að líða fáeinum ofsamönnum
að hindra fjóra smiði frá að bæta brotinn burðarstreng
Ölfusárbrúarinnar en á þeim streng hékk lífsafkoma
hálfrar þjóðarinnar heilan vetur. Það skiptir engu, hvort
það er skríll úr Sjálfstæðisflokknum, sem ægir Tryggva
Þórhallssyni vorið 1931 til að hræða hann frá að vinna
móti breyttri kjördæmaskipun eða það er skríll Bryn-