Ófeigur - 15.07.1947, Blaðsíða 54

ÓFEIGUR
54
sjóðinn til búnaðarframkvæmda í samböndum hérað-
anna. Voru samböndin nálega peningalaus með miklar
þarfir, í sambandi við kaup mikilvirkra véla. Þegar þessi
ráðstöfun var gerð, í fyrra vor, voru samböndin mjög
aðþrengd. Samsýslungar mínir í Þingeyjarsýslu höfðu
ákveðið að taka lán handa búnaðarsambandi sýslunnar,
en höfðu ekki veð, enda óvíst að nokkur vildi lána. Þá
kom vonin um peninga þá, sem ég átti þátt í að útvega.
Þeir urðu nú eina bjargræðið. Sátu forráðamenn sam-
bandanna með fýlusvip, uppgerðum þó, en lyftu um
leið annari augnabrún að hársrótum, eins og Egill,
þegar hann þráði mest góðmálminn. Meðan þessu fór
fram höfðu gistivinirnir dólgslegt orðbragð um þá, sem
höfðu leyst bændur undan fjármálaeftirliti og bjargað
búnaðarsamböndunum frá Canossagöngu til lánsstofn-
ana. Á þingi í vetur komu gistivinir enn með kröfu
neðri deild, um að taka féð af samböndunum og fá það í
hendur B. í., sem tók 8 milljónir, án heimildar, frá
bændum haustið 1944. Deildin felldi frumvarpið. Þá fór
Hermann á stúfana í efri deild, og vildi nú helminga
sjóðinn. Skyldu búnaðarsamböndin halda hálfum skatt-
inum en hitt ganga til gjafaranna frá stjórnarmyndun
Ólafs Thors 1944. Málið komst gegnum efri deild. En
þegar til neðri deildar kom, voru gistivinirnir svo dasaðir,
að þeir svæfðu frumvarpið. Nú hafa forkólfar Búnaðar-
félagsins nýverið látið sína menn á fundi á Akureyri
samþykkja helmingaskiptin. Er þessi sókn gistivina lítt
frækileg. Fyrst svívirðingin með 10 kr. ferðastyrk. Næst
þjónustulundin að una vel hag bænda undir eftirliti
hæjaflokkanna. Þá rosti og stóryrði við okkur, sem slit-
um fjöturinn af bændum, og komum fénu kvaðalaust í
þeirra hendur. Eftir nokkra mánuði er allur rosti búinn
og gistivinirnir mæta mér á miðri leið og þakka nú
fyrir, að samböndin fái helminginn. Héðan af verður
erfitt að ásaka okkur, sem komum með gilda sjóði,
þegar mest lá á. Ættu bændur nú að stöðva tíu króna
hetjurnar, taka glaðir við peningunum, sem þeir eiga, og
þurfa að brúka, og helzt af öllu að fá staðfastari og fram-
sýnni menn til forystu um mál sveitanna, heldur en það
snúningalipra fólk, sem hefur víxlast eins og sljótt tó-
baksjárn, með tíu króna velgerninga við elztu og stærstu
stétt landsins.
/ # * #