Ófeigur - 15.08.1951, Blaðsíða 6

Ófeigur - 15.08.1951, Blaðsíða 6
6 ÓFEIGUR kýr í f jósi. Svo mikið er enn til að ónotuðu landi, að á þessari einu hálflendu mætti bæta við öðrum 40 kúm á nýræktaða móa og þrefalt meira á mýrlendið sem tilheyrir hálflendunni á þessari jörð. ÞaraðaukiáHvann- berg eftir að nota jarðhitann, nema að því leyti, sem orkan kemur að góðu gagni til heimilisþarfa. Aðra merkilega ræktun stunda Hvannbergshjónin í Útey. Hafa þau komið upp trjágarði við bæ sinn. Húsið er einlyft og skiptast á kringum það grasblettir og skjól- belti, mest birki og reynir. Er sú heimilisprýði mjög til fyrirmyndar. Beita þau hjónin þar þeirri einu tækni, sem gagn er að við skógrækt kringum bæi: Að hafa grasvelli næst húsunum, en skjóllínurnar þéttar, svo að eitt tréð hlífi öðru, meðan verið er að komast yfir háskaaldur trjátegunda í köldu landi. Síðar má grysja, ef henta þykir, en á berangri má aldrei gleyma, að skjól- ið er trjáplöntunum fyrir öllu> # Pétur Guðmundsson og frú hans, Ragna Sigurðar- dóttir, búnaðarmálastjóra, hafa nú alflutt úr Reykja- vík að Þórustöðum í Ölfusi. Er af þeirri jörð nokkur saga. Búnaðarbankinn reisti þar fyrir mörgum árum snotran fyrirmyndarbæ og samsvarandi peningshús. Það gerðist á hinum magra tíma fyrir síðara stríðið. Þá voru amerísku skurðgröfurnar og ýturnar ekki komnar til landsins, og menn höfðu ekki afl og fé til að þurrka og rækta mýrlendið. Leit út fyrir, að jörðin væri orðin yfirbyggð og var húsgerðin þó varlega fram- kvæmd. Lenti jörðin um stund í eignaskiptum og var þar lítill búskapur. Pétur var sveitamaður að uppruna og farinn að hugsa gott til víðáttumikilli ræktar- landa. Þá keypti hann Þórustaði og ákvað að gera þar miklar umbætur. Lét hann fyrst skurðgröfur þurrka feikna mikið af hinum frjóu, grjótlausu mýrarlöndum sem halla frá Ingólfsfjalli niður að Ölfusá. Síðan komu ýturnar, sáning, uppskera og myndarlegar húsa- bætur, þar á meðal baðstofa í þjóðlegum stíl. Ef litið er á aðstæður þessara þriggja Reykvíkinga, Skúla, Hvannbergs og Péturs, þá glímir einn með góðum ár- angri við sandana, annar við móa, og hinn þriðji við úrvals mýrar, og verður ekki annað sagt, en að öllum virðist þeim hafa farnazt prýðiega. ísland er breyti-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Ófeigur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ófeigur
https://timarit.is/publication/1352

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.