Ófeigur - 15.08.1951, Qupperneq 15

ÖFEIGUR
15
stuðning á sömu forsendum og Njáll veitti eyðslu-
heimili Hallgerðar, þá má segja, að Ólafur hafi sýnt
leikni hins æfða stjórnmálamanns og það á háu stigi
þegar hann veitti hinum unga Hafnfirðingi hátíðlegar
móttökur um leið og hann sté hér á land. Óþarfi er
og jafnvel ranglátt af söfnuði Stalins á fslandi, að
anda kalt að Benjamín. Ef hann getur hjálpað til að
fá fjármagn frá Bandaríkjunum, sem eyðslueyri hér-
lendis þá skín sú nægtasól á boísivika eins og annað
fólk í landinu. Jafnframt gerir framfærslustuðningur
borgarana máttlitla til að standa á eigin fótum og það
er vissulega vatn á hinni austrænu myllu.
*
Benjamín er nú nýskipaður í nefnd, sem margir ætla
að hafi í það verkefnið að skifta þjóðbankanum í
minnsta kosti þrjár deildir í þeim tilgangi að seðlaútgáf-
an flytjist undir f jármálaráðuneytið. Á undangengnum
árum hefir bólað á þeirri skoðun í stjórnarráðinu, að
stjórnin eigi að hafa þjóðbankann sem sinn sjóð til dag-
legra þarfa. Hafa allar ríkisstjórnir á síðustu árum
þverbrotið bankalögin með því að vera langsamlega
stærsti skuldunautur þjóðbankans í stað þess að í
stofnlögum bankans, sem voru samin undir forystu
núverandi forseta þjóðveldisins, var svo til ætlast og
fyrir mælt, að ríkisstjórnin gæti ekki fengið þar nema
smálán og þau miðuð við tryggingarfé stofnunarinnar.
Ef til þess kemur að seðladeildin verði lögð undir ríkis-
stjórnina þá er sú ráðstöfun beinlínis miðuð við að
undirbúa síðustu daga krónunnar. Þegar ríkisstjórnin
tekur seðlaframleiðsluna beinlínis undir sína vernd
og umsjá, er stutt þess að bíða, að pappírinn í seðlun-
um gerist verðmeiri heldur en áritun þeirra. Hinsvegar
má segja, að viss listrænn stígandi sé í fjármálastjórn-
inni síðan 1944. Fyrst kom ráðsmennska Einars 01-
geirssonar með stríðsgróðann. Næst 80 milljóna skuld
erlendis vegna togara Gtefáns Jóhanns. Beðið um mat
og vörugjafir frá Bandaríkjunum. Felling krónunnar
við sættagerð Ólafs og Hermanns, undir umsjá Benja-
míns. Bátagjaldeyrir stjórnarinnar undir handleiðslu
Benjamíns og að lokum hinn ráðgerði heimflutningur
seðlapressunnar í kjallara ríkisstjórninni. Þetta hafa
verið úrræði þeirra stjórnmálaflokka, sem voru nálega