Ófeigur - 15.08.1951, Qupperneq 18

18
ÖFEIGUR
mér þessar leiðbeiningar, slitnaði upp úr samstarfi mínu
og þeirra. Alþjóð manna veit, að það sem á milli bar
var gagnólíkt viðhorf til bolsivismans. Mér var ljóst,
og hafði verið það frá því byltingarríkið var stofnsett
1917, að bolsivikar og þingstjórnarmenn gátu ekki sam-
einast fremur en austrið og vestrið. Hermann, Ey-
steinn, Guðbrandur, Skúli og Vigfús héldu, að unnt
væri að mynda stjórnarmeirihluta móti Mbl.mönnum
úr Framsókn, krötum og bolsivikum. Þetta var hin lengi
umtalaða vinstri stjórn. Allur fjandskapur Hermanns
og Eysteins við Ólaf Thors og stallbræður hans byggð-
ist á því að óhætt væri að loka samstarfsdyrum í þá
átt, því að Hermann gæti um allan aldur setið í forsæti
og Eysteinn við kassann, þar sem Mbl.menn biðu með
öðrum eiðrofum við eiturstrauma pólitískrar Nástrand-
ar. Þessi vinstritrú gaf Eysteini biðlund í nærri 6 ár
og Hermanni átta. Til lengstu laga vonaði Vigfús líka
að vinstri-stjarnan kæmi með skæru ljósi upp á himin-
inn. En nú þegar búið er að stimpla bolsivika sem alls-
herjar svikara og fjörbaugsmenn, og liðsoddar Fram-
sóknar hafa, eingöngu vegna föðurlandsins, sett sig
í kjöltu Mbl.manna, þá vill hinn einlægi vinstrimaður
Vigfús láta líta svo út, sem skoðanamunur milli mín
og gistivinanna hafi ekki verið út af bolsivikum, held-
ur 'vegna mismunandi skoðana á framkomu forsetans
á Bessastöðum. Vigfús Guðmundsson er búinn að
gleyma því, að um þetta leyti voru bolsivikar að leggja
skáld og listamenn undir áróðursveldi sitt og mynduðu
kaupkröfufélag úr þessum frumefnum. Tónmenntadeild
Jóns Leifs er virkur þáttur í þessu félagi. Sveinn
Björnsson forseti misskildi þessa hreyfingu, eins og
bóndinn í Hreðavatnsskála. Hann gerðist ,,verndari“
þessa félagsskapar og hafði heimboð fyrir allan söfn-
uðinn suður á Bessastöðum. Félagið var þjóðhættulegt
skemmdarverk. Það var byggt á þeim skilningi, að
listamenn ættu að stríða saman í kaupkröfufélagi á
hendur mannfélaginu, og að afrek í bókmenntum
og listum séu unnin í samfélagi eins og þegar verka-
menn koma sér saman um að auka atvinnu sína með
því að takmarka afköstin. Öll stórvirki í listum og
bókmenntum eru unnin af einstaklingum, en aldrei af
verkfallsfélögum. Auk þess logaði þessi félagsskapur,
sem helgaður var af ,,vemd“ og veizluhöldum á Bessa-