Húnavaka - 01.01.2018, Page 280

H Ú N A V A K A 278
kom í ljós að íslenska ullin hafði staðið sig
alveg ljómandi vel en í upphafi hafði ekki
verið mælt með því að nota hana. Nokkuð
var um upplitað graff en það var mesta furða
hvað litir héldust.
Á fyrsta fundi ársins sem haldinn var í
Félagsheimilinu í lok febrúar kom Jóhanna
Erla Pálmadóttir og kynnti Prjónagleði 2016,
prjónahátíð sem halda átti í byrjun júní.
Vegna þessarar hátíðar var rætt um að byrja
að skreyta bæinn fyrr en árið áður, sérstak-
lega svæðið í kringum grunnskólann, Íþrótta-
miðstöðina og Félagsheimilið þar sem dag-
skrá hátíðarinnar myndi að mestu leyti fara
fram.
Viku síðar, á hlaupársdegi, mættu sautján
konur á fund prjónagraffara. Prjónagröffur-
um hafði borist stærðar kassi fullur af
glaðningi frá Ístex. Stuttu síðar bárust fullir
haldapokar af alls kyns litríku og skrautlegu
garni að gjöf bæði frá Sigurlaugu Gísladóttur
í Húnabúð og frá handprjon.is í Hafnarfirði.
Frábær styrkur frá þessum fyrirtækjum sem
svo sannarlega kom sér vel í verkefninu okkar.
Ákveðið var að hafa lopapeysuþema í „miðbænum“ vegna Prjónagleðinnar,
en von var á útlendum gestum sem gaman væri að sýna fjölbreytt íslenskt
mynstur.
Á fundi um miðjan mars voru strax komnar nokkrar glæsilegar staura-
lopapeysur og í byrjun apríl voru lopapeysurnar margar komnar með and-
lit, og útlit fyrir að „íbúafjölgun“ yrði nokkur á Blönduósi þetta sumar. Í byrjun
maí hittust graffarar svo í grunnskólanum þar sem stauraskrautið var klofið í
herðar niður en Erna Björg mætti þangað með owerlock-saumavélina sína.
Þá var tilbúið skraut á um 20 staura, fyrir utan allt það sem til var frá sumrinu
áður og það sem búið var að fréttast af í framleiðslu hjá handverksfólki um
allan bæ.
Um miðjan maí fundust svo fyrstu uppsettu staurakarlarnir á Holtabraut-
inni og þá varð ekki aftur snúið. „Íbúum“ bæjarins fjölgaði jafnt og þétt og eins
og árið áður var bærinn litríkur, glaðlegur og yndislegur á að líta allt sumarið.
Verkefnið fékk umfjöllun alls kyns fjölmiðla; vefmiðla, dagblaða og útvarps og
aðstandendur þess voru allir alsælir. Óeigingjarnt starf ótalmargra bæjarbúa
á öllum aldri hafði aftur skilað glæsilegum bæ. Skrautið hékk uppi fram í
september en beðið var með að taka það niður því von var á nokkuð stórum
hópi frá Højskolen for design og håndarbejde í Skals í Danmörku sem ekki
vildi missa af dýrðinni.
Arnar sveitó.
Ljósm.: Magdalena Berglind
Björnsdóttir.