Skessuhorn - 20.12.2006, Side 47

MIÐVIKUDAGUR 20. DESEMBER 2006
47
Þníður og Sturla Þórðarson eiginmaður hennar ásamt bömunum Steinunni, Kristjáni, Friðrik og Hönnu Dóru.
með því verkefhi átti að reyna að
koma á fót flísa- og steinagerð.
Listakonan Kogga bjó hér í rúmt
ár og vann við tilraunir með leir og
var komin með hugmynd að fram-
leiðslulínu, en það fékkst ekki fjar-
magn til þess að hefja framleiðslu.
Þetta hefði orðið dýr ffamleiðsla
sem þarfnaðist niðurgreiðslna og
illa samkeppnishæf í því umhverfi
sem við höfum búið við.
Starf ferðamálafulltrúa hér var
lagt niður árið 2003 og því var
mótmælt þar sem mörgum fannst
þetta mikil afturför, en nú hefur ný
sveitarstjórn lofað að þessu starfi
verði komið á laggirnar aftur og
vonandi fýlgir því kippur í ferða-
þjónustu á svæðinu."
Ahugamennskan
homsteinn
Þrúður er mikið félagsmálatröll
og segist sjálf hafa setið í nánast
öllum nefndum sveitarinnar á ein-
hverjum tíma.
„Eg hef gaman af félagsmálum
og mér finnst þátttaka í félagsstarfi
vera liður í að rækta samfélagið
sem við búum í. Ég held ég hafi
setið einhvern tíma í nánast öllum
nefhdum hér á svæðinu og hef auk
þess starfað með mörgum félög-
um. Menningarstarf er þess eðlis
að áhugamennskan hlýtur alltaf að
skipta þar miklu máli. Það gerist
aldrei neitt ef allir bíða eftir því að
„hinir“ geri eitthvað fyrir þá.
Ég hef alltaf haft gaman af alls
konar sprelli og býð mig gjama
fram í skemmtinefndir hjá kvenfé-
laginu þegar vantar í þær. Ég sat
reyndar í skemmtinefhd Jörvagleði
tvisvar þótt enginn eigi að sitja oft-
ar en einu sinni í henni. Jörvagleð-
in var endurvakin hér í Dölum árið
1975, þetta er hluti af sögu okkar
og gaman að geta komið henni af
stað aftur og nú er hún haldin ann-
að hvert ár.
Það er hægt að taka þátt í félags-
starfi á ýmsum forsendum. Ég hef
t.d. starfað með leikfélaginu þótt
ég sé engin leikkona sjálf. Ég hef
saumað þar búninga og leiktjöld
og málað þau og munar ekkert um
það þar sem ég er vön saumaskap
og hef meðal annars saumað
konsertkjóla á Hönnu Dóra sem
syngur í Berlín. Ég vandist því sem
bam að hún móðir mín saumaði
allt á okkur krakkana og hún end-
aði á þvf að sauma upphluti, meðal
annars á okkur allar systurnar."
Þótt Þrúður syngi ekki sjálf seg-
ist hún alltaf hafa haft gaman af
tónlist og látdð börnin syngja á sal
í skólanum. „Krakkarnir mínir eru
öll mjög músíköls þótt þau hafi
það eflaust úr föðurættinni," bætir
hún við og hlær.
Líklega eru kvenfélögin
böm síns tíma
„Ég hef líka alltaf verið í kvenfé-
laginu, en það starf hefur dregist
mjög saman að undanförnu og við
erum ekki nema tíu konur virkar í
því enn. Það er sama hvað við
reynum til að vera nútímalegar og
hafa það skemmtilegt, þá fjölgar
ungum konum ekki. Við höfum
ekki staðið í stöðugum baksti eða
sjálfboðavinnu heldur bjóðum upp
á alls konar skemmtilegheit eins og
námskeið í því sem er vinsælast á
hverjum tíma og skemmtikvöld.
Ekki er ástæðan heldur sú að við,
þessar gömlu séum of ráðríkar því
við viljum gjarna víkja fyrir yngri
konum, það er bara svo margt í
boði og mikil hreyfing á fólki og
konurnar koma og fara. Ég held
kannski að kvenfélögin era ein-
faldlega börn síns tíma.
Fjölskyldan
og ffamtíðin
Það er enginn verkefiiaskortur
fyrirsjáanlegur hjá Þrúði í framtíð-
inni þótt hún sé ekki lengur skóla-
stjóri eða fastráðinn kennari.
„Ég var alveg tilbúin að hætta og
það fýlgdi því engin eftirsjá, þótt
manni bregði auðvitað við að
hætta í svona krefjandi starfi. Ég
hef haft meira en nóg að gera síð-
an og sé ekki fram á verkefnaskort
fremur en hingað til. Ég er á fullu
að sinna ömmuhlutverkinu sem er
mjög skemmtilegt, en ég á átta
barnabörn. Ég hef meira að segja
farið til Berlínar til að passa því
yngri dóttir mín, Hanna Dóra,
sem er söngkona býr þar. Ég sé
hana ekkert sjaldnar en Steinunni,
sem er fulltrúi hjá Sparisjóði Vest-
firðinga á Patreksfirði því það er
ekki síður erfitt ferðalag þar á
milli. Synirnir Kristján, fram-
kvæmdastjóri Rauða Krossins og
Friðrik, hljóðupptökumaður og
bassaleikari í Sálinni búa báðir í
Reykjavík með fjölskyldum sínum.
Fjölskyldan skiptir mig miklu
máli. Við systkinin höfum alltaf
haldið vel hópinn og verið miklir
vinir. Við höfum fyrir reglu að
hittast öðru hverju á systkinamót-
um og með börnin okkar,“ segir
Þrúður Kristjánsdóttir að lokum.
JH
■t-
*
*■
J>íngféoá&wt
Styáí'dynda fíoMóÍm
(Uácvt Íanddtnmmum
öiium
g£eðí£eg%a $é£a
ag fwtAceCdm á ntjju ám
Óskum viðskiptavinum
okkarsvo og
Vestlendingum öllum
gleðilegrajóla ogfarsældar
á komandi ári meðþökk
fyrir viðskiptin á liðnu ári
Borgarnesi
s

*
■*

*