Morgunblaðið - 27.06.2019, Blaðsíða 51

MINNINGAR 51
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 27. JÚNÍ 2019
✝ Guðlaug GuðnýJónsdóttir
fæddist 1. júlí 1922
á Hellissandi í Nes-
hreppi utan Ennis.
Hún lést á Hrafn-
istu í Reykjavík 5.
júní 2019.
Foreldrar henn-
ar voru Ingveldur
Ástrós Sigmunds-
dóttir frá Akur-
eyjum í Helgafells-
sveit, f. 2. nóvember 1880, d. 5.
júlí 1971, og Jón Pétursson, f. 24.
febrúar 1894, d. 21. febrúar
1925.
Guðlaug átti einn bróður, Sig-
mund Magnús, f. 29. desember
1917, d. 10. janúar 2015. Hann
bjó í Bandaríkjunum með fjöl-
skyldu.
Guðlaug ólst upp á Hellissandi
hjá móður sinni sem var skóla-
stýra við barnaskólann þar en
faðir hennar dó þegar hún var
tæpra þriggja ára. Ingveldur
flutti til Reykjavíkur með börnin
árið 1935 þegar Sigmundur byrj-
aði í Menntaskólanum í Reykja-
vík.
arliðadóttir, þau eiga tvö börn, 3)
Jón Hreinn, f. 1952, og 4) Hrönn,
f. 1954, maki Þráinn Sigurðsson,
þeirra börn eru Guðlaug Íris, f.
1977, maki Stefán Rósar Esj-
arsson, þau eiga þrjú börn: Finn-
ur Þór, f. 1982, sambýliskona
Sunna Rós Agnarsdóttir, og Frið-
rik Ingi, f. 1990, sambýliskona
Sara Þöll Halldórsdóttir.
Guðlaug gekk hefðbundna
skólagöngu í Reykjavík eftir að
hún flutti frá Hellissandi, hún fór
síðan í Verslunarskóla Íslands.
Hún starfaði síðan í skóbúð
Hvannbergsbræðra og í heildsölu
Ásgeirs Sigurðssonar, Edinborg.
Guðlaug sinnti húsmóð-
urstörfum ásamt uppeldi fjög-
urra barna og umönnun móður
sinnar.
Á efri árum sótti hún fé-
lagsstarf eldri borgara. Lengst af
bjuggu Guðlaug og Finnur í
Hvassaleiti 26 en 2007 flutti Guð-
laug á Sléttuveg 19 þar sem hún
bjó þar til hún fór á Hrafnistu
2014 þar sem hún lést.
Útför Guðlaugar fer fram frá
Áskirkju í dag, 27. júní 2019,
klukkan 13.
Guðlaug giftist
Finni Sigur-
björnssyni sjómanni
þann 15. mars 1947,
f. í Kirkjuskógi, Mið-
dölum, 2. júní 1921,
d. 15. ágúst 1982.
Foreldrar hans voru
Lilja Kristín Árna-
dóttir frá Jörfa í
Haukadal, f. 19.
október 1887, d. 30.
september 1981, og
Sigurbjörn Guðmundsson frá
Þorgeirsstaðahlíð í Miðdölum, f.
12. janúar 1881, d. 15. febrúar
1950.
Guðlaug og Finnur eignuðust
fjögur börn: 1) Kolbrún, f. 1947,
maki Snorri Ingimarsson, þeirra
börn eru Áslaug, f. 1967, fyrrver-
andi maki Páll Stefánsson, þau
eiga tvö börn og tvö barnabörn,
og Ingimar, f. 1973, maki Arna
Björk Kristinsdóttir, þau eiga tvö
börn, 2) Erna, f. 1950, fyrrver-
andi maki Jörundur Markússon,
þeirra börn eru Eva María, f.
1978, sambýlismaður Magnús S.
Tryggvason, og Ívar Örn, f. 1984,
maki Guðfinna Ýr Sum-
Móðir mín Guðlaug G. Jóns-
dóttir, Gulla amma í Hvassó eða
Gulla langa á Hrafnistu, er látin
tæplega 97 ára gömul.
Þetta voru þau nöfn sem hún
var kölluð af afkomendum sínum.
Það er margs að minnast eftir
langa ævi. Við vorum venjuleg al-
þýðufjölskylda, mamma, pabbi og
við fjögur systkinin. Einnig bjó
Ingveldur amma, móðir mömmu,
ávallt hjá okkur og fannst okkur
það sjálfsagt.
Við vorum frumbyggjar í
Hvassaleiti 26 með kartöflugarða í
kring og skautasvell við hliðina.
Pabbi var á millilandaskipum og
því sá mamma alfarið um heimilið,
allt gekk þetta upp með nægju-
semi og dugnaði.
Fjölskyldan ferðaðist oft um
landið á sumrin og það var lítið
mál fyrir pabba og mömmu að
pakka í Volkswagen-bjölluna fjór-
um börnum og Ingveldur amma
var oft með í för.
Amma sat í framsætinu við hlið
pabba, leiðin lá í Borgarnes, þar
gisti amma hjá frænku sinni og
beið á meðan mamma og pabbi
fóru áfram með okkur systkinin,
Kolbrún og Erna í aftursætinu, ég
og Jón bróðir í skottinu aftast í
bílnum og útilegubúnaðurinn á
toppnum og við furðum okkur oft
á því hvernig í ósköpunum þetta
gekk upp.
Oftast var farið á Snæfellsnesið
þaðan sem mamma var ættuð.
Tjaldað var við einhvern lækinn á
leiðinni eða gist í Stykkishólmi þar
sem vinafólk hennar bjó. Þetta
voru góðir tímar, við brosum nú að
þessum minningum, hvernig þetta
allt gekk með sex manna fjöl-
skyldu og ömmu, en vissulega
þekktum við ekkert annað. Marg-
ar skemmtilegar minningar eig-
um við um Sigmund bróður
mömmu, hann sagði okkur
skemmtilegar sögur sem tengdust
Snæfellsnesinu. Þegar mamma og
bróðir hennar töluðu um Jökulinn
þá var að sjálfsögðu átt við Snæ-
fellsjökul hinn eina sanna.
Mamma talaði mikið um Jökulinn
sem sást vel frá Hrafnistu.
Það var mömmu og okkur öll-
um mikill missir þegar pabbi lést
skyndilega árið 1982. Mamma bjó
ein eftir það og þá kom vel í ljós
hve sjálfstæð og dugleg hún var.
Hún ferðaðist innan- og utan-
lands með vinkonum sínum. Hún
átti fjölda myndaalbúma frá þess-
um ferðum sínum sem hún skoðaði
oft og rifjaði upp skemmtileg ferða-
lög.
Mamma var mikil hannyrða-
kona, prjónaði ungbarnapeysur,
saumaði út harðangursdúka og
myndir sem hún gaf börnunum að
ógleymdum jólasokkum sem fóru
inn á hvert heimili, alls þessa fá nú
afkomendur hennar að njóta. Við
systkinin eigum fallega hluti eftir
hana.
Mamma var mjög trygg vinum
sínum og ættingjum, gladdi fólk
með heimsóknum og símtölum,
taldi það aldrei eftir sér að fara bæ-
inn á enda í strætó eða gangandi í
heimsóknir, þetta gaf henni mikið
og ekki síður þeim sem sem fengu
að njóta tryggðar hennar.
Hún fylgdist með afkomendum
sínum og spurði oft um þau. Barna-
börnin eru sjö, langömmubörnin
eru níu og langalangömmubörnin
eru tvö. Hann er orðinn stór hóp-
urinn sem hún var afar stolt af.
Mamma bjó lengst í Hvassaleiti
26 en flutti á Sléttuveg 19 árið
2007, flutti síðan á Hrafnistu í
Reykjavík árið 2014, ánægð þar
innan um sitt dót og handavinnu.
Hún var þakklát fyrir sína
löngu ævi og kvaddi sátt.
Hvíl í friði.
Þín dóttir,
Hrönn.
Takk, elsku amma og langa,
fyrir samveruna og samfylgdina.
Vertu nú yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sigurður Jónsson frá Presthólum)
Góða ferð, amma – Guð geymi
þig.
Guðlaug Íris, Stefán og
krakkarnir.
Nú er Guðlaug tengdamamma
eftir langa vegferð komin til fund-
ar við eiginmann og foreldra. Hún
var sátt við Guð og menn og þráði
hvíld.
Ég kynntist Guðlaugu og Finni
fyrir meira en hálfri öld þegar við
Kolbrún tókum saman. Við urðum
foreldrar ung þegar Áslaug fædd-
ist. Guðlaug var þá boðin og búin
til að leggja sitt af mörkum við
umönnun Áslaugar. Guðlaug og
Finnur bjuggu á þessum tíma í
Hvassaleiti og hjá þeim Ingveldur
móðir hennar, þá háöldruð og
rúmföst, hana önnuðust hún og
Finnur af mikilli alúð, þar til Ing-
veldur fór á Hrafnistu 1968.
Guðlaug talaði oft um sumar-
dvalir sínar í Akureyjum í Helga-
fellssveit, þar sem hún var sumar-
langt hjá ömmu sinni, móðursystur
og fjölskyldu. Kríuegg og fiskur
var stór þáttur fæðis í eyjunum og
er það kannski ávísun á langt líf.
Tengdamamma ferðaðist mikið
bæði með vinkonunum sem hún
kallaði „stelpurnar“ innanlands í
gönguferðum og jafnvel hesta-
ferðum.
Síðan urðu það útlönd með
Finni þar til hann dó 1982 og eftir
það með vinkonum sínum. Hún
naut þeirra ferða.
Tengdamamma var sjómanns-
kona svo oft var vinnudagurinn
langur og því að mörgu að huga.
Hún naut þá stuðnings móður
sinnar meðan heilsa hennar leyfði.
Við hjónin ferðuðumst með
henni bæði innanlands og utan og
hún heimsótti okkur nokkrum
sinnum til Svíþjóðar.
Ég er þakklátur fyrir að hafa
átt Guðlaugu og Finn að sam-
ferðafólki.
Snorri Ingimarsson.
Guðlaug G. Jónsdóttir
Í dag, 25. júní, fer fram útför
Sjafnar tengdamóður minnar.
Þennan dag fyrir einu ári síðan
lést móðir mín og hvílir nú í Hafn-
arfjarðarkirkjugarði.
Þessar tvær góðu konur,
tengdamóðir mín og móðir mín,
bjuggu í sitt hvoru landinu og um-
gengust því ekki mikið. Þær
spurðu þó alltaf hvor um aðra og
við bárum alltaf kveðjur til og frá
þeim hvorri til annarrar. Það slær
kannski skökku við að skrifa um
móður mína í kveðjunni til Sjafnar
en einhvern veginn er það þannig
að þegar ég hugsa til Sjafnar
þessa dagana þá hugsa ég til
mömmu í næstu hugsun. Ég ber
þær saman og hugsa um lífið og til
þess að árið 1965 voru þær báðar
Sjöfn
Guðmundsdóttir
✝ Sjöfn Guð-mundsdóttir
fæddist 22. ágúst
1935 í Reykjavík.
Hún lést á Landspít-
alanum 14. júní 2019.
Útför Sjafnar fór
fram frá Seltjarnar-
neskirkju 25. júní
2019.
Þessi grein er end-
urbirt því að upphaf
hennar vantaði. Beð-
ist er velvirðingar á mistökunum.
ungar og áttu báðar
von á barni. Þær eign-
uðust börnin á fæð-
ingardeild Landspít-
alans í janúar og júní
alveg óvitandi um til-
veru hvorrar annarr-
ar. Það var svo 24 ár-
um síðar að þær
tengdust þegar börn-
in þeirra fundu hvort
annað og ákváðu að
gifta sig. Þar með
deildu þær einhverju því stærsta
og mesta sem hægt er að deila í líf-
inu, börnunum sínum og sameig-
inlegum barnabörnum.
þessar tvær konur voru ekki lík-
ar en það var kannski það besta við
þær. Í gegnum tíðina hef ég fengið
að heyra frá börnunum mínum að
þeim finnist gaman að eiga svona
ólíkar ömmur.
Það besta við að elska ólíkt fólk
er þegar manni tekst að taka það
til sín sem höfðar til manns og bera
það áfram. Eitt agnar lítið dæmi
um það er naglalakk. Ég dáðist
alltaf að nöglunum hennar Sjafnar
sem voru iðulega óaðfinnanlega
lakkaðar í fallegum bleikum litum.
Við áttum það sameiginlegt að
finnast bleikir litir fallegir og núna
er ég búin að lakka neglurnar
bleikar henni til heiðurs.
Ég kynntist því heima hjá henni
að naglalakk er ekki bara fallegt og
fínt heldur er hægt að nota það til
að tjá fólki væntumþykju sína.
Sjöfn og dóttir hennar, Teddý, lökk-
uðu neglurnar saman, tengdafor-
eldrar mínir lökkuðu neglurnar á
dóttur minni og undanfarin ár hefur
Teddý mágkona mín séð um að
lakka neglurnar á Sjöfn sem hefur
dvalið á deild fyrir heilabilaða á
Grund. Ég hef fylgst með og dáðst
að því hvernig Teddý hefur, m.a.
með því að lakka neglurnar á
mömmu sinni, séð til þess að Sjöfn
hafi fengið að halda reisn sinni þrátt
fyrir heilabilunina. Þvílík væntum-
þykja og virðing fyrir ástkæru for-
eldri er ekki alveg sjálfgefin.
Það sló mig þegar ég var á leið-
inni hingað til Íslands til að fylgja
Sjöfn til grafar að í þetta sinn mun
ég geta heimsótt þær báðar,
tengdamóður og móður, í sömu
ferðinni.
Svo sló það mig að þær eru báðar
dánar. Sú síðasta af foreldrum okkar
mannsins míns hefur farið á vit feðra
sinna og þar með erum við börnin
þeirra orðin elsta kynslóð fjölskyld-
unnar. Það er gangur lífsins.
Fyrr í dag hitti ég góða vini, þar
á meðal lífsglaða og lífsreynda
ekkju sem sagði mér að hún sam-
gleðjist þeim sem deyja en sam-
hryggist þeim sem eftir lifa. Ég
geri hennar orð að mínum:
Ég samhryggist ykkur elskurn-
ar sem syrgið Sjöfn.
Elsku tengdamamma, ég sam-
gleðst þér yfir lífinu þínu og því sem
það færði þér, og mér. Englarnir og
við vökum yfir sálu þinni.
Ég ber þær saman, í hjarta
mínu.
Elín María Hilmarsdóttir.
BÖÐVAR JÓNSSON
málarameistari,
Miðtúni 7,
lést 19. júní á gjörgæsludeild
Landspítalans.
Útför hans fer fram frá Háteigskirkju
föstudaginn 28. júní klukkan 13.
Jón Einar Böðvarsson
Björn Böðvarsson
Árni Böðvarsson Bozena Zofia Tabaka
Innilegar þakkir fyrir hlýjar samúðarkveðjur
og vinarhug vegna andláts ástkærs
eiginmanns, föður, afa, bróður og mágs,
HILMARS PÉTURS ÞORMÓÐSSONAR
blaðamanns,
sem lést föstudaginn 10. maí.
Þökkum öllum sem komu að umönnun hans.
Fyrir okkar hönd og annarra ástvina,
Björg Atladóttir
Atli Örn Hilmarsson
Steinþór Óli Hilmarsson
Hilmar Ársæll Steinþórsson Katrín Ósk Baldvinsdóttir
Steinunn Helga Steinþórsd.
Ásgeir Þormóðsson Valgerður Ólafsdóttir
Innilegar þakkir til allra er sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför
móður okkar, tengdamóður, ömmu
og langömmu,
GEIRÞRÚÐAR FINNBOGADÓTTUR
HJÖRVAR
sjúkraliða,
Furugrund 52.
Starfsfólki Hrafnistu Reykjavík sendum við sérstakar þakkir.
Finnbogi Þormóðsson Sigrún Lára Shanko
Tryggvi Þormóðsson Anna Sigríður Sigurðardóttir
Jóhanna Þormóðsdóttir Karl Ragnarsson
Þormóður Þormóðsson
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir
og afi,
ÁSBJÖRN MAGNÚSSON,
lést á Heilbrigðisstofnun Vesturlands á
Akranesi 24. júní.
Útför hans fer fram frá kapellunni
á Drangsnesi laugardaginn 29. júní klukkan 14.
Valgerður Magnúsdóttir og fjölskylda
Elsku yndislega mamma okkar,
tengdamamma og amma,
EMILÍA PETREA ÁRNADÓTTIR,
Bjarkargrund 20, Akranesi,
andaðist á Heilbrigðisstofnun Vesturlands,
Akranesi, 7. júní. Útförin fer fram frá
Akraneskirkju miðvikudaginn 3. júlí klukkan 13.
Helena Guttormsdóttir
Lárus Bjarni Guttormsson Hildur Jónína Þórisdóttir
Axel Máni, Guttormur Jón, Halldór, Bárður,
Þórir, Aðalsteinn og Emilía Margrét
Ástkær eiginkona mín, móðir og amma,
EVA ÓSK ÞORGRÍMSDÓTTIR,
Æsufelli 4,
Reykjavík,
lést mánudaginn 17. júní.
Útförin fer fram í kyrrþey.
Blessuð sé minning þín.
Valgeir Reynisson
Birgitta Sif Pétursdóttir
Karl Pétursson
Aþena Mist Ragnarsdóttir
Grabriel Elvar Valgeirsson
Kristján Helgi Valgeirsson
og barnabarn
Elskuleg móðir okkar,
VALDÍS ÁRMANN
frá Skorrastað í Norðfirði
Hátúni 17, Eskifirði,
lést á Fjórðungssjúkrahúsinu í Neskaupstað
aðfararnótt sunnudagsins 23. júní.
Útför hennar fer fram frá Eskifjarðarkirkju laugardaginn 6. júlí
klukkan 14. Jarðsett verður í kirkjugarðinum í
Hermannastekkum í Hamarsfirði sunnudaginn 7. júlí klukkan 14.
Fyrir hönd vandamanna,
Guðjón Ármann, Ólafur,
Árni Þórður og Þóra Sólveig