Skessuhorn - 20.12.2017, Qupperneq 61

MIÐVIKUDAGUR 20. DESEMBER 2017 61
Kveðjur úr héraði
Starfsmannafélag
Reykjavíkurborgar
óskar félagsmönnum
og fjölskyldum
þeirra gleðilegrar
jólahátíðar,
árs og friðar Hugheilar óskir um gleðileg jól og farsælt komandi ár.
Þökkum stuðning á árinu sem er að liða
og væntum góðs samstarfs á nýju ári.

Ásmundur Einar Daðason og
Halla Signý Kristjánsdóttur
þingmenn framsóknar í NV kjördæmi
SK
ES
SU
H
O
R
N
2
01
7
Enn og aftur nálgast jól og mér aft-
ur boðið að skrifa kveðju úr héraði
í Skessuhorn. Ég sagði náttúrulega
,,já.“ Lesendur þurfa að eiga það við
ritstjórann.
Ýmislegt hefur drifið á dagana frá
síðustu jólum.
Eiginmaðurinn orðinn sextugur.
Ég reyndi að létta undir þegar far-
ið var yfir tímamótin. Það var gert
að hætti Frónbúa, farið á ,,Tene-allt-
innifalið.“ Mjög gott að fara til heitu
landanna í febrúar, af hvaða tilefni
sem er. Maðurinn segist ekkert bréf
hafa fengið frá FEBAN í tilefni af-
mælisins, þannig að það hefur hvílt
á mínum herðum að finna eitthvað
fyrir hann til að hafa fyrir stafni síð-
an, svona utan vinnutíma.
Rétt eftir að við komum heim, þá
þurfti hann að hugsa um að koma
mér á Heilbrigðisstofnun Vestur-
lands, hvar ég var lögð inn vegna
krankleika. Mér finnst ástæða til að
nefna þetta, þar sem starfsfólkið á
Sjúkrahúsinu hér á Akranesi var al-
deilis frábært. Þjónustan ekki síðri
en á Tenerife. Ég læknaðist á nokkr-
um dögum og hef bara verið hress
síðan.
Þegar sumraði, fórum við hring-
veginn. Þar þurfti að tala næstum
eins mikla útlensku og á áðurnefndri
Tenerife. ,,The people of Djúpivog-
ur would like to thank you for us-
ing the toilet...“ Mikið var freistandi
að skrifa ,,ekkert að þakka – verði
ykkur að góðu“ undir skiltið. Nú er
ég bara orðin svo prúð að ég gerði
það ekki. Í lok hringferðarinnar var
komið við á Fiskideginum mikla á
Dalvík sem var ágætt. Það fer víst
fækkandi fiskidögum hér í bæ.
Á haustdögum hittumst við,
fermingarsystur, í Svignaskarði. Að-
alfundarefnið vorum við sjálfar, hve
vel við værum framgengnar, ung-
legar og sprækar. Síðan lá leiðin í
Ullarselið og á Landbúnaðarsafn-
ið á Hvanneyri, okkur til mikillar
ánægju. Við gátum líka ekið upp að
dyrum.
Í október var mætt, einn ganginn
enn, á kjörstað við Vesturgötuna. Að
komast þangað var hálfgert hindr-
unarhlaup, eins og verði hefur und-
anfarið. Fólk er nánast hætt að rata
um þá ágætu götu. Kannski var það
þess vegna að margir virðast hafa
verið hálfvankaðir þegar á kjörstað
kom. Það gæti útskýrt ýmislegt.
Eitt er það sem ég má ekki gleyma
að nefna. Eftir að fyrirtækið Sansa
tók til starfa hér á Akranesi hafa
samskipti okkar hjóna breyst til tals-
verðs batnaðar. ,,Nei – það verð-
ur ekki kjötfars í kvöldmatinn...nei,
ekki heldur bjúgu...nei, ég má ekk-
ert vera að því að fara sjálf út í búð...
ok mér er alveg sama þótt við höf-
um skyr...“ hljómar núna svona: ,,Ég
er búin að panta – getur þú sótt?“
Hann segir alltaf: ,,Já, elskan mín...“
(eða þannig túlka ég það). Best að
taka það fram að Sansa styrkir ekki
gerð þessarar kveðju.
Sjöunda barnabarnið leit dagsins
ljós nú í nóvember. ,,Blessun fylgir
barni hverju“ er svo sannarlega rétt.
Ef ekki væru barnabörnin, þá hefði
ég t.d. misst af marglyttuveiðum í
sumar. Það átti nefnilega að ná úr
þeim rafmagninu. Hugmyndinni er
hér með komið á framfæri.
Þegar lítið lifir af árinu þarf mað-
ur að nýta vel þá daga sem eftir eru.
Nota jólin sem pressu til að fegra
heimilið. Nú sef ég í herbergi, upp-
færðu eftir ráðleggingum ,,Skreyt-
um hús.“ Búið að mála dökkgrá-
brúnt yfir hvíta litinn sem var víst
orðinn algjörlega út úr kú. Sá sex-
tugi er alveg með þetta.
Ég óska öllum gleðilegra jóla, árs
og friðar.
Lifið heil,
Fjóla Ásgeirsdóttir,
Kirkjubraut 12, Akranesi
Þetta var allt „Sansað“ á árinu