Skessuhorn - 20.12.2017, Blaðsíða 85

MIÐVIKUDAGUR 20. DESEMBER 2017 85
Erfitt að fara frá
ungbarni til Afríku
Í október fór Halldór til Líberíu og
Sambíu, sem voru erfiðustu ferðirn-
ar til þessa því hann átti lítinn tveggja
mánaða dreng heima á Akrnesi.
„Það var mjög erfitt að fara frá hon-
um svona litlum og að skilja Katr-
ínu eftir með þrjú börn. Sem betur
fer eru ferðirnar ekki langar. Líbería
er fyrsta landið sem ég fer til í Vest-
ur-Afríku en þar er allt svolítið frá-
brugðið austur- og suðurhluta Afr-
íku. Í Líberíu hafa svo miklar hörm-
ungar átt sér stað í gegnum árin.
Þar hafa verið tvær langar borgara-
styrjaldir. Þjóðin fór líka mjög illa út
úr ebólufaraldrinum fyrir fáeinum
árum. Meirihluti íbúa Líberíu hefur
upplifað hörmungar á eigin skinni
eða á einhvern nákominn sem hef-
ur lifað af hörmungarnar eða jafn-
vel látið lífið. Þar eru miklar áskor-
anir hjá Rauða krossinum og mik-
il þörf fyrir aðstoð. Mér þótti samt
svo merkilegt hvað fólkið var alltaf
vingjarnlegt og venjulegt, þrátt fyr-
ir að hafa lifað í gegnum þessa erfið-
leika,“ segir Halldór.
Löng ferðalög sem taka
á bæði líkama og sál
Aðspurður hvort fjölskyldan óttist
ekki um hann í þessum ferðum, seg-
ir hann þau eflaust gera það. „Katr-
ín lætur mig ekki finna mikið fyr-
ir því en ég veit að hún hefur al-
veg smá áhyggjur. Ég held að börn-
in séu of lítil til að skynja hættuna,
þau upplifa bara söknuð og telja nið-
ur í að pabbi komi aftur heim. Ég
held að ég sé sjálfur mest stressað-
ur, allavega áður en ég fer út. Ég veit
aldrei við hverju ég á að búast, en ég
verð alltaf rólegur þegar ég er kom-
inn út og hef hitt fólkið. Sama hvert
ég hef komið, þá eru allir svo vin-
gjarnlegir,“ segir Halldór. „En ég
held að það sé ekki mikið að óttast.
Rauði krossinn er með mjög strang-
ar öryggisreglur og ég fer bara al-
gjörlega eftir þeim.“ Halldór segir
að ferðirnar taki þó verulega á bæði
líkama og sál. „Þetta eru mjög löng
ferðalög, maður er að hitta margt
nýtt fólk, heyra nýtt tungumál og
meðtaka svo margar nýjar upplýs-
ingar á einni viku. Heilinn er á fullu
allan tímann auk þess sem maður er
alltaf að gæta sín því maður þekkir
aðstæður ekki alveg. Þegar ég kem
heim sef ég því mjög mikið og er
oft lengi að jafna mig, “ segir Hall-
dór. „En það er samt alveg þess virði
að fara í svona ferðir og upplifa allt
annan menningarheim. Maður lærir
svo mikið á þessu.“
arg/ Ljósm. úr einkasafni
Síðasta sumar voru 40 ár frá
því Örn Ingólfsson, oft kallað-
ur Dalabóndinn, hóf þátttöku í
rallý íþróttinni. En hann vill ekki
meina að hann keppi í rallýi held-
ur sé það þátttakan sem skipti
máli. „Ég er ekki á þannig bíl að
ég geti orðið sigurvegari,“ seg-
ir Örn og bætir því við að hann
taki þátt á Trabant. „Mínir sigrar
eru ef ég kem bílnum í gegnum
brautina í heilu lagi á tilsettum
tíma,“ bætir hann við og hlær.
Síðasta sumar var 16 ára lang-
afabarn Arnar með honum í að-
stoðarökumannssætinu, hún
Bríet Fríða Ingadóttir. „Það hefur
allt kynslóðabilið prófað að koma
með mér, börnin mín, barnabörn
og nú barnabarnabarn. Svo hef-
ur konan mín líka prófað. Flest-
ir mínir aðstoðarökumenn hafa
þó aðeins farið einu sinni hver,
það reynir nefnilega talsvert á
þolinmæðina að vera með mér
í bíl,“ segir Örn og hlær. Hann
hefur oftast keppt á Trabant en
hefur þó inn á milli prófað aðr-
ar bíltegundir. „Ég kann best við
Trabant. Þegar ég hef verið á
öðruvísi bílum er það bara ekkert
jafn skemmtilegt og það er aðal-
atriðið að hafa ánægju af þessu.“
Aðspurður hvort keppnirnar hafi
breyst mikið á þessum 40 árum
segir hann svo vera. „Bílarnir eru
alltaf að verða hressari og hress-
ari. Núna eru sumir komnir á
bíla sem eru 300 hestöfl. Minn
bíll er bara 30 hestöfl, en við för-
um þetta á þvermóðskunni en ekki
hestöflunum,“ segir Örn og hlær.
Aðspurður segist hann ekki vera
búinn að ákveða hvort hann ætli að
halda áfram að taka þátt næsta sum-
ar. „Ég á alveg eftir að strengja mín
áramótaheit. Annars hef ég ekkert
tekið þátt öll þessi 40 ár, það fer
alltaf bara eftir því hvernig stendur
á hverju sinni,“ segir rallýkapp-
inn Örn að endingu.
arg
Tekur þátt í rallýi með langafabarni sínu
Örn Ingólfsson hefur tekið þátt í rallýi í fjóra áratugi. Á myndinni situr hann á gömlum þátttökubíl en í dag tekur hann þátt á öðrum Trabant með númerið DALI.
Ljósm. úr safni Skessuhorns.
Hér var verið að tæma vörubíl hjá Rauða krossinum í Búrúndí. Athöfn á sjálfstæðisdegi Sambíu.
Halldór fór í safarí í Kenía, en hann
segist reyna að nýta hvert tækifæri
sem gefst til að skoða sig um í þeim
löndum sem hann kemur til.
Kynning á verkefninu í Búrúndí.
Morgunfundur undir trénu The Baobab Tree í Búrúndí.