Skessuhorn - 20.12.2017, Blaðsíða 83

MIÐVIKUDAGUR 20. DESEMBER 2017 83
Guðjón Jóhannesson er, eins og fram hefur
komið á síðunni hér á móti, prýðilega hag-
mæltur maður og má segja um hann eins og
fleiri bændur: „Yrkir fyrir aftan kýr / öll sín
bestu kvæði“. Hvort sem þau fjalla um hvers-
dagslega nú eða óhversdagslega viðburði eða
bara eitthvað sem flýgur um hug skáldsins á
þeim tímapunkti. Fyrir nokkrum árum þegar
stóð til að messa í Hellnakirkju og meðhjálp-
arinn og kona hans ætluðu að fara að gera
kirkjuna klára kom smá babb í bátinn:
Meðhjálparans mæta frú
og maður hennar vildu
rækja sína tryggu trú
og trúarlegu skyldu.
Stundarkorn í Guðshús gá
að glæða trúarbrestinn,
svolítið í Krist að kjá
og kannski hitta prestinn.
Er hyggjast ljúka upp hússins gátt
herrann sé oss næstur.
Þau einum rómi æpa hátt:
Ó mæ god og kræstur!
Rak þau nú í rogastans
rakinn vandi sýndur
því læst var húsið lausnarans
og lykillinn var týndur.
Aðeins magurt milliþil
munar þeim og himnafeðgum.
Hurðarþykktin hér um bil
heldur þeim frá anda göfgum.
En hjálparinn í huga skýr
hugsar nú með kerlu sinni.
Hve góðu ráðin gerast dýr
því Guð var læstur inni.
Þau skeyttu hvorki um lof né last
nú leysa skyldu vandann,
spenntu greipar, spyrntu fast
og spörkuðu upp hurðarfjandann.
Létt var sinnið lausnarans
er leiðina inn þau brutu
og feginsandvarp frelsarans
í fararlaun þau hlutu.
Eins og margir fleiri er Guðjón áhugamað-
ur um knattspyrnu og að sjálfsögðu stendur
hann með sínum mönnum gegnum þykkt og
þunnt. Þegar sá tannhvassi Suárez í nauðvörn
beitti tönnum sínum um of að mati einhverra
ófrómra skálka varð þessi bragur til:
Nú fimir stunda fótamenntir,
fylgjast með því kjaftaglenntir,
Unitedmenn og illa tenntir,
allan tímann biðu spenntir,
eftir því sem um ég les...
að óvart biti Suárez.
Heimsbyggðin af hneykslan öll
hristist þá með org og köll,
líkt og himnar hrynji og fjöll
þó heldur teljist lítil spjöll,
að ítalskt veini ýldufés
íbitið af Suárez.
Ef gjörð er tækling tveggja fóta
og tekst með henni legg að brjóta,
er talið hæfa og helst til bóta
að henda rauðu í slíka þrjóta.
Og líta á sem lúsables,
listamanninn Suárez.
Þó vel hann beri tenntan túl,
telst það hvorki rétt né kúl,
að dómanefndin drullufúl,
dæmi hann frá Liverpool.
Það er ljótt og lítið spes
að leggja fæð á Suárez.
Þeir Breiðvíkingar og fleiri starfrækja karla-
kór með glæsibrag. Liggur stundum við að
félagarnir nái tveggja stafa tölu. Sá góði kór
hefur þrjár meginreglur. 1. Syngja ekki sálma.
2. Syngja ekki jólalög. 3. Syngja ekki erlenda
texta. Þessar reglur setja þeim eðlilega nokk-
ur takmörk og skapa þörf fyrir texta á íslensku
og kemur hér einn skapaður til að mæta þeirri
þörf:
Heyr er húsum ríður,
harður, kaldur, stríður.
Hátt í hamraþröng
hefur napran söng,
hrín við húsa þil,
herðir frost og byl.
Kári kalt við glugg,
kveikir veðurugg.
Heyr í húsum glamur,
herðist vindur framur,
Kári kargur hlær,
krumlum grodda slær.
Heit á heiðin goð
höldum veri stoð.
Stilli stormagný,
stemmi vind á ný.
Ufsir allar riða,
utan góðra siða.
Heit á stokk og stein,
stilli vindsins kvein.
Heit á hollar vættir
haldi vörð um gættir.
Veðurmæddum von
veki Bárður Dumbsson.
Oft hefur hérlendis verið rætt um kyn-
slóðabil sem gjarnan lýsir sér með breytileg-
um hætti og þar á meðal málfarslega. Guðjón
sá ástæðu til að uppfæra sálminn ,,Ástarfaðir
himinhæða“ á skiljanlegt unglingamál svo að-
alinntakið færi nú ekki framhjá neinum þeim
sem málið varðar.
Fried request nú færðu Drottinn
followa skal ávallt þér.
Ég er af þínu appi sprottinn,
opna snapp þitt fyrir mér.
Kræst það væri geðveikt gæða,
gaur ef vildir adda mér.
Og á fésið faðir hæða
fengi sjálfu ég með þér.
Ég tísti eða til þín meila
tögguð þér er bæn mín hver.
Og ef ég sé á öllu að beila
þú alltaf gerir seen við mér.
Það er sagt mér þú sért alveg
þokkalega nettur dude.
Geggjað væri Guð ef má ég
ganga með þér lífið út.
Þegar ríkisstjórn Sjálfstæðisflokks, Við-
reisnar og Bjartrar framtíðar varð til hætti
mörgum bóndanum að lítast á blikuna eins
og lesa mátti bæði á fésbókinni og víðar. Eft-
ir að tvær þungavigtarpersónur í landsmálun-
um höfðu skrifað pistla og áminnt menn um
að láta ekki svona ákvað skáldið að snúa við
blaðinu í bili að minnsta kosti:
Styðja skal ég við stjórnina alla
sem stendur jú okkur bændunum með.
Þó sýnist hún vel til þess fallin að falla
fáum í geð.
Einhverjar skoðanir voru þó á landbúnað-
arráðherranum þegar frammí sótti:
Á þessum dögum Þorgerðar
þurfa ögun meiningar
með vondum lögum Viðreisnar
vaxa Högum peningar.
Einn morgun bað húsfreyja eiginmanninn
að hjálpa yngstu dótturinni af stað í skólann.
Dóttirin hafði að sjálf-
sögðu einnig skoðanir
á málunum og tjáði sig
af einurð en eftirfarandi
fæddist í fjósinu skömmu síðar:
Á síðum rassi situr þú,
sagði hún og greiddi lokka.
Gegndu pabbi, gerðu nú
gagn og náðu í sokka.
Gef mér líka morgunmat
nú mátt þér latur flýta,
hún á sér ei setið gat
í sauðskan pabba að hnýta.
Þegar birtist bílstjórinn,
hún býsna morgunhress,
gefur pabba koss á kinn,
kveður og segir bless.
Einhverjum árum fyrr hafði amma hennar
saumað kjól á hana úr pilsi af systur hennar, sú
stutta varð náttúrulega að fara í kjólnum í skól-
ann og sýna herlegheitin:
Heilsar nú kátínan hækkandi sól
hamingjan smitast um bæinn,
er prakkari hússins í prinsessukjól
prúðbúin fer út í daginn.
Eins og gengur á bestu bæjum þarf fólk
stundum að sinna öðru en bara búskapnum
sjálfum og eitt sinn er frúin var að heiman
þurfti Guðjón að gefa vinnuskýrslu:
Við einfaldan starfa ég einveru nýt
í yndælis veðri og tíkin er lóða,
við sjálfan mig röfla og sulla í skít
og sem til þín eitt minna fegurstu ljóða.
Og að sjálfsögðu þurfa bændur sem aðr-
ir að vera góðir við konurnar sínar. Ja þetta er
kannske ógætilega talað á þessum jafnréttis-
tímum en allavega er umrætt raftæki gagnlegt
á flestum sveitaheimilum:
Mér fannst að hún blessunin ætti það inni
sem annast um þrif minna spjara
og keypti því handa konunni minni
Candy tauþurrkara.
En hvað sem öðru líður þarf að styðja við ís-
lenskan landbúnað:
Semjum oss að siðum góðum
sinnum því sem vera ber.
Ekki kaupa af öðrum þjóðum
eitthvað sem er framleitt hér.
Hvað það verður veit nú enginn
vandi er um slíkt að spá.
En hollur matur heimafenginn
hæfir allra borðum á.
Höfnum öllu voli og víli,
veljum íslenskt, nú er lag.
Gæða vara beint frá býli
bætir okkar þjóðarhag.
En svo er annað hvaða álit skáldið hefur á
sjálfu sér:
Veð ég djúpið vitleysunnar
sem varla fært er einum.
Ótal brellur bragfræðinnar
bregða mér úr leynum.
Hvað um það, afastelpur eiga alltaf sérstak-
an sess í hjartanu og ætli sé ekki gott að ljúka
þættinum á þeim nótum:
Það er svæfill í rúmi ömmu og afa
sem indælt er báðum þar að hafa.
Hann ilmar af andblæ þínum.
Og svæfillinn mjúki er svolítið hvítur
og svolítið núna amma þín hrýtur,
ég hef þig í hugsunum mínum.
Því andvaka liggur hann afi þinn
yrkir og litla svæfilinn
hefur við hliðina á sínum.
Með þökk fyrir lesturinn,
Dagbjartur Dagbjartsson
Hrísum, 320 Reykholt
S 435 1189 og 849 2715
dd@simnet.is
Ótal brellur bragfræðinnar - bregða mér úr leynum
Guðjóni líður hvergi betur við að yrkja kvæði en í mjaltagryfjunni. Ljósm. Heiðar Lind Hansson.
Vísnahorn