Skessuhorn - 20.12.2017, Síða 98

MIÐVIKUDAGUR 20. DESEMBER 201798
Mjög víða stunda áhugaljósmynd-
arar ómetanlega samtímaskráningu
fyrir sín byggðarlög, atvinnusög-
una, menningarsöguna og fleira.
Samtímaskráning af þessu tagi er
oft vanmetin. Hér á Vesturlandi
eru fjölmargir sem stunda áhuga-
ljósmyndun af kappi. Í jólablöð-
um Skessuhorns á liðnum tveimur
áratugum hafa áhugaljósmyndarar
á Vesturlandi verið kynntir, einn á
hverju ári. Við köllum þetta fólk
samtímasöguritara, fólkið sem á í
fórum sínum þúsundir mynda frá
liðnum árum. Myndir sem varð-
veita annars glötuð augnablik.
Hefur alltaf haft áhuga
á ljósmyndun
Gunnhildur Lind Hansdóttir úr
Borgarnesi er sagnaritari samtím-
ans að þessu sinni. Hún er fædd og
uppalin í Borgarnesi og er að eig-
in sögn Borgnesingur alveg í gegn.
Gunnhildur hefur haft áhuga á að
taka myndir eins lengi og hún man
eftir sér. „Alveg frá því ég var lítil
hef ég haft mikinn áhuga á mynd-
um og myndavélum. Alltaf þegar
ég sé einhvern taka myndir varð ég
að fá að skoða,“ segir hún. Gunn-
hildur eignaðist sína fyrstu mynda-
vél þegar hún fermdist og varð þá
strax mjög dugleg að taka mynd-
ir. „Í vinahópi mínum hef ég allt-
af verið manneskjan sem tekur
myndir. Mér hefur alltaf þótt gam-
an að eiga myndir frá ýmsum til-
efnum og því mikið haft mynda-
vélina á lofti. Í upphafi var ég þó
langt frá því að vera eitthvað góð
í myndatöku og notaði nær ein-
göngu hefðbundnu „Auto“ still-
inguna á vélinni og kunni ekkert
meira en það,“ segir Gunnhildur
og hlær.
Lærir ljósmyndun í
Tækniskólanum
Gunnhildur flutti til Durant í
Oklahoma árið 2011, þar sem hún
lærði fjölmiðlaútsendingu við So-
utheastern Oklahoma State Uni-
versity. Hún flutti heim til Ís-
lands aftur sumarið 2016 og lang-
aði að fara í frekara nám en vissi
ekki hvað hún ætti að velja. „Ég
hitti frænku mína fljótlega eftir að
ég kom heim frá Bandaríkjunum.
Við förum að ræða hvað ég ætli að
gera næst. Þegar ég segi henni að
ég viti ekki hvað mig langi að gera
spyr hún hvað mér þykir skemmti-
legt. Á þessum tímapunkti kvikn-
ar hugmyndin um að fara í Tækni-
skólann að læra ljósmyndun,“ seg-
ir Gunnhildur og bætir því við
að ef allt gengur samkvæmt áætl-
un útskrifast hún sem ljósmyndari
næsta vor.
Flokkar sig sem
listrænan ljósmyndara
Gunnhildur hafði aðeins tekið
myndir á hefðbundnar litlar staf-
rænar vélar eða síma áður en hún
fór að læra ljósmyndun og nú tek-
ur hún myndir á Canon 5D mark
3 myndavél. „Ég var vön að vera
með litlar Sony vélar áður. Ég er
mjög ánægð með vélina sem ég
er með núna en ég væri alveg til
í að eiga betri linsur, eða allavega
meira úrval af þeim. Maður vinn-
ur samt bara með það sem maður
hefur, þetta kemur allt með tíman-
um. Tæknimálin í þessu eru ekki
mín sterkasta hlið. Ég hef kynnst
því í gegnum námið að það eru til
tvær týpur af ljósmyndurum. Ann-
ars vegar tæknimiðaðir ljósmynd-
arar sem hugsa mikið um ljósop
og annað slíkt sem fáir vita hvað
þýðir og svo hins vegar listrænir
ljósmyndarar sem hugsa meira út
í að festa einhver ákveðin form eða
augnablik á filmu. Ég myndi flokk-
ast sem listræni ljósmyndarinn. Ég
hef samt lært heilmikið um tækni-
legu hlutina í náminu og er ekki
lengur að nota hefðbundna „Auto“
stillingu á vélinni minni. Ég kann
að stilla hana sjálf núna og skil flest
þessi hugtök sem tæknimiðuðu
ljósmyndararnir tala um,“ segir
Gunnhildur og hlær.
Stillir sér oft
sjálf upp fyrir
framan myndavélina
Þegar Gunnhildur byrjaði fyrst
að taka myndir af einhverri alvöru
voru landslagsmyndir í mestu upp-
áhaldi. „Mér fannst skemmtilegast
að taka myndir úti í náttúrunni.
Mér þykir þó alltaf áhugaverðara
að sjá fólk á myndum, líka á lands-
lagsmyndum. Ég fór því mikið út
með þrífótinn og stillti upp vélinni
og tók myndir af sjálfri mér í nátt-
úrunni. Núna þykir mér skemmti-
legast að taka portrett myndir en
þær geta verið mikil áskorun. Til
að myndin verði góð er mikilvægt
að maður kunni að stilla fólki upp
þannig að því líði vel og brosið sé
eðlilegt en ekki þvingað. Þegar ég
var að byrja að æfa mig á þessu
tók ég mikið af sjálfsmyndum, því
mér fannst ég sjálf þurfa að finna
hvernig mér gæti liðið vel fyr-
ir framan myndavélina áður en ég
færi að leiðbeina öðrum með það.
Ég hef því sjálf oft verið eigið við-
fangsefni á myndum,“ segir Gunn-
hildur og hlær. „Annars er svo
margt sem mér þykir skemmtilegt
að ná myndum af. Í haust æfði ég
mig mikið að ná myndum af sér-
Sagnaritari samtímans 2017
Gunnhildur Lind Hansdóttir úr Borgarnesi
Gunnhildur Lind Hansdóttir.
Í gömlu húsi.
Hafnarfjallið fallegt svona þakið snjó. Öðruvísi portrettmynd.