Heimsmynd - 01.03.1986, Qupperneq 40

En hver er það sem olli taugatitringn-
um og innanflokksátökunum. Þrjátíu og
sjö ára gömul leikkona, innfæddur borg-
arbúi.
Kristín ólst upp í verkamannabústöð-
unum í Stórholti og hafði holtin, sem þá
voru mest óbyggð, að leiksvæði. Örstutt
frá var sveitin; bærinn Klambrar með
kúabúskap og Kristín segist muna vel
eftir að hafa farið með foreldrum sínum
upp í kartöflugarð, á stönginni á hjólinu
hans pabba-en 20 árum síðar bjó hún í
blokk sem stóð þar sem áður spruttu
kartöflur, við Miklubrautina.
Reyndar er Kristín ekki af reykvískum
ættum, því foreldrar hennar eru Önfirð-
ingarnir Ólafur Eggert Guðmundsson og
Porbjörg Þorvaldsdóttir; pubbi er virkur í
Alþýðubandalaginu en mamma hefur
borgaralegri skoðanir enda alin upp á
trúuðu Framsóknarheimili.
Reyndar er Kristín farin úr holtunum,
og það fyrir löngu því hún hefur búið
víða, meðal annars á Akureyri í fimm ár
og í Kaupmannahöfn í tvö ár, en býr
núna við Öldugötuna í Vesturbænum,
með sambýlismanni sínum, Óskari
Guðmundssyni ritstjórnarfulltrúa Þjóð-
viljans og tveimur börnum sínum, 18 ára
pilti og 4 ára stúlku, og heldur stundum
ketti. Menntun hlaut hún í Austurbæjar-
barnaskólanum, síðar í jafn borgaralegri
stofnun og Kvennaskólanum en þaðan lá
leiðin hins vegar í leiklistina sem hefur
verið meginstarfsvettvangurinn síðan.
Hún útskrifaðist úr Leiklistarskóla
Reykjavíkur 1969. Tók nokkrum árum
síðar þátt í að stofna Alþýðuleikhúsið og
hefur eins og margir aðrir stjórnmála-
menn komið fram sem skemmtikraftur,
meðal annars með Ríó tríó á nokkrum
skemmtunum á Hótel Sögu. Þá hefur
hún sungið inn á 7 plötur.
Þá gerði hún stuttan stans í öldunga-
deild en hætti þar til að ieika í Plóginum
og Stjörnunni og Jesú Kristi Superstar.
Síðar eyddi hún tveimur árum í Kaup-
mannahöfn við nám í leikhúsfræðum.
En núna upp á síðkastið hefur hún
aðallega fengist við kennslu og meðal
annars hjá Menningar- og fræðslusam-
bandi alþýðu, þar sem hún kennir
leikræna tjáningu, framsögn og raddbeit-
ingu-og reynir að kenna fólki að standa
upprétt og taka pláss í tilverunni.
En hverra fulltrúi er Kristín innan Al-
þýðubandalagsins? Lýðræðisaflanna svo-
kölluðu? Já. Sextíuogátta kynslóðarinnar
margfrægu? Já. Kvenna? Já. Og launa-
fólks? Já, ég tel að allir fulltrúar Alþýðu-
bandalagsins séu fulltrúar launafólks.
Ég er svo sannarlega fulltrúi sextíuog-
átta kynslóðarinnar og viðhorf mín mót-
ast mjög afþví sem þá gerðist og ekki síst í
kvennapólitík og gagnvart valdboði og
valdbeitingu. Pessi kynslóð setti fram
gagnrýni á uppbyggingu valdakerfisins og
ríkjandi gildismati. Þetta var til að byrja
með einhliða gagnrýni en það var líka
bent á aðrar leiðir. En það er hins vegar
rétt að það sem átti að koma í staðinn
gekk ekki alltaf upp-þess vegna höfum
við verið að endurskoða okkar mál.
Og baráttu fyrir jafnrétti kynjanna
þarf líka að halda á lofti þótt innan sósíal-
ísks flokks sé, þar sem jafnrétti er mál
málanna. Það var misskilningur hjá
gömlu mönnunum fyrir austan að ekki
þyrfti að taka sérstaklega til jafnrétti kynj-
anna enda hef ég bent á að það sé ekki
nóg að berjast fyrir sósíalisma heldur
verði einnig að berjast fyrir jafnrétti kynj-
anna og ég held að það þurfi konur til að
sjá misréttið í raun.
Og hún óttast ekki að það skorti bar-
áttumál í borgarstjórninni. Pólitík er sið-
ferðislegt mat mismunandi hagsmuna og
í því ljósi forgangsröð verkefna og eitt
meginforgangsverkefnið að mati Kristín-
ar er að peningar borgarbúa fari í meiri
mæli en nú er gert til að fullnægja mann-
eskjulegum þörfum þeirra. Að lögð verði
áhersla á fyrirbyggjandi starf meðal
barna og unglinga. Ég er dauðhrædd um
þau sem eru að alast upp núna og ein
meginástæðan fyrir ástandinu er launa-
stefna ríkisstjórnarinnar-ríkisstjórnin hef-
ur ekki brugðist við þjóðfélagsbreyting-
unni sem varð er konur fóru út á vinnu-
markaðinn.
Félagsmálastofnanirnar sinna aðallega
bráðatilfellum, eftir að slysin eru orðin að
veruleika, en sinna ekki aðgerðum sem
gætu komið í vegfyrir að slysin verði. Við
höfum dœmi um árangur í fyrirbyggjandi
starfi í Kópavogi en þar hefur afbrotatíðni
unglinga minnkað í hlutfalli við fyrir-
byggjandi starf félagsmálayfirvalda. Og
þetta er mikið áhugamál hjá mér.
Önnur mál sem Kristín telur brýnt að
taka á er til dæmis lýðræði og vald-
dreifing í borginni. Þannig finnst henni
að færa megi vald til hverfafélaga og for-
eldrasamtaka, en minnka að sama skapi
vald embættismanna og endurskoða
ráðningarreglur þeirra þannig að ráðn-
ingartími þeirra fylgi jafnvel kjörtíma-
bilum.
Spurð um samsullskenningu Davíðs
Oddssonar, sagði hún að hún teldi slíkar
samsteypuborgarstjórnir alls ekki af hinu
illa, því þannig væri tryggt að tekið væri
tillit til hagsmuna fleiri aðila en við stjórn
eins flokks og sagðist hún vera hrædd við
eins flokks stjórn Sjálfstæðisflokksins því
það væru dæmi þess að Sjálfstæðismenn
gættu frekar hagsmuna ákveðinna aðila
en annara.
Sem dœmi get ég nefnt að mér þykir
ekki ólíklegt að verkafólk í BÚR sem
lœkkaði jafnvel í launum við sameining-
una við ísbjörninn, hafi skipt um skoðun
á Davíð þegar það kynntist pólitík hans.
Ég var þarna fyrir stuttu ogfólkið er reitt-
það er búið að niðurlœgja það. Þetta er
munurinn á verkurn og framkomu í fjöl-
miðlum.
En samt líst Kristínu vel á að vinna
með Davíð Oddssyni og hlakkar til að
takast á við hann.
mikils málefnaágreinings í bæjarstjórn.
Helstu málin á Akranesi nú snerta sam-
vinnu við önnur sveitarfélög á Vestur-
landi, til dæmis varðandi breytingu á
Fjölbrautarskóla Akraness í Fjölbrautar-
skóla Vesturlands, og þá hvað hvert
sveitarfélag eigi að bera mikinn hluta
kostnaðarins.
Það þarf því kannski ekki að búast við
miklum sviptingum á Akranesi í kosning-
unum, en slíkt hið sama er ekki hægt að
segja um ástand mála í Keflavík.
Þar hafa þeir Tómas Tómasson hjá
Sjálfstæðisflokknum og Hilmar Péturs-
son hjá Framsóknarflokknum leitt sam-
starf flokka sinna um árabil, og notið
mikils persónufylgis báðir tveir. Þeir
hætta báðir núna og segja heimildar-
menn okkar að það sé næsta ómögulegt
að spá fyrir um úrslit kosninganna, því
báðir þessir menn hafi haft fylgi út fyrir
öll flokksbönd en óvíst er hvort arftakar
þeirra njóti slíkra vinsælda.
Sjálfstæðismenn hafa þegar fundið
sinn mann í fyrsta sætið en það er Ingólf-
ur Falsson, framkvæmdastjóri Aðal-
stöðvarinnar í Keflavík. Hann virðist
vera allumdeildur og sagði einn viðmæl-
enda HEIMSMYNDAR að hann væri
ekki ýkja vinsæll og ætti auðvelt með að
afla sér óvina.
Ingólfur tók þátt í prófkjöri flokksins
síðast en náði ekki inn í bæjarstjórn í það
skiptið. En í þriðja sæti listans er hins
vegar nýtt andlit sem mun falla
Keflvíkingum vel í geð, en þar er Jónína
Guðmundsdóttir. Þá á íþróttahreyfingin
sinn fulltrúa á listanum sem er Garðar
Oddgeirsson.
Jóhann Geirdal, fulltrúi Alþýðubanda-
lagsins, mun að öllum líkindum verða
efstur á listanum einnig nú. í öðru sæti
verður hins vegar yngsti maður kosninga-
baráttunnar, Jóhann Björnsson, tvítugur
Fjölbrautarskólanemandi.
Ólafur Björnsson, útgerðarmaður,
stígur úr fyrsta sæti lista Alþýðuflokksins
40 HEIMSMYND