Heimsmynd - 01.05.1990, Blaðsíða 83

bauðst þá starf við kabarettsýningu, sem
væri allt í lagi til að bytja með, en ég vil
dansa með alvöru dansflokki í leikhúsi,
ekki í sjóum á skemmtistöðum. Hvort
það gengur getur tíminn einn leitt í ljós,
en ég get þá ekki ásakað sjálfa mig fyrir
að hafa ekki reynt. Dansinn er í blóðinu
og ég gefst ekki upp á því að fá að starfa
sem dansari fyrr en ég hef reynt allt sem
ég get.“
Dansinn og danskennslan taka upp
allan frítíma Nadíu en þrátt fyrir annirn-
ar er hún að ljúka stúdentsprófi frá
Kvennaskólanum: „Ég æfi þrisvar í viku
og kenni þrisvar í viku en á frí á sunnu-
dögum og þá verð ég að sinna náminu
fyrir alla vikuna. Ég hef engan tíma til
að sinna félagslífi eða öðrum áhugamál-
um, enda hafa þau smám saman fallið í
skuggann af dansinum. Þegar ég var
unglingur átti ég hest og var mikið á
skíðum, en það rakst alltaf á við dans-
tímana svo ég seldi hestinn og lagði skíð-
unum og sakna þess ekkert.“
ansarar hætta yfirleitt starfi
þrjátíu og fimm ára
■ ^ aldur og Nadia stefnir að
1 því að fara í nám í ein-
I hverri starfsgrein sem hún
I geti snúið sér að þegar hún
1 getur 'ekki lengur dansað:
I „Ég er ekkert ákveðin í því
I hvað það verður, en senni-
1 legast þykir mér að ég fari
I að læra kóreógrafíu. Ég
■ M sem alla dansa sjálf fyrir
_ ■ akkana sem ég kenni og
■ hef mjög gaman af því.
Gaman af að kenna yfirleitt. Einu sinni
langaði mig að verða dýralæknir, en það
var nú bara æskudraumur sem ég er búin
að leggja á hilluna. Eins og er get ég
ekki hugsað mér að starfa við neitt það
sem ekki tengist dansi, en það getur auð-
vitað breyst. Ég vil bara fá að halda
áfram að dansa á meðan ég get og kom-
ast sem lengst í því. Það er auðvitað fyrst
og fremst vinna og aftur vinna að koma
sér áfram, en aðalatriðið er að byrja og
þess vegna ætla ég út í haust og setja allt
á fullt í því að koma mér á framfæri."
HEIMSMYND 83