Heimsmynd - 01.11.1990, Qupperneq 37

VIN: Gægst í glas
Rau&vín hafa lengi haft dularfullt seiðmagn.
Oft getur þó reynst erfitt að þekkja muninn á
ólíkum tegundum og árgöngum því gífurlegur
fjöldi mismunandi víntegunda er framleiddur í
heiminum. Að vera kunnáttumaður um vín
hefur því lengi þótt eftirsóknarvert og merki
um heimsborgaralegt yfirbragð viðkomandi.
Að flestra mati eru Frakkar fremstir í flokki
þeirra þjóða sem framleiða vín, bæði hvað
magn og gæði varðar. Fast á hæla þeirra koma
ítalir, Astralir og Kaliforníumenn. Erfitt getur
reynst að gefa einhlítan mælikvarða á það hvað
er gott og hvað ekki þegar vín eru annars veg-
ar. En flestir eru sammála um að best séu rauð-
vín þegar þau eru þurr. Rauðvínum má skipta í
tvo meginflokka, annars vegar svokölluð Burg-
undí (Bourgogne) vín, en þau eru yfirleitt held-
ur þung en mild, og hins vegar Bordeaux vín
sem eru léttari og af þeim er oft dálítill eikar-
keimur þar sem vínið er geymt í tunnum úr eik.
Ekki er heldur sama hvaða árgangi vínin til-
heyra því þeir geta verið mjög misgóðir. Það
sem ræður því hvort vínárgangur telst góður er
meðal annars það hversu vel berin hafa náð að
þroskast og hvort rignt hafi þegar þau voru
tínd. Rigningin vill síast inn í berin og við það
verða þau bragðminni. Níundi áratugurinn hef-
ur verið sérlega góður hvað þetta varðar og
voru árin ’81,’82,’83,’85,’86,’88 og ’89 öll sérstaklega góð í
þessu tilliti.
Vafist getur fyrir mörgum að velja þá víntegund sem hentar
með þeim mat sem ætlunin er að bera fram. Þeir sem best
þekkja til benda á þá þumalfingursreglu að því bragðmeiri
sem maturinn er þeim mun bragðmeira skuli vínið sem borið
er fram vera. Þannig má til dæmis benda á að sterkir ostar
krefjast bragðmikils víns. Léttari rauðvín eins
og Beaujolais, sem er franskt og kemur frá vín-
ræktarhéraði skammt norður af Lyon, þykja
hins vegar henta sérlega vel með Camembert-
ostum. Með vel þroskuðum gráðosti er hins
vegar best að drekka sæt hvítvín því að ostur-
inn, sem er þá orðinn mjög bragðsterkur, kæfir
rauðvínsbragðið. Þó bendir Einar Thoroddsen,
læknir og áhugamaður um vín, á að Chateaun-
euf-du-Pape passi einna helst með svo sterkum
osti.
Ágæt viðmiðunarregla er að opna vínflöskur
um einni klukkustund áður en ætlunin er að
drekka úr þeim. Þetta á þó ekki við þegar vín er
orðið gamalt en að sögn Einars getur Burgundi-
vín talist vera orðið gamalt á 10 árum en Bor-
deaux á 10 til 15 árum. Hann bendir hins vegar á
að klukkutímareglan eigi yfirleitt við um þau
vín sem keypt eru hjá Áfengis- og tóbaksverslun
ríkisins. Sérfræðingar um vín leggja mikla
áherslu á úr hvers konar glösum vínið er drukk-
ið. Rauðvínsglös skulu því vera þannig úr garði
gerð að þau séu á háum fæti og með stórum
belg sem mjókkar upp á við. Aðeins skal hella
glasið fullt að einum þriðja þannig að ilmurinn
af víninu geti safnast fyrir í belg glassins og sá
sem drekkur það geti notið hans. Margir benda
einmitt á að án ilmsins missi vínið mikið og það
að nota rétt glös undir vínið séu því ekki eintómir duttlungar.
Lengi má deila um hvort það borgi sig að kaupa dýr vín til
að fá betri vöru eða láta duga að kaupa þokkalega góð vín á
vægara verði. Fáir efast hins vegar um að það hugarfar sem
vínið er drukkið með ræður því hvort rétt stemmning skapast
en ekki það hversu dýrt vínið er.D
Aðeins skal hella glasið fullt
að einum þriðja.
HEIMSMYND 37